Το παρελθόν που συνάντησε το μέλλον

ο καβγάς

POV βασιλικής

Ακόμα είμαι πολύ προβληματισμένη για το αν πρέπει να πάω στο ταξίδι. Δεν με θέλει κανείς ακόμα και τα παιδιά στο ορφανοτροφείο δεν με συμπαθούν αλλά ούτε και εγώ δεν τους θέλω, κάνω υπομονή αλλά δύο χρόνια μέχρι να ενηλικιωθώ και μετά θα φύγω από εκεί μέσα που το αποκαλούν ορφανοτροφείο. Όλοι πιστεύουν ότι τα παιδιά εκεί μέσα βρίσκονται για να έχουν μια καλύτερη ζωή όμως αντί για αυτό είναι όλα ένα μαύρο χάλι οι υπάλληλοι του ορφανοτροφείου μπορεί μερικοί να είναι καλοί αλλά στην πλειοψηφία βαριούνται και που ζουν και μας μιλάνε με το ποίο υποτιμητικό τόνο λες και δεν είμαστε άνθρωποι αλλά άψυχα αντικείμενα που μπορούν να τα μεταχειρίζονται όπως θέλουν αυτοί,τα υπόλοιπα παιδιά φαίνεται να είναι εντάξει με αυτό αλλά εγώ δεν είμαι.

?: Τρέξε γρήγορα παίζουν ξύλο...
Με βγάζει από τίς σκέψεις μου, μια κοπέλα μπροστά μου που λέει στην φυλή της να τρέξει. Όπα άκουσα καλά?

Βασιλική: εεε κοπελιά ποιοί μαλώνουν?
Την ρωτάω και γυρνάει μαζί με την φυλή τής να με κοιτάξει, Χαμογελάει.

?: Ο Αχιλλέας Έβερτ και ο Γρηγορίου

Και φεύγουν από το οπτικό μου πεδίο σαν φαλς όπως όταν εμφανίστηκαν. Άκουσα καλά γιατί μαλώνουν αυτοί οι δύο, αφού είναι κολλητοί. Προσπάθησα να το απωθήσω από το μυαλό μου αλλά με κατέτρωγε η περιέργεια να τούς δω να μαλώνουν έτσι άρχισα να κατευθύνω προς την κατεύθυνση που έφυγαν οι δύο κοπέλες για να βγω έξω όπου άκουγα φωνές στα καπνίστιρια.

...

Το θέαμα που αντίκρισα ήταν ξεκαρδιστικό. Όντως έπαιζαν ξύλο ο Αχιλλέας με αυτόν τον Γρηγορίου δηλαδή όχι ακριβώς ξύλο μάλλον παίζαν το παιχνίδι τις κατρακύλας και ήταν ψυχαγωγικό για την ψυχή μου να τους βλέπω να προσπαθούν, να κερδίσουν ένα πλεονέκτημα αλλά αυτό που κέρδιζαν ήταν μελανιές και μπορεί να έχουν σπάσει και κόκαλα, πολλά παιδιά είχαν μαζευτεί και έβγαζαν βίντεο αλλά παιδιά προσπαθούσαν να τους χωρίσουν με αποτέλεσμα έτρωγαν και αυτοί ξύλο και μερικοί να φανταστείτε είναι από την παρέα τους και τέλος αλλά παιδιά γέλαγαν ένα από αυτά ήμουν και εγώ είχε αλήθεια πολύ πλάκα να βλέπω τους θύτες μου σε αυτή την κατάσταση ειδικά τον Αχιλλέα μόνο popcorn που δεν είχα. Κάποια στιγμή ήρθαν και οι καθηγητές μαζί με τον διευθυντή καιρός ήταν, μερικοί καθηγητές αποπειράθηκαν να τους χωρίσουν αλλά τις φάγαν και αυτοί οι καθηγήτριες να προσπαθούν να διώξουν το πλήθος και ο διευθυντής σε έξαλλη κατάσταση να φωνάζει και να δίνει εντολές είδε από είδε ο άνθρωπος και αποφάσισε να πάει ο ίδιος να τους χωρίσει τότε σε δευτερόλεπτα του δευτερολέπτου ο Αχιλλέας πάει να δώσει μπουκέτο στον ηλίθιο που τον είχε καβαλήσει αλλά αντί να πετύχει τον στόχο του, πετυχαίνει τον διευθυντή, όλοι παγώνουμε στην κυριολεξία ούτε γέλια δεν ακουγόντουσαν ούτε τίποτα.