Sabah uyanmıştık her zamankinden daha da yorgundum gözlerimi açtığımda gündüz yanımdaydı saçlarımla oyun oynuyordu beni uyandığımı görünce günaydın dedi karşılık olarak Günaydın cevabını verdim Sessizlik olmamıştı tam konuşmaya başlayacakken Kapı çaldı
Volkan: abi müsait misin Almanlar konuşman lazım telefonda Seni bekliyorlar
Gündüz :Yavrum beni burada bekle ben geliyorum birazdan 2 dakikalık bir işim var
Gündüz yataktan kalktığı gibi çıktı kapıyı yavaşça ardından kapattı 2 dakikası olmuştu neredeyse 10-20 dakika ama hala gelmemişti gözlerimi biraz daha kapatmaya karar vermişken Vazgeçtim ve ayakta doğruldum kalktığımda ilk saate baktım 5.30'du bu kadar erken bir saatte ne olmuş olabilir Her neyse Pencereye doğru yöneldim ve bahçedeki korumaları gördüm pencerenin ucundan bakıldığında bile bahçede devriye attıkları Belli oluyordu gündüzün bu kadar Ama bu kadar korunaklı ve riskli bir yaşam olacağını tahmin etmemiştim Gerçi bu kadar büyük bir malikanede yaşayıp bu kadar para olup başından belanın eksik olmaması normal bu kadar para belada getirir peşinden bir an kendi eski hayatımı gözünden geçirmeye başladım düşünemiyordum bile babamın yanında üvey annemle bir hayat Annem ise neredeyse aklımdan çıkmıştı Annemi hiç görmemiş gibi hissediyorum çünkü onu en son gördüğümde 1-2 yaşlarındaymışım bu gerçekten kötü gündüzse her zaman ailesinin yanındaymış bir an gündüze şanslı gözüyle bakmayı düşündüm ve sonradan kaybettiğimiz çocuğumuz aklıma geldi Hayat mutlu olmama izin vermiyor gibi hissetmeye başladım Çünkü her zaman tam mutlu olduğunda Yine bir aksilik çıkıyordu gündüzün bebeğimizi kaybetmiş olmamız pek fazla umurunda değildi çünkü benim yaşamam Onun için daha büyük bir teselliydi sanırım veya Bana belli etmiyordu yine de düşünceleri çok kibardı Ben Böyle içimden düşünürken kapıyı açmış içeri girmiş bile o kadar sessizce yaptı ki Bunları hiçbir şekilde hissetmedim ta ki omuzuma dokunana kadar
Gündüzün omzuma dokunması ve ilk cildim hemen kafamı çevirdim gündüz karşımındaydı Gündüz ile boy farkım Buradan bile belli oluyordu boynumu hafif kaldırdığımda gündüz görebiliyordum
Gündüz: korkuttuğum için özür dilerim korkacağını düşünmedim
Hayır hayır yani sadece dalmıştım geleceğini düşünmedim birazcık Geciktin.
Gündüz o zaman sorun etme prenses dedi ve beni kahvaltıya davet etti aşağı kata merdivenlerden beraber indik kahvaltı sofrası hazırdı çok fazla çeşit vardı klasik bir Türk kahvaltısı ama yine de çok fazla gündüz sandalyemi çekti ve beni kahvaltı masasına oturttu aynı şekilde karşıma geçti Çok geçmeden yemeğe başladık tıka basa doymuştum Ama gündüz benim yememden tatmin olmamıştı Çünkü ona göre kuş kadar yiyordum
Gündüz: nasıl doydun Ya yesene ye biraz daha o ne biçim doyma şekli kuş bile senden daha fazla yiyor sonra çabuk hastalanıyorsun yesene artık ye ye
Gündüz Ama gerçekten Doydum dedim o da karşılık olarak Peki öyle olsun dedi �stediğin zaman devam edebilirsin yemeğe dedi bana niye Zorla bir şeyler yemek yedirdi ne bir türlü anlamamıştım Gerçi bünyem zayıf olduğu için çabuk hastalanıyorum ama neyse biraz haklı olabilir Ben bunları düşünürken kalktık ve beraber salonda kahve içmek için salona oturduk
Gündüz :bu zamana Kader hep sen benim hakkımda bir şeyler öğrendin yani hep sen Benim ailemle tanıştın benim hakkımda şeyler öğrendin ama ben senin ailenden Hiçbirini tanımıyorum sadece seni bana veren baban dışında ve babanın da pek fazla sevdiğini düşünmüyorum açıkçası ama yine de sen beni hiç kimseyle tanıştırmadın Sen Rus ve Rusça da içimi tanıdığın yok veya Bana anlatmak istediğin hiçbir şeyim yok öyle gizli saklı mı kalacaksın ben seni çok merak ediyorum Bugüne kadar hep bana anlattırdın biraz da sen anlat seni dinleyeyim
