انا اسفه جدا جدا انى بقالى فطره طويله منزلتش بارتى بس انا كنت تعبانه نفسيا وجسديا وكان عندى ظروف
روايه /عندما يلين الصخر 💞
للكاتبه /ياسمين حسن ♥
مريم جايه تفتح الاسانسير لقيت فى واحد خرج
عمر: اوه الى الحلاوه دى كلها تعرفى انك اول وحده تلبس كده فى الشغل شكلك مش هتعمرى معانا
مريم وهى بتدخل الاسانسير: تب انت لابس كاجول مطرتش ليه
عمر اتفاجأ لما لقى مريم دخلت الاسانسير دخل وراها تانى: انتى رايحه فين مش الاسانسير ده بتاع...
مريم قطعته وقالت بعصبيه: هو فى ايه حضرتك انتو ليه بتفرقو بين العمال والمدرين عادى يعنى الاسانسير عليه زحمه فاستخدمة الاسانسير ده فيها حاجه دى
عمر بضحك: هههههه لا بجد تحفه
انتى بقيتى فيه زى البوتجاز كده ليه
انا عمر
مريم: وانا مريم جايه تبع التدريب بتاع الكليه
عمر: تشرفنا يا جميل
الاسانسير فتح
عمر قال: اكيد هشوفك تانى
مريم بابتسامة: إن شاءلله
مريم طلعت من الاسانسير وراحت للسكرتيرا
مريم: لو سمحتى فين مكان المتدربين بتوع الجامعه
السكرتيره وهى بتبص لمريم من فوق لتحت بقرف وقالت: امشي على طول وبعد كده لفى يمين هتلقيهم قدامك
مريم اتعصبت من طريقه الكلام ومشيت
»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
رواية /عندما يلين الصخر 💞
للكاتبه/ ياسمين حسن ♥
عند ندى
ندى كانت لسه واقفه واخيرا جيه ضورها
ندى بفرحه: اخيرااا هيييه
وفى حد شافها وكان عمال يضحك على الطفلة الى قدامه
ندى اخدت بالها ان حد بيضحك عليها
لقيته عمر
عمر بضحك وتفأجأ: هههه ايه ده هو انتى
ندى بابتسامة واحراج: انتى
عمر بابتسامة خطفت قلب ندى وهو بيمد ايدو: ازيك
ندى بهيام وهى بتسلم عليه : انا تمام وانتى
عمر: انا تمام انتي بتعملى ايه هنا
ندى وفاقت لنفسها: انا جايه تبع تدريب الجامعه
ندى وهى بتبص على الاسانسير وبزعل: وشكلى راحت عليا
عمر وهو متبعها بنظرو وشاف زعلها
وعمر لسه هيتكلم سمع صوت واحد بيقول
مروان : نود يلا تعالى هنطلع سوا المره الجايه
وجه ومسك ايديها وقالها: تعالى يلا عشان اتأخرنا اوى
عمر شاف كده وضايق ومسك ايد ندى من النحيه التانيه وقال: استنى انا عايزك
