Tepki: Erkek/Kadın karakterlerle çıkarken sizden gizlice hoşlanan kişi kim olurdu? Ve nasıl olaylar gerçekleşirdi?
Dazai Osamu - - - - - - - - - - - - - - - - - •Bu adamla çıkıyorsanız sizden hoşlanan gizli aşığınız büyük ihtimalle Akutagawa olurdu •Ne kadar Dazai'ya bağlı olsa da Dazai'ın ideal tipi olan birisine çekilmemesi zor olurdu. ..... -Selam Aku naber? Siyah-beyaz saçlı gence doğru yavaşça yürüdünüz. Mafya ile aranızda sıkıntı olmadığında onlarla rahat rahat konuşabiliyordunuz o yüzden hiç de selam verip yanına gitmekten çekinmemiştiniz Genç adam sizi gördüğünde görünüşünü düzeltip yanınıza geldi. -İyiyim Y/n-san. Siz nasılsınız? Bu şekilde resmî konuşmasına burun kıvırdınız. -Benimle ne zaman rahat konuşacaksın. Sana bunun için takma ad bile taktım. Daha ne yapabilirim? Akutagawa bu cümle üzerine derince iç çekti. Size karşı ne yapacağını bilmiyordu. Ne yaparsa yapsın ne derse desin sanki Dazai'ya daha çok ihanet ediyordu. Bu duygu onu bazenleri öyle ele geçiriyordu ki bırakın uyumayı gözünü bile kırpamıyordu gece. Dazai için en önemli olan kişiye karşı yanlış duygular beslemesi, onu her gördüğünde kalbinin teklemesi, dilinin tutulması. Bu onu sadık olmayan bir çırak yapmaz mıydı? Ya da dazai'ın sahip olduğu şeyleri kıskanan biri. Bunları düşünmekten artık mahvolmuştu. Bu histen kurtulmak için ne yapması gerektiğini anlamıyordu. Size her baktığında bu hissin artması ile artık karar vermişti sizden uzaklaşacaktı. Ve sen onu görmeye gelecek günü bulmuştun. Onun kararının ilk gününü O size baktı. Onun konuşmasını beklerken kısılan E/C renkli gözleriniz onu büyülüyordu. Saçlarınızın hafif rüzgarda dağılması ve o şampuanla karışmış parfüm kokusu onu etkiliyordu. Hafif sıkıntıyla gelen ayaklarınızın hafif hareketi. Dudaklarınızın her nefeste hafif kapanıp açılması. O size tam anlamıyla aşıktı. Her şeyinize. Susması lazımdı. Seni kovması lazımdı. Yapamadı. Yenildi. Ve kendisi yenilgiyi büyük bir zevkle kabul etti —Y/n-san ben sizde- —Tatlım burada mıydın? Aniden gelen kahverengi dalgalı kısa saçlar. Hafif rüzgarda belli olan parfümle karışmış kahve kokusu. O kahverengi ayakkabılarının çıkardığı takırtı ve ceketinin kıyafetine sürtünmesiyle oluşan o ses. Hemen tanındı sevgiliniz Osamu Dazai Ona gülümseyerek baktınız. -Beni bulamazsın diye düşünmüştüm. Daha doğrusu umutlanmıştım. Hafifçe kıkırdadı kahverengi ceketli -Bu konuda asla hata yapmam tatlım. Seni gözüm kapalı bile bulabilirim. Bu sözlerle alay ettiniz ve önünüze döndünüz tabi önünüzde suratı donuk birisini beklemiyordunuz. -Aku! İyi misin yüzünün rengi bembeyaz? Akutagawa daha yeni ne boka bulaştığını anlamaya çalışırken aniden gelen cesaretine küfürler yağdırıyordu. O daha yeni ne yapacaktı. Çıkışı olmayan yolda kendi sonunu getirmek için koşuyordu resmen. Ama aptal değildi. Tabi ki Dazai'ın her şeyi anladığını biliyordu. O kadar zeki bir adamın asla bunu görmezden gelmeyeceğini de. Dazai'ın gözlerinin içine baktı siyah-beyaz saçlı adam. Gözlerindeki duygu ile suratındaki duygu arasında bağ yoktu. Meleksi suratındaki o gözlerde her şey yazıyordu Buna nasıl cüret edersin
Edogawa Ranpo - - - - - - - - - - - - - - - - - - •Size aşık olan kişi büyük ihtimalle Poe olurdu. Ünlü düşmanının çıktığı bir kız/erkek mi? Öylece durmasını bekleyemezsiniz. Seni gördüğünde tek bir şey hissetmişti. Aşk —Üfff Poe yine mi? Elinde roman sallayan şahısa baktı Ranpo. Bundan ciddi anlamda sıkılmaya başlamıştı. Ama ne yaparsınız işte kurtulamıyordu. —Kaç kere denedin beni yenmeyi olmuyor işte- —Hayır bu sefer olacak ranpo-san bu sefer olacak. Bu cidden çok zor bir bulmaca bundan kurtulamazsın. Ranpo bıkkınlıkla ofladı. Cidden yapmak istemiyordu. Artık her ayda bir yanında bir romanla gelip daha zor olduğunu iddia ediyordu. Fakat Ranpo 15 dakika içersinde çözüp çıkıyordu. Ve artık bu onu ciddi anlamda sıkmıştı. —Hayır Poee istemiyorum. En son da böyle demiştin. Romandaki katil kadının kocasıydı ve bu o kadar belliydi ki. Tanrı aşkına kim geçenin bir saatinde amonyak almak için uyanır ki?? Bahanen bile saçmaydı. Utandı uzun kahverengi saçlı adam. Önüne eğildi kızarmış yüzüyle. —Ben arada yapıyorum nereden bilebilirdim ki insanların yapmadığını? Ranpo bu sözler üzerine iç çekti. Bir süre bakıştılar. Ranpo istemiyordu ama Poe onu hala zorluyordu. Bu konuşma sürmeye devam etti ta ki kapı çalınıncaya kadar. -Girebilir miyim? Sesiniz odayı doldurduğunda Ranpo rahatlamış bir ifadeyle hemen neşeyle cevapladı. —Tabi lütfen Y/nnn Güldünüz ve yanına gittiniz. Ona sarıldınız. Sonra karşıdaki figüre baktınız. Figürün utanmış halini gördünüz. Size bakmak isteyip bakamıyor gibi görünüyordu. Sanki bakarsa bile incinecek veya zarar görecekmişsiniz gibi. Ona baktınız bir süre Ranpo garipliği tabi ki fark etti bir süre sizinle sohbet etti ve sonunda sizi içeri yönlendirmek amacıyla; —Hey Y/n sen içeri geç en son atsushi seninle bir şey konuşmak istediğini söylüyordu. Sinyali aldınız ve gülümseyip vedalaştıktan sonra çıktınız. Siz çıktığınızda Poe gözlerini kapıya dikti bir süre. Güzelliğinizin etkisinden çıkmaya çalıştı. Tatlı sesinizin ve saçlarınızla oynayışlarınızı aklından çıkarmaya çalıştı. Bunu yapamayacağını anladığında derin bir nefes alıp Ranpo'ya döndü. Dönmeseydi daha iyiydi. Ranpo'yu ilk defa böyle görüyordu. Sinirliydi. Sanki çok değerli bir şeyi kırılmış veya çalınmaya çalışmış gibi. Aman tanrım. O soğukluğu şu an her yerde hissediyordu. Tek bir cümle çıktı ranpo'nun ağzından. Tek bir cümle. — O benim Poe ve bunu sen veya bu aptal kitapların değişteremez, bunu sende biliyorsun. Poe'yi o günden sonra bir daha göremedin.
Çok kısa oldu biliyorum ama hangi karakterleri istediğinizi bilemedim o yüzden buraya bunun devamı için istek karakter yazın lütfen. Bu aralar çok aktif olamıyorum 1)YkS öğrencisiyim o yüzden onunla uğraşıyorum 2) İstek bulamıyorum 3) Hayalet okuyuculardan dolayı bazen sinir krizleri geçiriyorum lütfen oy ve yorum yapın ki biraz daha motivasyonum olsun. Her neyse. Seviliyorsunuz. İyi geceler Umarım yarınınız iyi geçer. ~<3~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
