No Matter What It Takes (BOOK 3)

Chapter 7

Kinabukasan...

Sa Rooftop ng Ospital umakyat sina Fort at Peat dito matapos nilang iwanan si Noeul sa kwarto ni Boss, okay naman na si Noeul pero hanggang ngayon eh hindi pa nagi-gising si Boss, discharge na din si Noeul, nagpa-discharge siya para ma-bantay-an at maalagaan niya si Boss.

Fort: Hon are you okay?
Peat: yes i am Hon,
Fort: here uminom ka muna Hon,
Peat: Hon kasalanan ko 'to eh, dapat hindi ko nalang sila hinayaan na umalis at bumalik dito sa Pilipinas
Fort: Hon wala ka namang kasalanan eh, hindi mo kasalanan yun, okay?
Peat: pero alam mo Hon, parang nakakapag-taka talaga noh, naaksidente si Boss the same day na nawala sila Dad, sana magising na talaga si Boss kasi kailangang kailangan siya ngayon ni Noeul,
Fort: nandito naman tayo diba? Hangga't hindi pa nagi-gising si Boss dito muna tayo sa tabi ni Noeul, hindi natin siya iiwan
Peat: Oo hon hindi, hindi natin siya iiwan

Pagkasabi nun ay niyakap siya ng mahigpit ni Fort, nasasaktan siya at alam yun ni Fort, pero alam din nila na mas nasasaktan si Noeul dahil mga magulang niya yung nawala at dumagdag pa yung pagkaka-aksidente ni Boss.

Sa loob ng kwarto ni Boss,

Naka-upo si Noeul sa tabi ng kama ni Boss habang hawak hawak ang kamay nito.

Noeul: ter, ako 'to si Noeul yung mapapangasawa mo, gising ka na ter, gumising ka na please, hindi ko kaya eh, hindi ko kaya kung anong gagawin ko ter, hindi ko kaya

Nalalampasan ni Peat yung mga sakit na nangyari dahil nasa tabi niya si Fort pero hindi si Noeul, mukha lang itong malakas sa panlabas pero sa panloob nito ay durog na durog ito at kailangang kailangan niya ng taong masa-sandalan pero si Noeul yung totoong dapat mata-takbuhan niya sa ganitong problema eh naka-higa ngayon sa harap niya at nanganganib na pati ito ay mawala.

Noeul: ter wala na sila Daddy at Papa, please naman wag pati ikaw kasi hindi ko talaga kakayanin ter, hindi ko alam ang gagawin,

Maya-maya ay naka-tulog si Noeul sa tabi ng higaan ni Boss habang hawak hawak pa din ang kamay nito, nagising nalang siya ng mapansin niya na may nanonood sa kanya at nang idilat niya ang kanyang mga mata it was Boss, he is finally awake and he is staring at his face while sleeping.

Noeul: ter you are awake,

Sabi nito at pagkatapos ay mabilis nitong tinawag ang mga doctor at sina Peat pati ang mga magulang ni Boss, tuwang tuwa naman sila dahil finally gising na si Boss,

Noeul: ter how are you feeling?
Boss: ah eh sino ka?
Noeul: huh? Ano bang sinasabi mo dyan ter? Ako 'to si Noeul, yung fiancee mo, diba? Hindi mo ba ako nata-tandaan?
Boss: Noeul? Sino yun? Hindi kita kilala,
Fort: eh ako kilala mo ba ako?
Boss: of course you are my cousin Fort,
Peat: what about me?
Boss: you are Peat, Fort's husband
Bible: eh kami anak kilala mo ba kami?
Boss: Dad naman syempre po kayo po yung mga magulang ko eh
Build: eh si Noeul, si Noeul kilala mo ba siya ha?
Boss: Noeul?
Noeul: Oo, ako yun ter, i'm your fiancee, ikakasal na tayo after 2 months, kaka-celebrate lang natin ng Engagement natin sa Thailand nung isang araw, naaalala mo ba?
Boss: hindi, hindi kita maalala, nasaan nga pala si Beam?
Peat: si Beam? Bakit mo hinahanap si Beam?
Beam: nandito ako Boss,

Pagkasabi nun ay lumapit siya agad kay Boss at hinawakan ang kamay nito,

Noeul: Boss, hindi mo ba ako naaalala ha?
Bible: Doc bakit po ganun? Halos lahat po kami naaalala ni Boss pero bakit yung sarili niyang fiancee eh hindi?
Doctor: wag po kayong mag-alala kasi hindi naman po ito permanente, magsasa-gawa pa po kami ng ibang mga tests kay Boss pero sa ngayon ang mahalaga ay ang gising na siya at alam natin na hindi siya mako-coma,
Fort: anong mahalaga Doc? Hindi ka po ba nakikinig? Hindi niya naaalala yung fiancee niya, yung fiancee niya Doc,
Doctor: pasensya na po pero hanggang dun nalang po muna sir, sige po mauuna na po ako,