12:51 (chanbaek)

4

After months of going out and spending time together, making up for the years we had lost, our connection grew stronger.

"Goodmorning." Hinalikan moko sa pisnge bago ako tabihan sa counter table.

"Goodmorning rin." Bati ko pabalik sayo.

"You want coffee?" I asked you, but you just shook your head.

You wrapped your arms around my waist, and leaned your head against my shoulder.
Ilang minuto rin tayo nasa ganun posisyon bago ulit ako nagsalita sayo.

"Do you wanna go out later?"

"I'm fine with spending the rest of our day here, we'll cuddle and have a lot of s-x.."

Hinampas kita ng mahina at pinandilatan.
"Mag tigil ka, buong gabi mo akong pinagod."

You just laughed at tumayo sa kinau-upuan mo. "I'll make us some breakfast." Sambit mo at tumungo sa ref para ilabas ang pagkain na lulutuin mo.

"Sure, I'll help you."

And that morning, we spent our time cooking while making fun of each other.

It was one of the memorable moments I had with you. I'd give anything in the world just to go back to that time, even just for a moment.

~

Pagkatapos natin kumain at maglinis, napagpasyahan natin gumala sa mall.

"Go buy some new clothes, my treat." Sambit mo habang magkahawak kamay tayong naglalakad sa labas ng mga clothing stores

"Para saan?" Hinila mo ako papasok sa loob.

"This should be a surprise pero hindi ko
mapigilan sarili kong sabihin sayo. I've already booked a place na tutuluyan natin sa Baguio for our date..." Sagot mo sakin at napakamot sa ulo mo.

Tinawanan kita at binigyan ng halik sa pisnge
"You really can't keep secrets when it comes to surprises."

"But I really do appreciate all your efforts. Thank you so much." Sambit ko sayo.

Hinalikan moko sa noo at tuluyan na tayong namili ng mga damit.

Lagi kang hindi nawawalan ng idea para pasiyahin at iparamdam sakin na imporante ako sayo. That's one thing I love about you. You always make things extra and lovely.

Dumating ang araw na pupunta na tayo sa Baguio. We decided to sleep at my place.

You wake up extra early that day to cook something na makakain natin habang nasa byahe.

"Ang aga naman nagising." Tumigil ka saglit
sa ginagawa mo at humarap sakin.
"Did I wake you up? I'm sorry."

I smiled and hug you. "It's fine. Gusto ko rin naman ng ganito."

You hugged me back "Maagang landian?" Pabiro mong sambit.

"Yup." natatawa kong sagot at inangat ang mukha ko.

Nagkatitigan tayo at hindi nagtagal ay sinunggaban mo na rin ako ng halik, na walang pagaalinlangan ko naman tinanggap.

I put both of my arms around your neck and kissed you back. You grabbed my waist and lifted me up towards the table. You laid me down and kissed me all the way down to my neck.

"Ahh C-chanyeol." I moaned while you continued to romance my body.

Sa mga oras na yun, tinanggal mo na ang pangitaas ko at hinalikan ako pababa hanggang sa napatigil tayo sa pagro-romansa sa isa't isa ng maamoy natin may nasusunog.

"Chanyeol yung niluto mo." Kabado kong sambit sayo. Agad ka naman tumayo at tumungo sa kusina. Nagkatinginan tayo sa isa't isa at nagtawanan.

"Let's not do that while cooking, we might burn the house." Natatawa mong sambit.

"I agree." Pagsang ayon ko sayo at bumaba na sa lamesa. Tumungo na ako sa banyo at naglinis na ng katawan, iniwanan kang inaayos ang mga kalat sa kusina.

Lumipas ang ilang oras ay natapos na rin tayo at tumungo na sa sasakyan mo, pabyaheng Baguio.

Habang nasa byahe ay panay kwentuhan lang tayo sa isa't isa.
Sa mga oras na yun, mas nakilala pa kita ng husto. Nalaman ko ang mga ayaw at gusto mo, ganun ka rin naman sakin. Nagkwentuhan pa tayo tungkol sa mga masasayang alaala na meron tayo nung tayo'y mga bata pa, hanggang sa napunta rin ang usapan natin sa mga nakakalungkot na alaala.

Mahaba ang byahe papuntang Baguio mula sa lugar natin ngunit hindi ako nakaramdam nang pagka-inip dahil sobra akong natuwa sa kwentuhan natin, dahilan para makilala pa natin ng husto ang isa't isa.

Since that day, I've learned how much I enjoy being around you. Your presence brings me comfort.

I know we shouldn't get used to and become dependent on someone's presence in our lives to avoid getting hurt if they leave, but at that time I didn't think about such things.

Because when you're madly in love, all you can think about is how much comfort they have given you. But looking back at it now, I wish I remembered, so I could at least prepare myself....

To be continued...