yanlış kardeş || blue lock

the final (m)

tw : evet, bu defa smut var-

Rin, Yoichi'nin önceden anlaştıkları vakitte gelmesini beklerken biraz atıştırmalık hazırlamış ve izleyecekleri filmleri büyük bir özenle seçmişti. The Shining, Doctor Sleep, Scream vesaire vesaire...

Yoichi'nin birkaç sene öncesine kadar Sae'yle birlikte Chibi Maruko-chan gibi saçmalıklar izlemekten keyif alırken ondan fikir alacak değildi elbette ki. Yoichi'nin rezil, neredeyse çocuksu, bi' zevki Rin'de kusma isteği uyandırıyordu.

Hava en azından ılık olsaydı her zamanki gibi öncesinde iskelede buluşur, sahil şeridinin sunduğu hafiften geniz yakan meltemini solur ve saçlarında gezinen rüzgarın tadını çıkarırken dondurma yiyebilirlerdi ama fırtına uyarısı yapılmışken gereksiz maceralara atılmak aptallık olurdu.

Ah, kaldı ki ev tamamen boşken Yoichi'yle uğraşıp partide yarım kalan mevzuları halletmek Rin'in öncelikleri arasındaydı. O utangaç, kaçmaya meyilli puşt tam bir baş belasıydı!

Zil çaldığı sırada salondaki yumuşak yastıklar dizdiği L koltukta uzanmış, cep telefonundan manga okuyordu Rin. Kitapçı evine uzak kaldığından nadiren basılı roman ve manga alır, çoğunlukla Sae'ninkilere çökerdi. Sae, boktan abi müsveddesinin tekiydi ama edebiyattan anlıyordu kesinlikle.

Kapıyı açmadan önce saçını düzeltip ağzına naneli şeker atmış ve heyecanını gizlemek için tipik donuk ifadesini takınmıştı ama Yoichi'nin ışıldayan mavi gözleriyle karşılaşınca yanaklarını kaplayan sıcaklığın önünü kesememişti.

"İşte buradayım," derken Rin'in algı evrenini sarsacak cinstendi Yoichi'nin gülüşü.

Rin, minik pembe noktalarla kaplı dolgun yanağı işaret ve orta parmağının arasına kıstırıp homurdandı. "Çünkü ben öyle istedim." Yoichi'yi yanağından çekiştire çekiştire içeriye aldı ve küfürle karışık sızlanmalara aldırmadan boştaki yanağa burnunu sürttü. "Ben ne istersem yapmak zorundasın, gevşek herif."

Yoichi, Rin'in bir türlü salmadığı yanağının öcünü alırcasına aralarındaki kısacık mesafeyi kapatmış ve parmaklarını ince boynuna yerleştirip hafifçe sıkmıştı. Yanağına vuran soluklar titrekleşmişti. "Seni heyecanlandırma görevini kabul etmiştim zaten."

Rin iyice kızaran yanaklarını saklamak için pamuksu yanağı bırakıp birkaç adım gerilemiş ve hızlıca arkasına dönerken homurdanmıştı. "Pis ayakkabılarını dolaba yerleştirirsin."

Yoichi, Rin'in şirin kaçışını izlerken kıkırdamış ve sızlayan yanağına soğuk elini yaslamıştı. Aslında en başından beri Rin'i, biricik çocukluk arkadaşını, sevdiği gerçeği ilk başta dehşete düşmesine yol açsa da kısa sürede toparlanmayı başarmıştı. Gerçi, kendisini manipüle etmeyi nasıl başardığını hâlâ bilmiyordu.

Ayakkabılarını ve ceketini yerleştirip annesine mesaj attıktan sonra salona, diz üstü bilgisayarıyla uğraşan Rin'in yanına oturmuştu. Güneşlikler çekili, ışıklar kapalıydı. Belli ki Rin her zamanki gibi korku filmi açacaktı.

Rin filmi açtıktan sonra koltukta yan dönüp Yoichi'ye arkadan sarılmış, çenesini de omzuna yerleştirmişti. Artık uzaklaşmak, kaçmak ya da korkaklık yapmak yoktu. Yoichi'yi yeniden kaybetmektense taviz vermeye katlanabilirdi.

Yoichi ahşap sehpadaki doğranmış meyvelerle kaplı tabağı kucağına almış, bir yandan filmi izliyor ve diğer yandan da Rin'i besliyordu. Rin'in elbette ki asla dile getirmeyeceğini bilse de bu tarz şımartılmalara bayıldığının gayet farkındaydı.

Filmin gerilim düzeyi arttıkça Yoichi'ye daha sıkı sarılıp belinde günlerce geçmeyecek cinsten parmak izleri bıraktığının farkında bile değildi Rin. The Shining açık ara favorisiydi ve çoğu repliği ezberlemişti ama hâlâ kanını kaynatmayı başarıyordu.