Okuldaydim dün olanlar için canım çok sıkkındı. Sahneyi değiştirdik ama böyle olmaması gerekiyordu.
-cagandan-
Bizim sarı kafanın yanına geldim konuşmak için o biliyordu herşeyi
"Yok olacaksın çağan yapma bunu. Kaderleri değiştirip durma"
"Ben yok olmaya razıyım. Kalbimin sesini dinliyorum sadece. Herşeyi yoluna sokucam. Tuanayi iyilestiricem ölmeyecek o"
"Ama sen yok olacaksın biliyosun dimi? Tuana sana alışırsa onun için çok zor olur"
"Merak etme tekrar gelmenin bi yolunu bulup geliirm"
"Gelemezsin"
"Neyse ben gidiyorum bişey diyo musun"
"Yapma! Tuanaya aşık olduğunu biliyorum"
"Ne! Yok öyle bişey"
"Var öyle bişey! Sen ona aşıksın tıpkı geçmiş hayatınızda olduğu gibi"
"Ne saçmalıyosun sen geçmişte biz Tuana ile tanişmiyoduk ki"
"Tanısiyosunuz. Taaaa eskiden Tuana o hayatında öldü onu kurtaramadin. Şimdide kurtaramayacaksin. Kaderiniz sadece yazarın elinde"
"Öldü mü"
"Evet elindeki yara izi o zaman oldu işte"
"Nasıl yani? Şunu baştan anlatır mısın"
"Tuana ile siz eski zamanlarda yasiyodunuz ve Tuana öldü onu kılıçla öldürdüler. Sen kılıcı tuttuğun an elin kesildi bu yara izi ordan kalma. Tuananinda elinde bu yara izine benzer bi yara izi var ve karnında da kılıç izi var"
"Sen ciddi misin"
"Evet ... Ama o zaman onu kurtaramadin. Şimdi nasıl kurtaracak sin. Ve aynı zamanda onu kurtarirsan yok olacaksın"
"Ben herşeyi göze aldım. Sen karışma senlik bi durum değil çünkü yok olacak olan benim. Herşeye burnunu sokup beni korkutma! cüce seni"
"Ne cüce mi o sensin"
"Tabi canım!! Ben gidiyorum zil çaldı"
Onun yanından ayrılıp sınıfa çıktım.
-tuanadan-
Çağani görünce ufak bi tebessüm ettim gelmişti sonunda. Göremeyince yok oldu diye çok korktum....
Kalbim ufak ufak sıkışmaya başladı. Bu sıralar çok fazla ağrım oluyor sanırım sona yaklaşıyorum.
Teneffüste caganla bahçedeki ağacın ordaydik. Onun yanında aşırı mutluyum
"Çağan"
"Hımm?"
"Şey sözleşelim mi"
"Nasıl yani"
"Birbirimize söz verelim. 1 hafta sonra bu ağacın altında buluşalım."
"Olur ama neden zaten hergun okuldayız"
"Ama o gün okul yok ve ben seninle biraz dolaşmak istiyorum"
"Tamam olur buluşuruz"
~~~~~~~~~~~~~✏️
Akşam oldu cok uykum var kalbim hâlâ çok sıkışıyor uyumak içinyatağa girdim ve gözlerimi kapattım...
-cagandan-
Okula geldim yaklaşık 2 ders geçti ve hala Tuana ortada yoktu. Leyaya sorsam mı acaba? Of ne dicem ki kız beni sürekli unutup duruyo. En azından şansımı deneyim.
"Leya"
"Evet"
"Tuana nerde"
"Sen kimsin neden tuanayi sordun"
Haydaa! Al işte başlıyoruz yine! Yazar senin yazacağın kitabın ben... Burda bu kadar yakışıklı biri varken neden başkası ana karakter olur ki?
"Hey sana diyorum.. kimsin"
"Ben bi arkadasiyim bugün de okula gelmedi merak ettim"
"Hee anladım ... O şuan hastanede"
"Nee! Neden! Bişey mi oldu! O iyi dimi!"
"Durumu pekte iyi değil"
Koşarak okuldan çıktım yolu yarilamistim ki kendimi tekrar sınıfta buldum yazarcim hayır simdi olmaz!!
Tekrar okuldan çıktım ama yine gidemedim tabi Allah'ın cezası yazar!! İzin Verde gidiyim!!!
-tuanadan-
Gözlerimi hastanede açtım. Yine noldu bana! Duvardaki takvime baktım. Oww 1 hafta geçmiş! BUGUN BİZ CAGAN İLE BULUŞACAKTİK! hemen gitmem lazım!
Ayağa kalktığımda Berat içeri girdi.
"O uyanmissin"
Ona cevap vermeyip yataktan kalktım ama gitmem izin vermedi kolumdan tuttu
"Nereye gidiyorsun"
"Sana hesap mı vericem bide!"
"Evet verceksin biz nişanlıyız"
"Şimdi mi hatırladın nişanlı olduğumuzu"
Onu dinlemeyip okula doğru koştum .. yarım saatin sonunda okula gelmiştim biraz sancım var ama idare edebilirim. Yani umarım edebilirdim. Okulun bahçesine girdim ve ağacın oraya gittim . Etrafima baktım kimse yoktu ki?
"Çağan ... Nerdesin ... Gelmedin mi yoksa?"
"Burdayım"
Ağacın arkasından çıktı yakışıklı big boyumm..
Hemen kosup bana sarıldı
"Çok korktum sana bişey olcak diye"
"Ama olmadı"
Yine saatim öttü ama bu sefer heyecandan...
"İyi mısın"
"İyiyim"
"Seni seviyorum Tuana"
"B-bende seni seviyorum"
