Uyandığımda saat 03.08'di. Kapı kapanmıştı. Kapıda bıçak izler vardı. Alnım kanıyordu ama umrumda değildi. Lamia geldi ilk aklıma. Hemen salona doğru koştum. Ama artık o kadar geçti ki...
Her yer kan gölüydü. Bembeyaz koltuklarım kırmızıya bürünmüştü. Mobilyaların zerre önemi yoktu. Önemli olan Lamia'ydı. Keşke kurtarabilseydim onu. Lamia yerde yatıyordu. Nabzı yoktu. Olay olalı neredeyse 4.5 saat olmuştu zaten, yaşaması imkansıza yakındı.
Hemen telefonumu alıp 911'i aradım. Belki bir umut ölmemiştir diye. 2 dakika içinde geldiler. Siz gelemezsiniz dediler ve beni ambulansa almadılar. Hangi hastaneye gideceklerini sordum ve arabamla arkadan takip ettim.
Kendimi o kadar suçlu hissediyordum ki... Onun ölmesinin sebebi bendim. Kurtarabilirdim. Keşke korkaklık yapmayıp o gerizekalı adamı öldürseydim.
Arabayı sürerken ağlamaktan ellerim titriyordu ve az kalsın kaza yapıyordum. Hız sınırını %67 geçtiğim için ceza yedim. 789 TL.
Polisin eline 800 TL tutuşturup arabaya binip yola devam ettim. Para, mal, mülk hiçbir şey önemli değildi şuan.
Hastanede birkaç şey yaptılar Lamia'ya. Ama kurtaramadılar.
Benim astımım sıkıştı ve ilacım yanımda değildi. İğne yaptılar.
Ağlamaktan gözlerim şişti, ellerim titredi, elime bir bardak su verdiler onu bile tutamadım bardağı kırdım.
Eric'e o kadar bela okudum ki...
Krize girdim, iğne vurdular. Hatta kadın iğne vurarken kolumu kastım diye damarımı bulamadı...
O kadar kötü bir gündü ki. Lamia'm da gitti. Artık bu dünyada beni annem ve ablamdan başka seven yoktur. Bir de sapık Eric. O da artık sevmiyordur belki. Zaten sevmesin onun sevgisine ihtiyacım yok benim.
Bölümü yazarken ağladım. Valla psikolojim bozuldu lan. İnsan kendi yazdığını kitaptan etkilenir mi? Neyse görüşürüzz♡ umarım sizin de psikolojiniz bozulmaz
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karşılıklı Aşk (+13)
Storie d'amoreÖpüştük. Kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Jason'un elleri omzumdaydı. Ellerini omzumdan indirdim. Şaşırdı. Sonra sıkıca sarıldım. Güldü. Ben de. "E, artık sana sevgilim diyebilir miyim Melina?" " Olur, sevgilim."
