⚯͛ Shifting Anılarım ⚯͛

HORTKULUK AVI

Ay merhaba ohdyodupfjpflhdjpfoğgıpf
Her ne kadar bölüm yüklemeye devam edecek olsam da sanırım orada geçirdiğim süreyi anlattığım son 3 bölüme giriş yapmış bulunmaktayız...
Bu bölüm hortkuluk avını, diğer bölüm hogwarts savaşını, en son bölüm de savaştan sonrasını anlatırım ve kenara çekilirim... Hadi bakalım 👀

En son ortadan kaybolan ikizim ve en yakın arkadaşlarımdan sonra size onlara hak verdiğimi söylemiştim ama hiç bir zaman depresyona girdiğimi söylemedim ohfdohığgıgpupdğgıup O dönem gerçekten ağır bir depresyona girmiştim ve açıkçası o kötü ruh halim ile bir süre çevremdekileri çok üzmüştüm.

Sürekli yanımda olmaya çalışan George'u, bana kurabiyeler yaparak neşelendirmeye çalışan bayan Weasley'i, her daim bana destek çıkan Sirius ve Remus'u çok üzmüştüm. Onlar umutlu davranmaya çalışırken ben yemek yemez hale gelmiştim. Ama bir gün beni karşılarına alıp ağır bir konuşma yapmışlardı ve o gün bende umut beslemeye başlamıştım. O depresyondan yavaşça sıyrılmış ve eski umut saçan halime geri dönmüştüm. Eskisi gibi George ile geceleri çatıya çıkıp sohbet etmeye, bayan Weasley ile reçel kaynatmaya devam etmiştim.

Bazen bakanlıktan Voldinin adamları gelir ve evi ararlardı. O anlarda Weasley ailesine bir şey yapamasalar bile eğer beni yakalarlarsa azkabana göndereceklerini bildiğimiz için Ron'un odasına saklanırdım. Bilmeyenler için Ron gitmeden önce odasına şekli değiştirilmiş bir Ghoul* koymuştu ve onun Spattergroit* hastalığı bulaşmış Ron Weasley olduğu yalanını bakanlığa söylemiştik. Böylelikle bu bulaşıcı hastalığın olduğu odaya bakanlık girmediği için sıkıntı yaşamıyordum. Bu plan onlar hortkuluk avına çıkmadan önce yapılmıştı ve açıkçası çokça işimize yaratmıştı.

Biz bir süre böyle yaşamaya devam etsek de Aralık ayının sonlarına doğru, sanırım noel günüydü, gizlice evden kaçmış ve biraz gezip hava almak için ufak bir meyhaneye gitmiştim. Orada Ron ile karşılaşmam ise tamamen tesadüftü. Onu uyuklarken görmüş ve ilk önce şok olup ardından yanına gitmiştim. O da beni görünce ilk önce rüya gördüğünü sanmış sonra da bana sarılmıştı. Ona neden yalnız durduğunu sorunca bana yaşadıklarını anlatmıştı ve ağlayarak biraz daha sarılmıştık lhflhxjşcvkşkhxjgşşvkhkxjşf daha sonra bir ses duyduğunu söyleyerek şizofren gibi etrafa bakmaya başlamıştı. Korkutmuştu beni manyak ulfulfpufupfupfoühhoü9ıt9oy Sesin Işıkemerinden geldiğini fark edince onu tıkırdatıp bir ışık oluşmasını sağlamıştı. Daha sonra ışık Ron'un göğsünden geçip yok olmuştu. Ron bana bakıp elini uzatınca ise sonunda ikizimin yanına gideceğimi fark edip hızla elini tutup buharlaşmıştım.

Gittiğimiz yer ormanlık bir alandı ve açıkçası karanlıkta hiç bir şey görünmüyordu. Filmlerden ve kitaplardan neler döneceğini hatırlamaya çalışsam da hiç bir şey hatırlayamamıştım. Ama daha sonra karanlık ormanda erkek bir geyik patronusu belirtmişti ve resmen onu takip etmemizi ister gibi göle doğru gitmişti. Oraya gidince ise gölün içinde boğulmak üzere olan ikizimi kurtarmış ve ardından Gryffindor kılıcı ile hortkuluğu yok etmiştik. Daha doğrusu Ronald yok etmişti ufplhfgupupgfouığgohğ

Her neyse o ara hasret giderme neler yapılacağını düşünme falan fistan derken aklıma Kovuk’a haber göndermediğim geldimişti. Oğlum gerizekalı gibi evdekilere haber vermemiş Ron'un peşinden atlayıp gelmiştim. Onlara patronus göndererek haber vermek tehlikeli olurdu ve açıkçası ne yapacağımı bilmiyordum. Daha sonra Hermione eskiden haberleşmek için kullandığımız büyülü paraları önermişti. Paralardan hala Kovuk’ta olduğunu biliyordum ve Hermione'nin yanında da varken bunu kullanabilirdim. Böylelikle paralar ile onlara hayatta olduğumuzun bir şekilde haberini vermiştik.

Daha sonraki gün Harry bize bir amblem göstermişti ve o amblemi üzerinde taşıyan Xenophilius Lovegood’dan. Luna'yı yeniden görebileceğimizi ve yardım alabileceğimizi düşünerek onlara gitmiştik ama işler hiç de beklediğimiz gibi gitmemişti. Bay Lovegood kızını kurtarmak için bizi satmış ve ölüm yiyenlere bizi ispiyonlamıştı. İnanır mısınız o kadar süre Kovuk’ta rahat içinde yaşadıktan sonra bir anda böyle bir aksiyona atılmak bünyeme ters gelmişti oufuofulfışgfuoığgmlh