•Snowman• BxB

2🧸

"Hey,Günaydın!" Neşeli bir şekilde selam verip Scott ve Malia'nın masasına oturdum. Scott daha yeni yeni ayılırken Malia önündeki masaya kafasını koyup uyuklamaya devam ediyordu. "Günaydın dostum." Scott uykulu bir şekilde mırıldanarak cevap verdiğinde gülümsedim.

Scott'la ben merdivenlerden düştükten 1 ay sonra tanışmıştık ve 8 yıldır arkadaştık. Ben 17 o ise Malia ile aynı yaşta yani 18'di. "Stiles?" Scott'ın seslenmesiyle etrafı incelemeyi -Lydia'yı aramayı- bırakarak ona döndüm. "Efendim aşkısı?" Yüzünü buruşturduğunda daha çok sırıttım. "Senin yüzünden gay sanacaklar bizi Lydia ile zaten %20 olan şansını sıfırlama istersen." Dediğinde suratım düştü.

"Şaka yaptım be hemen asma suratını neyse bu hafta Talia yokmuş. Bize gelsene hem Malia ve Derek'in de sorun çıkaracağını düşünmüyorum." Cevap vermeyip kafamı olumlu anlamda salladım zaten Derek'i görmüyordum bile Malia'da evde tek kalabilirdi. "Imm Derek'i Talia bu hafta yanımıza yollayacakmış ama sıkıntı çıkmaz bende Kirayı çağırırım."

Kafamı salladım. Derek'in gelmesinin sıkıntı olacağını düşünmüyordum çünkü bizi siklemiyordu bile. Yüzümüze dahi bakmazdı en azından benimkine bakmazdı. Merdivenden düştükten sonra Derek'i neredeyse hiç görmemeye başlamıştım oysa ben benden özür diler aramızı düzeltiriz sanmıştım, biraz saf birisiydim sanırım. Zilin çalmasıyla kafamdaki düşüncelerden sıyrılıp okulun içine girdik.

"Nefret ediyorum okul ve içindekilerden. Hepsini parçalayacağım!" Malia yanımda sinirle söylenip jeepime doğru ilerlerken gözlerimi devirdim. Kimyacı 300 soru kitlediği için hafiften sinirliydi. "Malia sorun değil biraz daha sakinleşebilir misin?" Üçüncü uyarım sonucu sertçe bana dönüp "Eğer bir daha sakin ol dersen seni test kitabıyla döverim velet!" Sinirle tıslayıp arabaya binerek sertçe kapıyı kapattığında derin bir nefes alıp bıraktım.

Malia'nın arabada bitmeyen söylenmeleri yüzünden Talia hariç Hale ailesinin sorunlu olduğuna artık yüzde yüz emindim. Yoldayken sağanak şeklinde yağan yağmurdan jeepi kullanmam zor olsada sonunda Malia'nın havada uçan toz taneciğine bile küfürleriyle  beraber sağ Salim eve ulaşabilmiştik. Sıcak eve girdiğimizde Malia çantasını fırlatarak odasına çıkmıştı. Bende onun çantasını alarak peşinden yukarı çıkıp odasına fırlattığımda "Stiles!" adımı söyleyip cırlamasıyla atmamam gereken bir yere attığımı fark ederek özür dileyip odama topukladım.

Malia'da Derek gibiydi çabuk sinirlenirdi ama Malia'nın aksine Derek kendisini daha iyi kontrol eder sakin sinirinin karşısındaki insanı daha çok korkutmasını zevkle izlerdi. Esneyip eşofmanlarımı giydim sonra ise Scott'ın kesinlikle gelmem hakkında attığı mesajlara cevap verip biraz kestirmek için yatağa uzanıp gözlerimi kapattım.

Sertçe çakan şimşeklerle gözlerimi açtığımda korkuyla doğrulup gözlerimi ovuşturdum. Yataktan seri bir şekilde kalkıp telefonumu aldığımda daha saatin on olduğunu ve 5 dakika önce Scott'tan hala beklediğine dair mesaj geldiğini görünce sıkıntılı bir nefes alıp odamdan çıkıp Malia'nın odasına yöneldiğimde kapısı kilitliydi. O sırada Derek'in odasından ses gelince o tarafa döndüm. Gelmişti.

Boğazım kurumuş, nefeslerim hızlandığında tuhaf bir his içimi kapladı. Uzun zamandır görmemiştim ve bir yanım onunla karşılaşmak isterken diğer yanım ondan kaçmam gerektiğini fısıldıyordu. Terlemeye başlayan ellerimi gri eşofmanıma silip Derek'in odasına yönelip tıklattım. Benim geldiğimi anlamıştı ama içeri girmem için izin vermemişti. Kaşlarımı çatıp kapıyı açıp içeri girdim. Derekin altında siyah eşofmanı vardı üstünede siyah tişörtünü geçirirken kafasını kaldırıp bana baktı. Kalbim teklerken boğazımı temizledim.

"Beni Scottlara bırakır mısın?" Kaşlarını kaldırıp cama baktı. "Bu havada?" Yağmurlu havalardan korktuğumu biliyordu. "Evet beni bekliyor." Cevap vermeden yatağını açıp içine girdi. "Bırakamam. Çok istiyorsan kendin gidebilirsin." Yanına doğru ilerleyip ona baktım. "Malia'nın odası kilitli yatıyor büyük ihtimalle kendim gidemem beni bırak." Kafasını hafif yana eğdi. "Emir mi veriyorsun?" Sertçe sorduğu soruyla yutkundum.

"Emir vermiyorum ama beni bırakmazsan gece boyu rahatsız bir şekilde uyumak zorunda kalırsın."  İki kaşını birden kaldırıp-ki bana karşı bu çok sık yaptığı bir hareketti- "Hayır bırakmıyorum ve sende odana gidip uyuyorsun hemde hemen." Sesli bir şekilde oflayıp cevap vermeden yatağın diğer tarafına geçerek yorganı kaldırıp yanına girdim. "Beraber uyuruz o halde." Sertçe nefesini bırakıp kafasını bana çevirdi. "Stiles defol!"

Korkuyla yutkundum. En son bana defol dediğinde küçük yaşımda da olsa merdivenlerden düşmüştüm ve hiçte hoş bir anı değildi. O da bunu hatırlamış  olacak ki kafasını çevirdi. Gitmeyeceğimi belli edecek şekilde yayıldığımda  "Gece altımda ezilmek senin için sorun değil sanırım. Tek bir hareketinde canını çıkarırım Stiles."  O beni tehdit ederken benim dikkat ettiğim tek şey ağzından çıkan İsmimi çok güzel söylediğiydi.

Dayanamadım sabahın köründe uyanacak olmama ve yarın akşam yetiştirmem gereken 300 soru kimya olmasına rağmen bölüm atıyorum yazım yanlışlarım olabilir kusura bakmayınn♥️