სოჰამ სანამ და ჯიშუნმა ეგრევე მიაქციეს ყურადღება მარაზიის უფროსს როცა უკვე მკაცრი და ხმამაღალი ტოონით დაიწყო საუბარი.
მყიდველებმა ფართი კარგად დაათვარიელეს, უველაფერი დამაკმაყფილებელი იყო და გადაწყვიტეს ამ კვირაში უკვე შეეძინათ და ეხლანდელ პატონს დაცლა მოსთხოვეს.
ჯიმინი საკმაოდ საქმიანი ადამიანივით იქცეოდა და სოჰას იქ ყოფნა არც კი შეუმჩნევია. სოჰას დიდად არ ესიამოვნა ეგეთი დაიგნორება მარა მერე მიხვდა რომ ერთმანეთისთვის არაფერს წარმოადგენდნენ
-მოკლედ ხვალ იქნება ბოლო დღე ყოვედღიური კლინტები გააფრთხილეთ
-აუცილებლად
-ხვალაც შემოგივლით
***
ისევ საერთო საცხოვრებელი...
ამჯერად სოჰას ბევრი ენერგია ქონდა, აღარ იყო ისეთი "მუდო" დეიდასთან წავიდა თუ რათქმაუნდა იმას მისვლას ეძახის ვინმე. სახში შევიდა თუ არაა მის დეიდაშვილის დაკერვა დაიწყო რომ რამე წესიერ ადგილას წაიყვანდა.
საბოლოვოდ ისე გადაწყდა, რომ სადმე ბარში წავიდოდნენ და სოჰასთვის პირველი დალევა იქებოდა სკოლის დამთავრების შემდეგ.
- ესე აპირებ წამოსვლას?- უკვე არ მოწონდა სოჰას დეიდაშვილს სოჰას დამოკიდებულება იმისდა მიუხედავად რომ მან შესთავაზა
- არ ვიცი თუ შემომთავაზებ რამესს...
- სიცხე გაქვს?
წინადადების დასრულებაც კი არ აცადა ისე ჩაეჭრა აზრის დასრულებაში. შემდეგ სწრაფად დედობრივი შუბლზე კოცნით და ხელის მიდებით შემოიფარგლა
- მე კიარა შენ გაქვს სიცხე იუნჩე
- უცნაური ხარ უბრალოდ
- ზოგჯერ მახასიათებს- თვალი ჩაუკრა და პუფში გადაჯდა- აბა რას შემომთავაზებს ჩემი დეიდაშვილი
იუნჩემ კარადა გამოაღო და ჩიჩქვნა დაიწყო
***
- მგონი არ არის კარგი იდეა აქ იუნჩე
