Finney

EXTRA

Merabalar.

Keyifli okumalar.

*****************************************

  "Finn?" Finney duyduğu sesi göz ardı ederek yüzünü yastığına biraz daha gömdü. "Finn,hayatım,kalkar mısın? Neredeyse öğlen oldu." Finney kulağının dibinde duran Robin'in yüzünü itip "Beni rahat bırak Robin." demişti,uykulu olunca heyheyleri tepesine çıkıyordu. Robin onun bu hallerine alışıktı,o yüzden hep yaptığı şeyi yapıp yanağını öptü,yüzüne düşen tutamları çekip gülümsedi "Finn,hadi güzelim kalk." Finney gözlerini açıp sırtını yatak başlığına yasladı,gözlerini ovuştururken Robin'in sırıtan yüzünü görmezden geliyordu. "Hadi kalk,kahvaltı yapalım." Finney kafasını sallayıp yataktan kalktı,aşağı inen Robin'in ardından lavaboya girip o da peşinden aşağıya indi.

"Günaydın." Robin'e arkasından sarılıp cıvıl cıvıl sesiyle konuşmuştu,uykusu açılınca tamamen bambaşka bir insan oluyordu. Robin sırıtıp elindeki tabağı yerine bıraktı,Finney onu son kez öpüp yerine oturdu. "Robin,bu gün dışarı çıkalım mı?" Robin önüne bir tabak koyup karşısına oturdu "Olabilir,ne zamandır çıkmıyoruz." Finney  buna karşı gülümsedi,kendisi işini evde devam ettirse de Robin her gün işe gidiyordu. "Ne düşündün de gülüyorsun bakalım?" Finney kafasını salladı "Hiç." Robin kafasını iki yana sallayıp çatalını eline aldı,kesinlikle sadece 'hiç' düşünmemişti.

--------------------------------------

"Saçmalama,Vance saçlarını her ay görünmeden tabi ki sarıya boyamıyor." Robin omuz silkti "Saçları gerçek olamayacak kadar güzel,kesin katkı vardır." Finney ufakça güldü "Senin saçlarında çok güzel Robin." Robin ona bakıp güldü,Finney bu bakışları çok iyi bilse de bir şey demedi. "Hem senin saç reng-" Finney'in sözü kucağına zıplayan kedi ile bölünmüştü,gözleri şaşkınlıkla açıldıktan sonra hızla kediyi sevmeye başladı. Robin onun bakışlarından ne diyeceğini anlıyordu,'Onu alabilir miyiz Robin?' "Onu alabilir miyiz Robin?"  Robin derin bir iç çekip siyah kediye baktı "Tamam." 'Hayır' derse Finney'den uzun bir trip yerdi.

----------------------------------------

Finney bacaklarının üstünde yatan kediyi biraz daha sevip eliyle ağzını kapattı,uykusu gelmişti. Robi ise kıskanç bakışlarla ikisine bakıyordu,birkaç gündür kedileri vardı,Finney'in ilgisinin tam olarak onda olmadığı birkaç gün. Delirecek gibi hissetmesi normal miydi? Belkide abartıyordu,ama yinede delirecek gibiydi. "Tanrım." Söylenip kanepeden kalktı,Finney kendisine yaklaşmıyordu bile!

Finney Robin'in kalkışından bir sorun olduğunu anlamıştı,kocaman cüssesiyle koltuğu sallamıştı resmen. "Ne oldu ki şim-" Düşünürken ampul yanmıştı,kediyi aldığı günden beridir kocasını unutmuştu. "Ow,anlıyorum." Finney kucağındaki kediyi biraz daha sevdi,gönlünü alması lazımdı. Kanepeden kalkıp kediyi göz hizasına kaldırdı,burnunu öpüp tekrar kanepeye bıraktı,kedi hala oynayan filme dalıp Finney'i unutunca gülümseyip Robin'in peşinden mutfağa gitti. Kapıdan geçip sırtını pervazına yasladı,Robin hala onu fark etmemiş,sigarasını içiyordu.Bunu ne zaman ona kızgın olsa yapardı.

Yanına yürüyüp elini beline sardı,Robin bir kaç saniye donsa bile işine devam etmişti. "Neden hala onu içiyorsun? Buradayım işte." Robin omzunun üstünden ona bakıp önündeki küllüğe basarak söndürdü,Finney buna gülümseyip daha sıkı sarıldı. Robin ne yaptığını anlamaya çalışırken önüne geçip kollarını boynuna doladı,parmak uçlarına kalkıp dudaklarını birleştirirken Robin'in kollarını belinde hissediyordu.

Üzerine doğru eğilirken parmak uçlarından indi,şimdi boyu yetiyordu. Ağzının içine acı sigara tadı gelirken yüzünü kısa süreliğine buruşturdu,ama şuan o kadarda rahatsız değildi. Robin ondan ayrılınca masumca yüzüne baktı,gülümseyip bir elini yanağına koydu. Robin yüzünü süzüp yan bir şekilde sırıttı,bu Finney için zorluk demekti. Ama yinede umursamadı,tekrar dudaklarını birleştirip devam ettirdi,gecenin geri kalanı malum.

********************************************

Bölüm sonu

Ne düşünüyorsunuz bakalım?

Adios.