Tepkide kaldığımız yerden devam ediyorum - - - - - - - - - - - - - - - - ... Bu ses de neydi? Tren sesi mi? Önünde kırmızı bir tren bulunuyordu küçük kızın. E/c renkli gözleriyle o trene bakıyordu küçük kız. Saçları hafif rüzgarla dalgalanıyordu kızın. Kız yürümeye başladı yavaşça trenin kapısına doğru. Tren kapısına ulaştığında kapı açıldı ve trenin kondüktörü indi. "Biletin var mı?" "Bilmiyorum" Üstünü kontrol etti küçük kız. "Galiba yok" Kondüktör hemen cevap verdi "O zaman seni bu trene alamayız. Hem baksana sanki geride bir şey unutmuş gibisin." Küçük koz düşündü. Ne unutmuş olabilirdi ki? Sonra cebinden bir kâğıt düştü. Yere eğilip aldı o kağıdı küçük kız ve hatırladı. O geride sevgilisini bırakmıştı. Kız hemen koşarak trenden uzaklaşmaya başladı. Koşuyordu koşuyordu ve sonunda görüşü beyaza bulandı. Bip bip bip Hastaneydi. Yanında elini bırakmayı reddeden sevgilisi ile. Gülümsedi hafifçe saçını elledi diğer eliyle. Fyodor hemen uyandı ve sevgilisine baktı. Sevgilisi adamın yaşlanmış gözlerini gördüğünde gözler doldu. Fyodor onun için ağlamıştı. Değil mi? Fyodorun ona sarılmasıyla kız da hemen karşılık verdi. Yarın yokmuşçasına sarılıp vakit geçirdiler o kırmızı trene iki kişilik biletle girene kadar. - - - - - - - - - - - - - - - -
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kusuruma bakmayın ne yazık ki bazı nedenlerle çok aktif olamadım. Elimden geldikçe daha aktif olmaya çalışacağım. Umarım beğenmişsinizdir. İyi günler dilerim
