Alora: The Nobody

Chapter 3

"Bunso?!" Sigaw ni kuya Albie sa labas ng kwarto ko.

"Po?!"

"Halika na, mag-aalmusal na tayo!"

"Opo!" Sagot ko.

Nang makarating ako sa dining area, Nakita ko agad si dad na nakaupo sa gitna na umiinom ng kape habang may binabasa na parang dyaryo. Habang si kuya naman ay naghanda ng pagkain sa lamesa.

"Good morning d-daddy!" Bati ko dito.

"Good morning my beautiful daughter." Dad greeted me back with his sweet smile. I just smiled and sit beside him.

"How about me? Where's my good morning little sis?" Tanong ni kuya Albie saakin.

"Ahm. Hahanapin ko pa kuya." Biro ko sa kanya. Napasimangot naman ito.

"Hehe, joke lang." Hilaw kong tawa. He's still frowning while putting food in my plate.

"Ahm, k-kuya?" I hesitatingly called him.

"Hmm." Sagot niya habang nilagay Ang isang basong gatas sa harap ko.

"Tha-thank you po k-kuya." I sincerely said to him. He avoided my gaze but I still caught him smile.

"Your always welcome little sis." He said to me softly. Then pat my head before he sat in front of me. Nang lumingon ako kay dad, naabutan ko siyang kanina pa nakamasid saamin na parang nanonood lang ng palabas.

"Masaya akong lumaki kayong nagkakasundo and kung napapanood lang tayo ng mommy niyo, I know she's proud to all of you." Emotional niyang sabi saamin.

"Well, di kami lumaki ng ganito kung di dahil sayo, dad. That's why we are more proud of you." Kuya Albie said proudly to him.

Seeing this scenario in front of me gives me happiness and pain at the same time. In my 26 years of existence sa earth ay di ko kailanman naramdaman ang pagmamahal ng isang pamilya. Maraming naiinggit saakin dahil isang mayamang pamilya ang umadopt saakin unknowing that I'm living in hell. Lumaki ako na kontrolado lahat. I felt like I'm their robot, a tool for their success. I don't even had a childhood dahil I'm already working at the early age while studying to be a perfect daughter. They even forbidden me to play and have toys. Lihim akong ngumiti ng mapait.

Well, I'm grateful for this second life. I promise to live this life to the fullest with no one dictated me. And thank you, Alora kung saan ka man ngayon. I promise to take care of your family. I'll protect them no matter what it takes.

"I agree." Pagsang-ayon ko kay kuya Albie.

"You are the best daddy!" I smiled proudly to him while giving him a big thumbs up. He just chuckled.

"Fine. I believe both of you." Nakangiti niyang sabi saamin. We're just talking and laughing the whole breakfast.

I wish this will stay forever.

"By the way, dad, Nasaan si Lola? Diba Sabi niya sasabay siyang mag aalmusal saatin ngayon?" Tanong ni Kuya. Nagtaka din akong nakatingin Kay daddy. Simula kasi noong nagising ako, palaging sumasabay si Lola Liyana saamin magbreakfast dahil pagkatapos ng breakfast ay tuturuan na niya akong magbasa at magsulat. Kahit kasi alam na ni Lola na marunong na ako ay patuloy pa din ako nitong tinuturuan kung paano magbasa at magsulat. Tiyaka tinuturuan niya din ako ng basic etiquette though I already know it in my past life at hinayaan ko na lang dahil baka mas lalong magtaka pa sila.

Tinuruan din niya ako kung paano manahi though alam ko naman kung paano manahi dati pero I still asked her to teach me para hindi sila magtaka. Gustung gusto ko na kasing tahiin ang mga dresses sa closet ko na hindi ko pa nasusuot dahil na sobrang bigat. Paano naman kasi ang raming layers. Gusto ko kasing gawin itong damit na katulad sa earth na maganda na, komportable pa.