PROLOGUE

25 2 0
                                    


ROSIE'S POV

It was 12 midnight ng matapos kong inomin ang 2 glasses of wine, I don't know pero parang kabado ako at di makatulog kaya napainom ako ng wine para dalawin ng antok at makatulog. I was about to go to bed ng marinig kong may nag d-doorbell sa pinto . I'm just wearing my beige silk sleepwear kaya kumuha muna ko ng cover up at isinuot bago buksan ang pinto pero bigla nalang kumalabog ang malakas na katok na syang nag pakaba ng husto sakin.

" Hey! Sino yan? Can't you just wait? " I shouted.
I was shocked when I open the door,
A tall and handsome man wearing black shirt and black pants standing in front of my door at tila nglilisik ang mata na naka tingin sakin.

" Z- MR. Ezekiel De Vierra?" what are you doing here? alas dose na ng hating gabi! anong kailangan mo?
kabado kong tanong.
hindi ito sumagot dahan dahan syang lumapit sakin papasok ng apartment ko at napaatras naman ako.

" t-teka! ano bang kailangan mo?"
napatigil ako ng bigla nyang sinarado ang pinto .
" Hey! Ezekiel hindi kana nakakatuwa!!! tatawag ako ng security!!! "

He suddenly showed me the picture!
Na tulala ako sa hawak2 nyang litrato! This picture,
reminds me of our college days it was our 3rd anniversary we were so happy together nakayakap sya sa likod ko , I was holding peach roses because it was my fave flowers na galing sa kanya.
I was teary eyed but then bigla syang nagsalita

" Sino ka ba talaga? Ikaw ba to? Tell me!!!
ikaw ba tong babaeng kasama ko sa picture?
kamukhang kamukha mo sya!! nakita ko to sa mga luma kong gamit!! Tell me!!! Ikaw ba to? at anong relasyon natin noon??!!" nanginginig at naluluha nyang tanong .
hindi ako makatingin sa kanya ng diretso, I really want to cry right now pero pinipigilan ko dahil ayokong makahalata sya at malaman nya ang totoo.

" Hindi ako yan." I don't even know you before! It's not me, malabo!"

" Really? But why the hell is that every time I saw you parang may kakaiba akong nararamdaman?!!"
He said at hinawakan ang mga braso ko.

" Mr. De Vierra!! bitawan mo ko! nasagot ko na ang tanong mo, kaya please ! Leave!!!! pilit kong kumakawala sa pagkakahawak nya ngunit ayaw nya kong bitiwan.

" Sige nga ! sabihin mo sakin? bakit ang dami mong alam pagdating sakin?!! Hindi ba talaga ikaw ang babaeng to? imposibleng kamukha mo lang sya!!!" he asked sa mataas na boses.

" Ezekiel ano ba! Hindi nga ako yan!!! nasasaktan ako!!! Tatawag na talaga ko ng secu—." I was not able to continue when suddenly he pulled me and kissed me on my lips.
I was very shocked na hinayaan ko lang ang mga halik nya ng ilang segundo!  Yes, I missed him very much, I miss his kiss, his hug, his love and care for me everything about him. Pero hindi na pwede !
I pushed him away and slapped him!

" Alam ba ni Selene to? na pupunta ka rito? Alam ba ng fiance mo na nakikipaghalikan ka sa ibang babae ngayon?." bulyaw ko sakanya habang naluluha na.
and I was shocked again ng yumakap sya sakin ng napakahigpit, pinilit kung kumawala ngunit sa higpit at lakas nya wala kong magawa. I heard his voice sa likoran ko

" Bakit parang ikaw nga ang babae sa panaginip ko! every night , She's pestering me in my dreams, she keeps calling me " Zeki" naalala ko tinawag mo ko sa pangalang yan ng muntik nkong ma saksak nung niligtas kita sa lalaking gustong bumastos sayo! a very familiar voice! and It was not Selene! Im sure hindi si Selene yung babaeng yun! Bakit parang Ikaw !!! Rosie!!! Bakit parang ikaw ang babae sa panaginip ko?!
That girl in my dreams, I love her very much, na di ko kayang mawala sya! everytime nakikita kita Rosie, she reminds me of you!!" He was crying while saying those words. Di ko na rin napigilang umiyak. If I could tell him the truth pero parang hindi ko kaya kasi nga hindi na pwede.
May kanya kanya na kaming buhay, Ikakasal na sya and I don't want to ruin it.
I don't want to hurt Selene, dahil babae din ako.
I don't want to bring back his memory at malaman nya what's the real reason about sa aksidenteng ngyari sa kanya 6 years ago.

" Minahal ba kita noon?"
"kung Oo, bakit di ko alam?" he whisper while he's crying.

" I told you, it was not me! baka kamukha ko lang yan kaya nasasabi mong ako yung babaeng yan!
At kung may minahal man akong lalaki noon hindi ikaw yun! ibang iba ka sa lalaking minahal ko noon. And I'm pretty sure It's not you! kaya tumigil ka na kung hindi makakarating to ka Selene right away! Now! Leave!! kung ayaw mong kasohan kita ng harrasment!! "
I said with an angry voice para tumigil na sya.
At unti unti na syang kumawala sa pagkakayakap nya sakin.
"I'm very sorry Miss Carson." he said habang pinupunasan ang luha nya.
" I-I just don't know what I'm feeling ryt now. it seems like parang may gumugulo sa utak ko pero di ko alam! Sorry.— I promise ,hindi na mauulit to."
saad nya. habang nakatalikod ako sa kanya I was crying hindi ko na napigilan. Yes, I still love him pero di na pwede and it's  so hard for me to handle this.
" Before I leave Miss Carson, Can I have One favor? he added.
". What is it?." I asked.
" Please wag mo ng ituloy ang wedding gown na ginagawa mo for Selene. Maghahanap nalang kami ng ibang designer. Don't worry! Ako na ang bahalang magsabi sa kanya. I know she really wants you to be her wed gown designer. Pero sa tuwing nakikita kita, nagugulohan ako." after he said that, he left.

I never knew I loved herWhere stories live. Discover now