pink in the night || yoonseok

yedinci

"namjoon" diye mırıldandı güçsüz ses,"yaklaş"
namjoon, yavaşça yatakta uzanmakta olan dostunun yanına yaklaşıp boş olan kısma oturdu ve şefkatle yüzüne baktı,
"söyle bebeğim" hoseok,tebessüm etmeye çalışarak baktı arkadaşına ama o an odada bulunan herkes,aslında ne kadar hüzünlü olduğunu biliyordu,
"bunu" dedi elindeki mektubu arkadaşına göstererek,
"yoongi buraya gelince ona verin, muhtemelen onu görecek kadar uzun dayanamam"

gözleri dolmaya başladı odadaki her birinin, taehyung yüzünü sevgilisinin omzuna gizlemiş jungkook da başını okşamaktaydı, jimin ise kapıya en yakın olan sandalyede öylece yeri izliyordu.

namjoon, gözünden akan yaşı gizlediğini sanarak bakışlarını kaçırdı,
"öyle deme" sesi titriyordu,oysa o da biliyordu arkadaşının yakında bu dünyadan göçüp gideceğini.

hoseok,güçlükle elini kaldırdı ve namjoon'un gözünden akan yaşı sildi,bir deri bir kemik kalmıştı genç çocuk. yüzü sapsarıydı,verem illeti gitmemişti başından.

namjoon itti mektubu,
"bu mektubu ona sen vereceksin hoseok,yaşayacaksın" hoseok,gülümsemeye devam ederken güçlükle başını salladı ve mektubu tekrar namjoon'a uzattı,
"lütfen" dedi,o da ağlıyordu.

namjoon,bu sefer itiraz etmeyerek mektubu aldı ve tekrardan baktı arkadaşına. sanki son defa bakıyormuş gibi.