Το παρελθόν που συνάντησε το μέλλον

η ανησυχία

POV βασιλικής

Καθηγητής Αλεξίου: επίσης εγώ θα είμαι ένας από τους καθηγητές που θα σας συνοδεύσει και τέλος θα γίνει κλήρωση για τον διαχωρισμό τον δωματίων...

?: Τι εννοείτε κύριε;
Τον ρωτάει μια κοπέλα.

Καθηγητής Αλεξίου: αν δεν με διακόπτες θα συνέχιζα.
Και την κοιτάει έντονα και εκείνη σκύβει το κεφάλι της.

?: Συγνώμη κύριε...

Καθηγητής Αλεξίου: ωραία λοιπόν συνεχίζω εννοώ ότι δεν θα επιλέξετε εσείς με ποια άτομα θα κοιμηθηται στα δωμάτια αλλά θα γίνει κλήρωση εννοείτε κορίτσια με κορίτσια και αγόρια με αγόρια μην σας μπαίνουν ιδέες απλώς δεν θα επιλέξετε με ποια άτομα θα είστε. Τέλος στα δωμάτια θα μείνουν ανα δύο παιδιά αν έχετε ερωτήσεις να τις πείτε τώρα.

Εφόσον είδε ότι δεν υπήρχε καμία ερώτηση συνέχισε.

Καθηγητής Αλεξίου: ωραία λοιπόν θα ενημερωθείτε για την κλήρωση τις επόμενες μέρες, τώρα λοιπόν ας ξεκινήσουμε το μάθημα ήδη έχουμε χάσει πολύ ώρα...

Δεν ξέρω γιατί αυτό το ταξίδι με τάραξε τόσο πολύ ώστε να μην μπορώ να συγκεντρωθώ στο μάθημα. Η ώρα τελείωσε και το κουδούνι χτύπησε έτσι όλοι οι μαθητές βγήκαν έξω και εγώ έμεινα τελευταία να σκέφτομαι ακόμα το ταξίδι, αχ πρέπει να σταματήσω να σκέφτομαι τόσο πολύ ένα απλό ταξίδι είναι σιγά το πράγμα.

POV Ελένη

Ελένη: τι εννοείς? Θα πάει ταξίδι, πας καλά θες να με τρελάνεις?

Σωτήρης: ηρέμησε σε παρακαλώ Ελένη ένα απλό ταξίδι είναι και πίστεψέ με θα της κάνει καλό.

Αρχίζω να γελάω με τα λόγια του.

Ελένη: καλώ? Τι εννοείς ότι θα της κάνει καλό?

Και συνεχίζω να γελάω από τα νεύρα μου.

Σωτήρης: θα είμαι εγώ εκεί και θα την προσέχω.

Ελένη: μάλλον δεν με κατάλαβες δεν θα δεχτώ να μην την βλέπω ούτε στιγμή, δέχτηκα να την αφήσω μια φορά σε αυτό...

Σωτήρης: αρκετά Ελένη!!!

Ξεσπάει και ξαφνιάζομαι αλλά συνεχίζω.