CHAPTER SEVEN

7 4 0
                                    

Chapter Seven

Chattierynne's POV

Naririnig ko na naman siyang umiiyak, she's always like that crying habang kausap nito ang mga magulang niya.

Wala naman akong balak na makinig sa pinag uusapan nila kaso lang ay naririnig ko talaga siya.

"No Ma! You know that I can't" she sobbed " Bakit niyo ba pinipilit sa akin yan ma?! Kailan niyo ba ako pagbibigyan sa gusto? Kailan niyo ba ibibigay ang freedom na hinihingi ko?" Yan ang mahirap sa mayayaman e! They have no freedom to choose what makes them happy, where they can find happiness.a

“No! I can–" napatigil siya, ayon sa naging reaksiyon ay ay paniguradong akong may narinig siyang Hindi magandang Balita "what happened to her?" Nag alala niyang tanong dito.

Ramdam ko ang pag-alaala niya and again I miss her! They way she cared for me, the way she got worried nang malaglag ako sa mababang puno, she even cried dahil nasaktan daw ako.

She remaind me of her, and that's a reason why I don't want seeing her hurting.

Ipinilig ko ang aking ulo at pumasok na sa kwarto ko, she's in   living room resting her head, naawa ako sa kaniya, being an ate is really not easy! And she will proved of that.

"Lalabas ako, want some ice cream?" I asked her, she just nod at me kaya Hindi na ako ulit nag tanong.

Malapit lang naman ang seven eleven sa apartment namin kaya hindi ko na kailangang sumakay pa, lakad lang ay keri na.

Agad akong napaatras ng makasalubong ko na naman ang mga gunggong na ito, Aaron and his men, ano na naman kaya ang kailangan ng mga 'to?

"Nagkita ulit tayo" nakangising saad ng kanilang leader! Bakit ba lagi ko nalang silang nakakasalubong? Ano ba talaga ang kailangan nila sa akin? Nagkita? O talagang sinadya mong makita ako.

"Kayo na naman?" Bored kong tanong sa kanila "wala na bang iba, nakakasawa na kasi ang pagmumukha niyo!" kitang kita agad sa mga pagmumukha nila ang inis.

"Bring her down!!!" galit nitong utos sa mga ulupong niya, sa lagay ko na ito hindi ko sila kakayin pero hangga't kaya ko ay  lalaban ko sila.

"Hey!" Isang boses ang nakaagaw ng atensiyon namin, nasa madilim ito na parte kaya hindi ko maaninag ang mukha nito, who is he? "Ganyan na ba talaga kayo kahina? Babae lang yan!" Parang uminit ang ulo dahil sa sinabi niya, his voice is familiar! Where did I herd it?

"Hindi lang siya babae lang" protesta ni Aaron "If you knew her that well mamalan mo kung ano talaga siya?" Galit na sabi niya.

"Bakit ano ba siya? Alein? Or baka naman may superpower siya?" Hindi ko mapigilan ang sarili ko na matawa, what the heck he's talking about "can't you see it? Mahaba ang buhok niya, may bundok sa kaniyang harapan, maganda ang pangangatawan! She's a girl tapos bubugbugin niyo lang! What a shame" bigla uminit ang mukha ko.

Wala pang nakakapagsabi niyan sa akin, the way he talked about those– whatsoever.

“See it? She's blushing that's means she's a normal girl" agad nman silang napatingin sa akin kaya agad akong yumukod.

'I will kill you for sure who ever you are!' sambit ko sa isip ko.

Agad kong pinakalma ang sarili ko, mapapahiya ako sa gunggong na 'to,  shutangina talaga!!!!

"Wala akong pake! She need to pay of what she have done with us!" Naggagalaiti nitong saad "boys take her down! Pataying kung kinakailangan" agad akong na alarma!

May sumugod sa akin ngunit hindi naman ito nalapit dahil sa malaking batong tumama dito, bagsak agad ang lalaki.

Napatingin naman ako sa direksiyon ng lalaki kanina, unti unti itong lumabas sa pwesto nito.

Love Of A Bad GirlWhere stories live. Discover now