- მგონი ჩემიწასვლის დროა უკვე
- 4 საათია არაფერი არ არის ... ჩემი იმედი არ გქონდეს რომ მიგიყვან ნასვამი ვარ
- არც მაქვს, არ ვცხოვრობ შორს ასერომ მეთვითონ წავალ
- არა, ღამე მარტო ვერ გახვალ ამ სახლიდან
- არაფერი მომივა
სოჰა წამოდგა და გასასვლელისკენ წავიდა
- მოვრჩით თან საბუთებს
ჯიმინმა კარი ჩაკეტა და სოჰასკენ მიბრუნდა
- გითხარი რომ არ წახვალ სოჰა
- არც პირველია არც ბოლო
- ჩემთან სახლში ხარ და არც არასოდეს გახვალ ასე გვან ჩემი სახლიდან, ოთახი მაქვს ცარიელი შეგიძლია იქ დარჩე თან კარიც ჩაკეტო
- არა
- კარი ჩაკეტე
- კარგი
- ადვილია შენი დათანხმება
ჯიმინმა ჩაილაპარაკა და იმ ოთახისკენ წავიდა სადაც სოჰას შეეძლო დარჩენა.
- ღამე რამე გინდა თუ
- მინდა
- კარგი რომელიმე ჩემს მაისურს მოვიტან - ჯიმინმა სმირკი აიკრა და თავის ოთახში შევიდა.
***
დარჩენილი საათები სოჰამ ვერაფრით დაიძინა, არადა დღეს არაფერს აკეთებდნენ ბარში.
მთელი 2 საათი ტელეფონში იყო ჩამძვრალი.
კიდევ 1 საათი ცდილობდა დაძინებას, მაგრამ ვერ იძინებდა.
ადგა სააბაზანოში შევიდა, გამოსვლის დროს კარი ოდნავ მიაჯახუნა, მაგრამ იმის იმედზე იყო რომ ჯიმინს ღრმად ეძინა და არ გაუგია.
ეხა სამზარეულოშიც გავიდა და წყალი დალია. ისევ ოთახში გავიდა და ამჯერად კარი არ ჩაუკეტია.
კარზე კაკუნის ხმა მოესმა, შეხტა და შემდეგ საბანი კარგად დაიფარა
- მობრძანდი
- ვინმეს სახლში რო ხარ ჩუმად უნდა იყო
