9

70 12 20
                                    

Merabalar.

Nasılsınız?

Keyifli okumalar.

***************************************************

Finney dudaklarını büzüp etrafa bakmaya devam etti,son birkaç haftadır ne zaman Robin ile konuşsa Robin ondan kaçıyordu, itiraf etmeliydi ki kalbi kırılıyordu. Neden olduğunu bilmiyordu, sormasına bile vakit kalmıyordu,Robin onu kapıda gördüğü an ortamdan tüyüyordu. "Yüzün neden asık bakalım?" Finney omuz silkti "Yok bir şey,sen neden buradasın?" Vance sıkkın bir iç çekip "Bruce'u arıyorum." demişti, Finney imalı bir şekilde sırıtıp "Bakıyorum da bir saniye bile ayrı kalamıyorsun." Vance göz devirdi. 

Finney sırıtmasını silip "Bak abi, eğer böyle yaparsan, Bruce'u kaparlar." dedi, haklıydı. Bruce yakışıklı bir çocuktu,kibardı, hoş görülüydü. Yani herkesin gözdesiydi Bruce. "Bilmiyorum Finney, hem istiyorum, hem korkuyorum." Vance suratını sıvazlarken konuşmuştu, içi içini yiyordu. "Üzülme abi, eminim en iyisini yapacaksın." Finney kollarını Vance'e sardı, tek bir bakışta bile ne kadar üzüldüğünü görebiliyordu. Vance iç çekip eliyle uzun kıvırcık saçlarını düzeltti. "Vance, Robin nerede biliyor musun?" Vance kafasını sallayıp "Sınıfta." diye yanıtladı, Finney ayaklanıp "Benim gitmem gerek, sende düşün." demişti gözüm üzerinde işareti yaparken.

Vance gülüp kafasını salladı. Finney arkasını dönüp hızlı adımlarla ikisinin sınıfına doğru gitmeye başladı. Bu gün onunla konuşacaktı,ne olursa olsun. Koridorda yürürken kalbinin küt küt atmasını umursamamaya çalışıyordu, pek başarılı olduğu söylenemezdi. Kapıda derin bir nefes alıp içeriye girdi. Sınıfta kimse yoktu,Robin ellerini kenarlara yaslamış pencereden dışarıyı izliyordu. Odaya girip kapıyı arkasından kitledi, Robin'e kaçması için hiç bir alan tanımıyordu. "Robin." Robin arkasını dönüp Finney'e baktı "Finn?" "Konuşabilir miyiz?" Robin kafasını hayır anlamında salladıktan sonra çıkmaya yeltendi,tabi kapı kilitli olduğu için pek başarılı olamamıştı.

"Konuşmadan hiç bir yere gidemezsin." Robin elini kapı kulpundan çekip ona döndü "Ne konuşacağız?" Finney kollarını kavuşturup "Neden benden kaçtığını." Robin gözlerini kaçırıp "Kaçıyorsun." dedi tekrar. "Kaçmıyorum." "Kaçıyorsun." Finney iç çekip "Neden kaçıyorsun onu söyle." demişti kısık sesiyle. Robin gözlerini kaçırdı "Hadi ama Robin, seni yargılamam biliyorsun." Robin gözlerini sıkıca yumdu,kendisine hakim olmakta zorlanıyordu, üstelik aralarında sadece santimler varken. "Rob-" Finney cümlesini tamamlayamadan dudaklarına kapanan dudaklar buna izin vermemişti. "İşte bu yüzden." 

Finney büyümüş gözleriyle ona baktı,az önce tam olarak ne olmuştu?

Robin tam arkasını dönüp çıkacakken Finney kolundan tutup kendisine çevirdi, Robin tepki veremeden tekrar dudaklarını birleştirdi. "Kaçmak yerine bana gelseydin böyle olmazdı..." Finney ayrılıp dudaklarına fısıldadığı zaman Robin hala şokun etkisindeydi,sadece bakıyordu. "Tepki vermeyecek misin?" Robin yutkunup tekrar ileriye doğru uzandı, Finney memnuniyetle karşılık verdi.

****************************************************************

Bölüm sonu

Ne düşünüyorsunuz bakalım?

Adios.

FinneyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin