Kesişen Yollar #Wattys2015

Bölüm - 4 -

Sabah uyandığımda evimdeydim . Mert dün gece demek ki beni eve bırakmış . Çok düşünceli bir çocuk ya bu . Sert bir kahveyle iyice ayıldıktan sonra ablamları aradım ama açmadılar . İçimi yine büyük bir korku kapladı. O an telaşla üstüme birşeyler geçirip çıktım . Hastaneye geldiğimde ter içinde kalmış bir şekilde annemin odasına daldım . Gözlerim hemen annemi aradı . Onu gördüğüm anda ne zamandır tuttuğumu bilmediğim nefesimi verdim .Hemen annemin yanına koştum ve sıkıca sarıldım . O an gözümden bir damla yaş aktı elimin tersiyle gözümü silip annemden ayrıldım . Ablamlarla da sarıldıktan sonra pencere kenarındaki koltuklardan birine geçtim . Ablamlar annemle muhabbet ediyorlardı ya da bilmiyorum başka birşeyler konuşuyorlardı . Konuştukları şeyleri algılayamayacak kadar kafam doluydu . Annemin , meleğimin suratına uzun uzun baktım . Belki şuanda birlikte geçirdiğimiz son gündü yada son saat ya da dakika ... Bilemiyorum ama çok korkuyorum annesizlikten , yalnızlıktan , onun sesinin , kokusunun yokluğundan , onsuz olan herşeyden korkuyorum ... Ben bunları düşünürken bir anda hepsinin yüzü bana döndü . Işık görmüş tavşan gibi onlara bakarken annem sordu ;

" Nisan birşey mi var kızım ? "

" Yo..yok tatlım birşey ne oldu ki ? "

" Geldiğinden beri hiç konuşmadın öyle daldın gittin o yüzden sordum . "

" Şey biraz yorgunum da ondandır . "

Annem inanmamış gözlerle bana bakarken ben içimden yalvarıyordum ne olur bir şey anlamasın diye .

" Peki . Sen öyle diyorsan . "

Ohh . Derin bir nefes aldım . O anda cebimde titremekte olan telefonumu farkettim . Ben açana kadar telefon kapandı . Sabahtan beri telefonum çalıyordu ama annemle geçen zamanımı başka kişilerin bölmesini istemediğim için açmıyordum . Çağrının sonlanmasıyla birikmiş yirmi beş cevapsız arama ve beş mesajı görmem bir oldu . Çağrıların yirmi tanesi patrondan , beş tanesi de Mert'tendi . Mert büyük ihtimal dün gece beni o halde bıraktıktan sonra nasıl olduğumu merak ettiği için aramıştı . Ama patron niye aramıştı . Bugünde sahneye çıkmamı istemezdi heralde . Mesajlara daha bakmadan telefonum tekrardan çalmaya başladı . Kim olduğuna bakmadan direk telefonu açtım . Annemin yanından fazla ayrı kalmıştım .

" Ne var ? "

" Ah , çok kibarsin gerçekten ? "

Tekrardan ekrana baktım numara kayıtlı değildi . Sesini de çıkaramamıştım . Tekrardan sordum .

" Kimsin ? "

"Sana telefonda konuşmayı öğretmediler mi ? "

" Kapatıyorum . "

" Tamam , tamam dur ufaklık hemen mekana geliyorsun toplantı yapacağız . "

" Sen kimsin ve bana neden emir veriyorsun ? "

" Ayrıntıları gelince konuşuruz yarım saat içinde burada ol ."