@Starbucks
"Hay friend... Di ka parin move on? A week had already passed... Tapos na." Sabi ni Cassie tapos humugop sya ng konti dun sa Frappe nya.
"Ikaw ba naman, friend... Iwanan ka kaya sa kasal mo..." Sabi ko sabay buntong hininga
*Flashback*
Tententen
Naglalakad na ako sa harap ng altar...
Tentententen
Papunta na ako sakanya--
"I'm sorry, Winkle... Di ko pa kaya talgang magpakasal... Sorry. Sorry talaga... Babalikan kita paghanda na ako..." Sabi ni Simon habang hawak hawak yung kamay then binitawa nya ko tapos umalis sya at tumakbo palabas...
"S-Simon!!! Bakit ngayon pa?!" Sabi ko habang tumutulo ang luha ko. Huminto naman si Simon.
"S-SORRY TALAGA, WINKLE..." Sabi niya ng malungkot na boses at tuluyan na syang umalis.
"Bakit? Bakit? Bakit ba? Anung nagawa ko?" Tanong ko sa sarili ko. Bigla naman akong napaupo sa lapag at lahat tanung ng tanung sa akin kung ok lng ako.
Tumakbo ako sa may reception area at nagpalit ako ng damit.
Aalis muna ako saglit. Sasakay ako ng LRT. Takbo ako ng takbo at...
*Swooooooooooooooooooosh*
Muntik na akong makatama ng lalaki...
"Sorry..." Ayun lang ang nasabi ko. Di ko rin sya nakita dahil medyo blurry ang paningin ko dala ng aking luha.
Sa LRT, umiyak ako ng umiyak. Nilabas ko ang lungkot at galit na nararamdaman ko...
Ilang gabi din ako hindi makatulog dahil lagi ko iyon naiisip...
*End of Flashback*
"Winky? Ok ka lang?" Sabi nya habang kumakaway sa harap ng mukha ko.
"O-Oo..." Sabi ko.
"Ehh bakit umiiyak ka?" Sabi nya.
"Umiiyak? Hinde ahh..." Sabi ko
"So your telling me AMALAYER?!" Sabi nya tapos tinuro nya yung medyo pisngi ko na may luha.
"Ahh... Wala yan..." Sabi ko tapos pinunasan ko ang luha ko.
"Naku. Naku. Naku... Iniisip mo na--" Sabi nya tapos tinakpan ko yung bibig nya.
Why can't I forget the things I want to forget?
