Kabanata 3: Kinabukasan

16 1 0
                                    

Ang Kabanatang ito ay nasa POV ni Liza.

Umaga nanaman.

Nakakapagod na gumising. Ayoko na talaga magising.

Oh, yung kahapon nga pala! Yung lalake.

FLASHBACK

Kahapon, pagkauwi ko. Nakita ko si mama, naka upo sa Sala, inaayos ang kaniyang mga paper works.

Ni hindi niya man lang ako nagawang kamustahin. Dapat pala inulit ko na lang attempt ko.

Siguro dahil 'to sa kaniya, gusto ko ulit siya ma kita.

pagkatapos ko mag drama, pumunta na ako sa kuwarto ko at yun na nga umiyak ako hanggang sa maka tulog ako.

Present

Agad-agad ako bumangon at nag ayos ng aking sarili.

Pag baba ko sa Sala, pumunta ako sa kitchen at nakita ko na wala na sila papa at mama.

Lagi naman eh, hindi na nila ako kinakausap o kinakamusta. Wala na ako magagawa, wala na rin akong pake.

I grab the toasted bread and say my goodbye's to nana.

Si nana lang yung palaging nandito sa bahay, siya rin lang ang kumakausap sa akin.

Kaya the best to si nana, mas mahal ko pa siya sa parents ko!

Anyways, pumunta na ako sa car namin.

Kinamusta ko si manong driver at kinausap niya rin ako, hanggang sa makapunta kami sa school.

Pagka labas ko ng car, sinabi ko na ang paalam ko kay manong.

Hays, High school nga naman ang hirap.

Kailangan ko ba talaga mag high school kung magiging singer lang din naman ako?

Bahala na nga!

Bago ako pumasok, binati ko ang mga classmates at teachers ko sa hallway.

Pagkapasok ko sa room, wala pa masyadong tao.

Kaya umupo muna ako sa chair ko at binati ang mga kaklase kong pumapasok sa room.

Hindi ko mawala wala sa isip ko yung kahapon, yung lalakeng may gitara.

Saan Kaya class niya?

Mamaya ko na siya hanapin, during recess or after school.

"Liza, hoy, Liza! ok ka lang ba?" May narinig akong babae sa harap ko at tinatapik ang balikat ko.

"Oh, ikaw pala yan Alessandra! sorry, lutang lang." Tumawa ako ng mahinhin habang nakatingin sa mukha ni Alessandra. Parang nag aalala ata siya sa akin.

"Are you sure you're fine? You've been zoning out. I'm worried, also yung kahapon. Ano nangyari sayo? I thought gagala tayo." Kinuha ni Alessandra ang kaniyang sketch pad at nag simulang mag drawing.

Simple Where stories live. Discover now