Peki Şimdi? / Hyunlix

²

Selamm. Çok kısa süre de geliceğini söylemiştim ve geldii.
_____________________________
Ben oyuncaklarımla oynayıp Felix'i beklerken "acaba nasıl biri? Benimle oyun oynamayı kabul edicek mi? Anlaşabilcekmiyiz?" gibi kendi kendime sorular sorarken kapı çaldı. Kapıyı koşarak açtım gelen bir kadın ve onun çocuğuydu. Çocuğa hemen sordum

Hj:
"Senin adın Felix mi?"

Bir an şaşırdı ama umrumda değildi. çünkü çok mutluydum.
Annem koşarak geldi ve kadınla güldüler. Çocuk yani Felix bana sadece bakıyordu
Ben ise sorumun yanıtı bekliyordum. Annem "içeri geçin" dedi. Salonda oturuyorlardı ben ise odamdaydım. Hemen annemin yanına gittim ve kulağına "Anne, Felix'e adımı ve benimle oynamasını söyler misin?" dedim annem: "Tamam biraz otur söylerim" dedi.
Aradan 5dk kadar geçti. Annem Felix'e dönüp :
"Felix çok büyümüşsün. Bak bu da benim oğlum Adı Hyunjin. Haydi beraber Hyunjin'in odasında rahat rahat oynayın"
dedi. Felix'e bakıp gülüyordum. Felix bana baktı ve
"Memnun oldum Hyunjin"
Dedi. İçimde sanki kelebekler uçuyordu. Çok tatlı ve nazikti.

"Odama geçip oyun oynamaya ne dersin?"

Dedim ve o da
"olur!"
dedi.

Felix bana göre biraz yavaştı çünkü hemen odama geçip oyun oynamak istiyordum. Felix'in elinden tuttum ve koştum. o da benimle koştu. Nedensizce çok mutluydum sebebi fazla arkadaşım olmaması olabilir di ama öyle değildi..

Felix ile beraber koşarak odama gittik. Felix gülüyordu. Bir anda tekrardan kalbimde kelebekler uçmaya başladı. Çok tatlıydı. Onu mutlu etmek bana ilaç gibi geldi. Oyuncaklarını karşısına oturduk ve ona oyuncaklarını adını tek tek söyledim. Beni dikkatlice izliyor ve dinliyordu. O süreçte fazla odaklanamadım çünkü sürekli ona bakıyordum. Onun güzelliğine odaklandığım için oyuncaklarımın adını zar zor tanıttım.

Felix sürekli gülüyordu. Oyun oynarken sürekli ona bakıyordum güzelliği beni benden almıştı. Sabah, 10:20 civarında gelmişlerdi. İkimiz de oyuncaklarla oynamaktan sıkılmıştık. Annelerimizden izin alıp saat 12:00 gibi dışarı çıkmıştık. Oturduğumuz sitenin park'ı vardı ve oraya indik. Biraz sallandıktan sonra şu ikili kaydıraklar olur ya,
Felix'e
"Şu kaydıraktan kayalım mı?"
Diye sordum.
O da
"olur!"
Dedi.
Tam oturup kaymak üzereyken Felix'i durdurdum ve şu soruyu sordum:

Hj:
"El ele tutuşup kaymaya ne dersinn?"

F:
"Neden olmasın!"

El ele tutuştuğumuz an yine geldi o kelebek hissi. Çok heyecanlandım. Felix üçten geriye saymaya başladı. Beraber kaydık. Felix çok mutluydu. Ha bu arada Felix ile annesi elinde bavullarla gelmişti.
Felix'e sordum:

Hj:
"Felix"

F:
"Efendim Hyunjin"

Hj:
"Siz, neden bavullarla geldiniz? Burda mı kalıcaksınız?"

F:
"Galiba evet."

Hj:
"Çok sevindim! Bu arada ben çok susadım. Eve gidelimmi? Hem hava da kararmaya başladı"

F:
"Bende susadım. Hadi gidelim!"

Tam giderken Felix'in elini bırakmadığımı fark ettim fakat bırakmak da istemedim ve bunu fırsat bildim. Felix'in elini tutup siteye doğru koştum. Nedense çok güzel bir histi bu. Asansör de bile elini bırakmadım. Beni güvende hissettiriyordu. Zile Felix bastı. Felix'e bakmaktan kendimi alamıyordum. Kapıyı annem açmıştı fakat ben hâlâ Felix'e bakıyordum. Onun güzelliğine O kadar dalmıştım ki kapının açıldığını bile fark etmedim. Felix, "Gel Hyunjin" dedi. Bu sefer o elimden tutup odaya götürdü. Çok güzel bir histi. Asla onu ve elini bırakmak istemedim. Akşama kadar oyunlar oynadık, birbirimizi tanıdık. Akşam yemeği saati geldi. Annem, bizi çağırdı ve yemeğe oturduk. Sofra da en sevdiğim yemekler vardı. Felix ile yanana oturduk ve
Felix dedi ki;
"En sevdiğim yemekler! Ellerinize sağlık."

Evet, Felix'in de en sevdiği yemeklerdi. Annem:
"Hyunjin'de bayılır bu yemeklere. Demek ki çok ortak yönünüz var. Ne güzel değil mi?"
Dedi.
Felix ve ben aynı anda "Evet!" dedik ve sonra güldük.

Yemek yerken bir yemeğe kolum yetişmedi. Bende vazgeçtim fakat Felix bunu fark etti. Onun yeri o yemeğe yakındı bu sayede kolu yemeğe yetişiyordu. Felix o yemeği kaşığına aldı ve benim ağzıma doğru uzattı. Ben biraz kızardım. Çok tatlı, nazik, yardımsever ve daha fazlasıydı. Bi kaç saniye Felix'i izledikten sonra ağzımı açtım ve Felix yemeği ağzıma verdi. Yemeği gülerek yiyordum. Bunun sebebi neydi. Aşk mı? Hemde bu yaşta..

________________________

EVEETT BU UZUN BİR BÖLÜMDÜÜ. UMARIM BEGENİRSİNİZZ<3