ဂ်ီေဆာင္း ရဲ႕မ်က္ႏွာအစိတ္ပိုင္းမ်ားကိုခိုးၾကည့္ေနတာဘယ္ေလာက္ၾကာလည္းမသိ လည္ပင္းေတာင္ေညာင္းခ်င္ေနသလို....။ ေဘးမွာခ်ထားတဲ့ လြယ္အိတ္ေလးထဲက ေရဘူးကိုယူေသာက္ၿပီးအဆင္ေျပေနေပမဲ့ အဆင္မေျပတာက Chenle ဗိုက္ထဲကအေကာင္ပင္။ တစ္နာရီျခားတစ္ခါဆာတယ္ဆိုတာ Chenle ရဲ႕ အဆာအိမ္ဘဲေနမည္...ဗိုက္ကတဂြီဂြီျမည္လာေလေလ ဂ်ီေဆာင္းရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားဟာလည္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လႈပ္လာေလေလဘဲ ။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ပတ္ဂ်ီေဆာင္း ကိုပစ္ထားခဲ့ၿပီးဆာေလာင္ေနသည့္ အဆာအိမ္ကို ဗိုက္ျဖည့္ေပးခ်င္တာ...။
"ထ,ပါေတာ့..ဂ်ီေဆာင္းရယ္..စိတ္ပ်က္လာၿပီ"
ဗိုုက္ကေလးကိုပြတ္၍ နံရံမွာခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့နာရီအား.သက္ျပင္းခ်ကာၾကည့္မိသည္...။ လက္တံအ႐ွည္က ၇ကိုၫႊန္ျပေနၿပီတဲ့...။
၇နာရီထိုးၿပီးပါၿပီ...။
"ဟာ..မင္းမိဘေတြကလည္းမအားဘူးလို႔ ဖုန္းဆက္ထားတယ္ကြ..ပါးပါးနဲ႔မားမားကလည္းမလာဘူး..ဟင့္..စိတ္ပ်က္လာၿပီ..မင္းကလည္းမထ,ေသးဘူး ငါတစ္ေယာက္ထဲ...အီဟီးး"
ေျပာရင္းေျပာရင္း ငိုသံပါစြတ္လာၿပီး မ်က္ရည္မ်ားပါက်လာသည္...။ လ်ွာ႐ွည္တဲ့ အႀကိဳးဆက္အေနနဲ႔ Chenle ေလးတစ္ေယာက္ ထိုင္မရထ,မရျဖစ္ၿပီး ဗိုက္ဆာေန႐ွာၿပီ..
.
.
အာရံုေတြစုေဆာင္းႏိုင္ခ်ိန္ ပထမဆံုးၾကားလိုက္ရသည့္အသံဟာေတာ့ ငိုသံပါပင္...သာမန္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ငိုသံေပမဲ့...ထိုငိုသံေၾကာင့္ ဂ်ီေဆာင္းရဲ႕ ခနၶာကိုယ္ဟာ တုန္လႈပ္လာၿပီး အသက္႐ွဴေတြပါၾကပ္တဲ့ထိ..
ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ျဖစ္ရပ္အခ်ိဳ႕ထဲက ေတာင္းပန္ၿပီးငိုယိုေနသည့္ အိမ္မက္ထဲကေကာင္ေလးရဲ႕အသံနဲ႔လံုးဝဆင္တူေနသည္
ေဆးရံုုကုတင္ေပၚလွဲအိပ္ေနရာမွဝုန္းခနဲထ,ထိုင္လိုက္သည္ထိ အိမ္မက္ထဲက ငိုသံႏွင့္ဆင္ဆင္တူေနတဲ့ ငိုသံေၾကာင့္...သူ႔ကိုအရမ္း ေျကာက္လန္႔ေနသည္...
Chenle - "အား..လန္႔လိုက္တာ..(sob). .ဟင္..မင္းအဆင္ေျပရဲ႕လား??"
Chenle ဟာလန္႔ေအာင္လုပ္လို႔ ဂ်ီေဆာင္းကို ေအာ္ဖို႔လုပ္လိုက္ေပမဲ့ ဂ်ီေဆာင္းရဲ႕မ်က္ႏွာဟာလံုးဝေသြးပ်က္ေနသလိုျဖစ္ၿပီး အသက္လု႐ွဴေနတဲ့ပံုစံပင္...
