"hoyyy priyaaanaa!! harap ka dali, the guy across the street were looking at you, yes sa'yo, oo" mahinang sigaw nito sakin at kinurot ako sa tagiliran.
Wtf masakit ha.
Pero oo nga naman, nakita ko yung guy na sinasabi niya, nakatingin nga sa'kin.
"ay shaks beh ang haba ng hair mo" usal nito sabay haplos sa buhok ko. Nung umiwas ng tingin yung guy ay nabitawan ko yung selpon ko.
"oh! oh! oh! wat da fadge ziriyahh" sambit ko habang sinasalo yung selpon ko na kalaunan ay nahulog din kaya pinulot ko na nalang.
"oww" pabiro niyang sabi.
"tinamaan ka ba~"
"sabihin mo lang~"
"si cupido na ang bahala"
"sainyoooo oh oh oh"
pagbuo niya ng himig kaya tiningnan ko lang.
"makisama ka" parang na awtoridad ng utos niya sa'kin nang hindi ako nakipagsabayan.
"opo ma'am, pasensya na po ha" ngumiti ako at pinagpag yung balikat niya. "tara, bigyan natin yan ng atensyon ziyah ha" parang namimisteng sambit ko at nagtaray naman siya.
***
"ay pak! ayan na yung forever mo priyaaa" animo'y sabik na sambit ng kaibigan ko habang niyuyugyog ako.
Omg? Tf? Tinanggal nung guy yung facemask na suot niya habang naglalakad papunta sa sasakyan nito na nakatingin samin, pero ibinalik niya rin ito kaagad.
He was laughing and smiled after.
Wtf? Did his smile just made me felt stunned and melt? Napanganga nalang ako sa ginawa niya. Nanahimik lang ako kanina, but why is this happening on me right now?
"hoyyy priyannaa!!" sigaw ng pinsan ko na nagpabalik sakin sa reyalidad. "ayy ano yun ha" biro pa niya.
Iniwasan ko lang siya ng tingin at ibinalik ang atensyon sa guy na ngayon ay kasalukuyang nakaupo sa sidewalk sa kabilang kanto na nakatingin samin. I smiled.
Malandi na ba ako netooo? Akala ko ba pagkain lang yung lalandiinn ko?!
YOU ARE READING
The Stranger That I Only Met Once
Jugendliteratur"The Stranger That Only I Met Once" -plagiarism is a crime @peachesss This story is only composed of few chapters.
