Prologue

0 0 0
                                    

"TAMA na gio!, pagod na akong umasa, pagod na akong maghintay na darating yung araw na mamahalin mo ako bilang ako, pagod na akong umasa na balang araw matatanggap mo na niloloko ka lang ng ate ko, na hindi na ikaw ang mahal nya. gio hindi mo ba alam kung gaano mo ako nasasaktan ha? o inalam mo lang ba kung ok lang sakin na pagmukain mo akong tanga?"

"Gio, tao din ako, tangina nasasaktan din naman ako e. we've been together for almost two years pero araw-araw mong pinaparamdam sakin na walang tayo, araw-araw mong ipinamumukha na ang ate ko parin ang mahal mo. gio...... isa lang naman ang gusto e, ni minsan wala akong ibang hiniling kundi ang makasama ka, but you wish the opposite..... gio, mahal kita e pero pagod na ako, i don't know why i always pushed my self to someone who didn't want me to be part of their life, im sorry...... sorry for keeping us together kahit na ako nalang naman ang may gusto." I burst out, crying i was going to walk out of the room when nica spoke up.

"why would you wait, luna? kahit anong paghihintay pa ang gawin mo hinding-hindi ka nya mamahalin, kahit anong paghihintay ang gawin mo walang tatanggap sayo. it will never happen, you will never be part of someone's life, you don't deserve to be part of them, luna. you. should never wait for it. dapat nga talaga ikaw nalang ang nawala hindi si ate lanna, it was all your fault, nangdahil sayo nawala sya, nang dahil sayo nasira ang pamilyang 'to, that's why you're not deserving to be love, no one even gio can love you" nica say's.

I sacrastically laugh, "jan, jan kayo magaling e. it's always me—"

"dahil ikaw naman talaga!!"

"nica, stop it!" gio shouted

"no, i would never stop blaming her because it was all her fault, gio. hindi na dapat sya nabuhay, hindi na dapat sya napunta sa pamilyang to"

"sana nga...... sana nga ako nalang ang nawala at hindi na si ate lanna" without hesitating I walked out of the room leaving my family behind, maybe i shouldn't say family because all of my life they will never treated me as a part of it. all my life, i only want to have a complete family with full of love but that fucking destiny give's me the opposite... bakit laging ako? bakit sobrang sakit? I can't hold it, i c-cant stay still, gayong pasan ko ang lahat.

Wishing you mine Where stories live. Discover now