عند جاسر في المكتب
مى خبطط على الباب وجاسر سمحلها بدخول
جاسر: فى حاجه
مى: انا اسفه مستر جاسر
جاسر: بتتاسفي على ايه انتي عملتي حاجه
مى: ايوا علشان انا ههمش
جاسر قام واقف وقال: انتي مش تتاسفي علشان انتي مش عامله حاجه ده اولا
ثانيا انا الي اسف انا كنت متنرفز وطلعت عصبيتى عليكي يريت متزعلش منى
مى بحب اخوي: انا مش زعلانه
وكملت بهزار: وانا مش متعوده إن جاسر باشا بنفسو يعتزر حتا لو غلطان
جاسر: طبعا يا بنتي دي حاجه ندرة
اني اعتذر عشان انا مش بغلط
مى بضحك: طبعا مش بتغلط انت الصخر
جاسر بحزن مصطنع: بس انا زعلان منك كده مش تعزمينى على فرحك قاعد تلات ايام ولسه مش عزمتينى
مى ببتسامه حزينه: فرحى فرحى اتاجل
جاسر وقد اختفت الابتسامة من علي وجهه وقال: ليه اتاجل
مى بحزن: عشان احمد خطيبي مقدرش ياخد اجازه وينزل مصر
وقال خلي الفرح الاسبوع الجاي
جاسر بغموض: تمام يا مى اطلعى انتي دلوقت
مى بستغراب: تمام
خرجت مى وجاسر اتصل على شخص
الشخص: الو مين معايا؟
جاسر بحدا: انا جاسر الصخر
الشخص بمجرد سماع صوت جاسر اترعب
ورد بخوف: الو.. الو.. ياباشا
فف.. فى حاجه
جاسر بحدا: دلوقتي حالا فى واحد عندك اسمو احمد امين.....
تعملو اجازة شهر فاهم والا..
الشخص: مم.. من غير والا
تحت امرك يافندم وانا اسف مكنتش اعرف انو يعرف حضرتك
جاسر: خلاص اعمل الى قلت عليه من غيرما تقول انى انا الي قلت
وقفل المكلمه من غير ما يسمع رد
ورن على واحد من رجالته واسمو محمود
جاسر: محمود عايزك تعمل........
محمود: اى اوامر تاني يا باشا
جاسر:نفذ من دلوقتى
وقفل الفون
&&&&&&&&&&&&
عند مريم بعد ما روحت البيت
مريم وقفه ادام مريتها بتظبط فى لبسها الي عباره عن منطلون بلون الاسود طويل وواسع وباضى كت أصفر وجاكت واسعه وطويل جدا بكم نفس لون المنطلون وعملت شعرها ذيل حصان
