Lee Felix ve Hwang Hyunjin 5 yasinda, anneleri sayesinde tanışmışlardır. Hyunjin, Felix ile sevgili olmak ister hatta bunu 5 yasinda soyler. Felix daha kucuk olduklarini ilerde olabileceğini soyler ama icten içe o da Hyunjin ile sevgili olmak istiyo...
Evet new bolum💌. Bu arada bu Fic'i cok seven, cok öven İkra adlı arkadaşıma çok teşekkür ederim <3 ____________________
Felix öyle dediği zaman biraz kırılmıştım. Ama dediğim gibi Felix bir gün benim olacaktı.
Felix ve annesi 5 gün daha kaldıktan sonra artık eve gitmeleri gerekti..
Hj: "Abla, Felix biz de kalsa Lütfeenn!"
F.A: "Üzgünüm olmaz. Tekrardan geliceğiz."
F: "Sana söz veriyorum tekrardan gelicem Hyunjin. Görüşürüz!"
Hj: "Görüşürüz.."
-----Felix ve Hj 11 yaşındayken-----
O gün çok yorgundum. Okuldan gelince hemen üstümü değiştirip yatağa yattım. Tam 7 saat aralıksız uyumuştum. Saate baktığımda gece 4:26 idi!!!
"Şimdi nasıl uyuyacağım ya! Keşke uyumasaydım. Çok da açım!"
Gizlice mutfağa giderken kafamı salona çevirdiğimde Bir çocuk salonda telefona bakıyordu. Hemde salona yatak kurulmuştu. Salona girdim. Çocuk beni gördü telefonu fırlatıp bana sarıldı. Bu sarılma şeklini hatırlıyorum. Bu Felix'di.
Hemen Felix'e baktım. Çok şaşırmıştım. Asla gelmiyeceğini sandım ama şuan karşımdaydı..
F: "Seni çok özledim Hyunjin!"
Hj: "Felix! Bu sen misin!? İnanamıyorum.! Bende seni çok özledim. Ne zaman geldiniz?"
F: "Öğlen 4 civarı. Geldiğimizde sen uyuyordun."
Hj: "Peki neden beni uyandırmadın?"
F: " Çok tatlı uyuyordun, Seni uyandırmak istemedim. Annen ısrar etti ama ben istemedim."
"Çok tatlı uyuyordun, seni uyandırmak istemedim.."
Kalbimde ki kelebekler uzun zaman sonra uçmaya başladı. Onu öpmek istedim ama o kadar da yapamazdım..
HJ: " Felix sen çok özel bir çocuksun. Seni çok seviyorum. Seni çok özledim! "
F: " bende seni çok özledim Hyunjin. Peki, Sabah dışarı çıkmaya ne dersin"
Hj: "Tabii ki! Bu arada, bir şeyler atıştıracağım. Sende ister misin? "
F: "olabilir!"
Felix yine çok tatlı, nazik ve anlayışlıydı.
Beraber mutfağa doğru gittik. Benim uykum geldiği için biraz yavaş yürüyordum ve mutfak salona göre biraz uzaktı. Felix ise çok enerjik, çok hızlıydı. Yavaş yürüdüğümü görünce kolumdan tutup mutfağa doğru hızlıca yürüdü. Ne olduğunu anlayamadım. Sadece Felix'in yüzüne bakıyordum.
F: "Hatırladın mı Hyunjin? Sende beni odana götürürken böyle yapmıştın."
Hj: "Hatırladım Felix. Hemde çok iyi Hatırladım.."
Felix masaya oturdu. Bende rameni masaya koydum.
Hj: "Peki şunu hatırladın mı Felix?: Sen benim olacaksın! Kimse seni elimden alamaz!"
Felix bana uzun uzun baktı. Gözleri çok güzeldi.
F: "Hatırladım Hyunjin.."
Hj: "Peki şimdi olabilir mi Felix?"
F: "Üzgünüm ama hâlâ küçüğüz. Hyunjin. Daha fazla büyümemiz lazım. Lütfen anlayış göster.."
Hj: "Seni her zaman bekliyeceğim Felix.."
F: "Her neyse. Ben çok acıktım. Ne duruyoruz, haydi yiyelim!"
Felix yemeye başladı. Bende yemeye başladım fakat hep Felix'e bakıyordum. Çok değişmişti. Çilleri çıkmıştı. Çilleri, ona çok yakışıyordu. Hemde fazlasıyla.
Sürekli Felix'e bakıyordum. Ramen bitince topladık ve yatağımıza yattık. Yatarken Felix'i düşünmekten kendimi alamıyordum. İşte o zaman anladım. Neyi mi? Platonik aşkımın bir kız değil, bir erkek olduğunu. O erkek ise Felix idi..
_________________________________
NASIL OLMUŞŞŞŞŞŞŞ. YORUM YAZIP OY VERİN LÜTFENN<3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
