<Unicode>
မျက်ရည်အဝိုင်းသားဖြင့် ပြန်ကြည့်ကာ ကိုယ့်နာမည် ကိုယ်ပြန်မမှတ်မိ ဟုဆိုလာသည့် ကောင်မလေးကြောင့် ဘာဆက်ပြောရမှန်းပင်မသိ ။ သူမ နိုးလာရင် အားလုံးပြီးပါပြီလေလို့ ထင်မှတ်ထားခဲ့သမျှ...အားလုံးမပြီးတဲ့အပြင် ဇာတ်လမ်းက အခုမှ စ လိုက်သလိုပင်။ ဘာတွေဖြစ်ခဲ့မှန်းမသိရပေမယ့် ထိတ်လန့်လွန်းခဲ့တဲ့အရှိန်ကြောင့် ခဏတဖြုတ် shockရနေတဲ့သဘောလား။ ဒါမှမဟုတ် ဥာဏ်များစွာပဲ ဟန်ဆောင်နေလေသလား...မဝေခွဲနိုင်ပေ။ နဂိုကတည်းက 'အလင်းနှစ်'ဆိုတာ ရိုးစင်းတဲ့လမ်းစဥ်က လာခဲ့သူမဟုတ်တော့ သူတစ်ပါးကို အယုံအကြည်မလွယ်ဘဲ သံသယမျက်လုံးနဲ့ အကဲခတ်တတ်တာ စွဲမြဲနေသော အကျင့်မို့ အခုလည်း ရှေ့ကမိန်းကလေးထံ အသေအချာစိုက်ကြည့်နေမိ၏။
""မင်း...မင်း တကယ်ပဲ ဘာမှမသိတော့တာလား""
ကျောက်ရုပ်လိုထိုင်နေသူထံက ဘာစကားမှထွက်မလာတော့ဘဲ ခပ်စူးစူးသာစိုက်ကြည့်နေပြန်၏။သူ့ ဘေးက တစ်ယောက်မှာတော့ အလွန်ကို ထိတ်ထိတ်ပျာပျာ ပုံစံဖြင့် မေးခွန်းတွေထုတ်နေသည်။ တကယ်ပဲ ငါ့နာမည်က ဘာလဲ? ဘယ်ကလာခဲ့တာလဲ?
စဥ်းစားကြည့်သော်လည်း ဘာမှတွေးမရနိုင်ခြင်းအတွက် အားငယ်လာကာ ငိုချမိတော့သည်။ ဘာလို့လဲ...ဘာလို့ စဥ်းစားမရတာလဲ?
""ဟင့်...ဟင့်! ဟီး!""
""ဟာ...မင်း မငိုနဲ့လေ
မင်းကို ငါတို့ဘာမှမလုပ်ဘူးနော်""
အလင်းလည်း အခြေအနေကို စိတ်မရှည်တော့သည့်အဆုံး သူငယ်ချင်းဖြစ်တဲ့ Alexကို မျက်ရိပ်ပြ၍ လေပူတစ်ချက်ကို မှုတ်ထုတ်ကာ သူမအနားသို့ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး...
""မင်းနာမည်က 'ဖွဲ့'တဲ့
ဘာဖြစ်ခဲ့မှန်းမသိပေမယ့် မင်းတစ်နေရာကနေထွက်ပြေးလာတဲ့ပုံပဲ...အနောက်ကလိုက်လာတဲ့လူတွေရှိတယ်လို့ မင်းပြောခဲ့တယ်...ပြေးလာရင်း ငါတို့ကားနဲ့ တိုက်မိမလိုဖြစ်တယ် ဒါပဲ...မင်းအကုန်မှတ်မိလျက်နဲ့ ဟန်ဆောင်နေတာလား?""
မျက်လုံးချင်း ဆုံကြည့်ကာ တည်ငြိမ်နဲ့လေသံနဲ့ ရှင်းပြရင်း မေးခွန်းထုတ်လာတော့ သူ့မျက်ဝန်းတွေကို စိုက်ကြည့်ရင်း ပုံရိပ်တချို့က အာရုံမှာခပ်ဝါးဝါးလေး ထင်ဟပ်လာခဲ့၏။
YOU ARE READING
🌈ကြင်နာသူ...ရွှေမင်းသား🌈(Completed)
Romanceရိုးရိုးရှင်းရှင်းလေးပါပဲ ကလေးရယ်... ဘာအန္တရာယ်ကိုမှ မကြောက်နဲ့၊မစိုးရိမ်နဲ့... မင်းရဲ့အနားမှာ ကိုယ်အမြဲရှိနေမယ်။ ကိုယ်က ယုံကြည်လို့ရပါတယ်။ (အလင်းနှစ်)
