Bir Tutam AŞK

İLK AŞKIM

FLASBACK

BAŞAKTAN:

bugün Masal ın -arkadaşımın - doğumgünü. Şansa bakın ki doğum gününü barda kutlayacaktı. Bende mecbur olduğum için o ortama gitmek zorundaydım.

Makyaj yapmayı fazla tercih eden bir kız değilim . Fakat malum gideceğim yer bar olunca makyaj yapmak ve cesur kıyafetler giymek şart oluyordu. O yüzden gece mavisi renginde kısa bir elbise giydim ve yüzüme elbisenin rengini ortaya çıkarsın diye hafif bir makyaj yaptım. Daha sonra aynanın karşısına geçip kendime bakmaya başladım. Açıkçası güzel olmuştum. Yani diğerleri gibi güzel olduğum halde kendimi çirkin bulanlardan değildim. Daha fazla oyalanmadım ve beni bekleyen şoförümüzü-Recep Amca-çağırdım. Recep Amca da hemen geldi zaten.

Bara girdiğimde beklediğimden daha kötü bir ortamla karşılaştım. Etrafta ne ararsan vardı. Ben etrafı süzerken Masal yanıma geldi ve bana sarılarak " Hoşgeldin canım" dedi. Bende sadece gülümsemekle yetindim. Bir süre daha Masal ile sohbet ettikten sonra Masal diğer arkadaşlarıyla konuşmak için yanımdan ayrıldı.

Doğum günü partisi gittikçe daha sıkıcı olmaya başlamıştı. O sırada yanıma benden en fazla bir yaş büyük gözüken bir çocuk geldi. Ve bana " Gerçekten sıkıcı bir ortam " dedi. Bende onu onaylar bir biçimde "Öyle" dedim. Adını bilmediğim çocuk " Bu arada ben Baran " dedi. Bende hafif gülümseyerek " Başak " dedim. O da bana çok içten bir gülümseme bahşetti. Gülümsemesi gerçekten insanı kendine aşık edebilecek kadar etkileyiciydi.

İlerleyen saatlerde Baranla daha iyi anlaştık. Hatta şu an fazla alkol aldığımızdan dolayı sarhoş bile olmuştuk. Olur olmadık şeylere beraber gülüyor sonra ikimizden biri hıçkırıyordu. Tabi ardından kahkahalarımız da eksik olmuyordu. Parti çoktan bitmişti fakat biz hala Baranla bardaydık. Daha fazla durmanın başımıza iş açabileceğini düşünüp Barana " Baran artık benim gitmem lazım " dedim sarhoşluğun etkisiyle gülerek . "Ben seni bırakırım " dedi o da aynı şekilde gülerek . Ben de " Saçmalama bu halde araba kullanamazsın" dedim. Baran ise " O zaman taksiyle gideriz" dedi. Bende başıma bir şey gelmesinden korktuğum için kabul ettim.

Takside sürekli birbirimize bakarak gülmüştük. Daha sonra taksi bizim evin önünde durunca Baran "Görüşürüz prenses " demişti. Bende gülümsemiştim aynı zamanda utanmıştım da.

__________________________________

Gittikçe Barandan hoşlanmaya başlamıştım. Bana gerçekten çok iyi davranıyordu. Aramızda tuhaf bir bir ilişki vardı. Yani ne sevgili gibiydik ne de arkadaş.......

Baranla bu sene her fırsat bulduğumuzda buluşuyorduk. Moralim bozuk olunca bile onun bir gülümsemesi beni de gülümsetiyordu. Artık o zaman kabul etmiştim Brandan hoşlandığımı. Günlerim onun sayesinde hep mutlu geçiyordu Ta ki Baran beni sevgilisiyle tanıştırana kadar.....

Baran nın sevgilisiye günlerini geçirdiğini duyduğum zaman içimden bir parça kopuyordu. Zaten Baran eskisi kadar yanıma bile gelmiyordu. Cesaretimi toplayıp Baran a benimle neden buluşmak istemediğini sordum. O da saçlarını kaşıyarak ne diyeceğini bilemeyen bir tavırla " Başak kız arkadaşım sen kız olduğun için seni biraz kıskanıyor ve seninle buluşmamı pek fazla istemiyor. " dedi. Bende anladım dercesine kafamı salladım. Sonra Baran a dönerek " Tamam gerçekten önemli değil Baran,sonuçta sevgilin " dedim. İçimdeki mutsuzluk biraz da sesime yansımıştı. Baran sesimdeki mutsuzluğu fark etmiş olacak ki " Fakat üzülme Başak kız arkadaşımın kıskanması bizim arkadaşlığımızı bitirmez " dedi. Ben de beni sadece arkadaşı olarak gördüğü için buruk bir şekilde gülümsemekle yetindim.

3 Ay sonra Baran beni bir kafeye çağırdı. Önemli bir konu konuşacakmış benimle. Sevgilisi yüzünden bana bile vakit ayırmadığı için şaşırmıştım açıkçası....

Kafeye geldikten beş dakika sonra Baran da yanıma gelmişti. Yüzü asık gibiydi. Yanıma oturdu ve bana " Başak sakın sözümü kesme yoksa az sonra diyeceklerimi demeye cesaret edemem" diye konuya bodoslama atladı. Bende kafamı salladım. Baran da hemen söze başladı. " Başak ben dün kız arkadaşımdan ayrıldım. Sebebi de sana olan hislerim. Seni sevdiğimi onunla çıkarken fark ettim. Ve hemen de ayrıldım zaten. Eğer sende kabul edersen bize bir şans verelim . Ne dersin ?" Duyduğum sözlerle baya şaşırmıştım. Ama çokta sevinmiştim. Baran ın hala benden cevap beklediğini hatırlayınca gülümseyerek "Olur . " dedim. O da önce şaşırdı sonra ise kocaman gülümsemesini yine bana bahşetti. Ah gülümsemesi hala bende etki bırakıyordu. Daha sonra ise "Hadi gidelim SEVGİLİM" dedi sevgilim kelimesini bastırarak. Ben de gülümsedim ve el ele kafeden çıktık.

MERABA geçen bölüm hiç vote yoktu biraz üzüldüm doğrusu ve benimde içimden bu kadar yazmak geldi. Oylarsanız gerçekten çok sevinirim.:)