"Süper kahraman işinde çok yaşlı olmayan biriyle tanışmak güzel." dedi Peter ve ardından Team Cap'teki iki kadına seslendi. "Neden oturmuyorsunuz?" Kızlar başlarını sallayarak teşekkür ettiler ve hemen eski arkadaşlarıyla konuşmaya başlayan Pepper'ın yanına oturdular.
Diğer Avengerslar asansörün önünde durmuş, bunalmış bir halde Peter'a delirmiş gibi bakıyorlardı.
"Neden onların oturmasına izin veriliyor da bizim oturmamıza izin verilmiyor?" diye sordu Sam öfkeyle.
"Çünkü ben onlardan hoşlanıyorum, sizin aksinize" diye yanıtladı Peter küstahça. Pepper ile birlikte kendilerine sunulan eğlenceli gösteriyi şimdiye kadar sadece sakince izleyen Tony, buraya müdahale etmeye karar verdi.
"Affedersiniz oğlum, genellikle dramatik olma eğilimindedir." Tony gönülsüzce özür diledi.
"Ve bunu drama kraliçesinin kendisi söylüyor." Pepper mırıldandı ama Tony partnerini ustalıkla görmezden geldi.
"Oturabilirsiniz."
"Vis." Wanda kuru bir sesle fısıldadı ve özlemle androide baktı.
"Wanda." Vision her zamanki monoton sesiyle karşılık verdi. İkisi arasında ne diyeceğini bilemeyen tuhaf bir sessizlik başladı.
Bu sessizliği sonunda Tony bozdu. "Konuları mutlaka konuşmalısınız" diye tavsiyede bulundu onlara "Odalarınız yan yana, yani isterseniz orada huzur içinde birbirinizle konuşabilirsiniz." Tony biraz çaresizce yatak odası kanadına açılan kapıyı işaret etti. Wanda daha sonra ona minnetle gülümsedi.
"Teşekkürler Tony!" diye içtenlikle teşekkür etti Wanda.
"Oh, sorun değil."
Vision'ın Wanda ile birlikte kaybolduğu noktada şok olmuş görünen Peter, "Kimdi o?" diye sordu, "Bana biraz tanıdık geliyor."
"Vision. Senin yanındaki odada yaşıyor ve muhtemelen onu havaalanındaki kavgadan hatırlıyorsundur."
"Onu nasıl hiç fark edememişim?" diye sordu Peter, şoku geçmeye başlayarak. Tony omuz silkti.
Ned, loş ışıklar sayesinde her zamankinden çok daha kolay olan gözlerini yavaşça açtı ve bir kez gerindi. Uykudan biraz sersemlemiş olan çocuk, gözlerindeki yorgunluğu ovuşturdu ve nerede, kiminle, nasıl olduğunu anlamaya çalışarak gözlerini kırpıştırarak yavaşça odaya baktı.
"Ne...?" diye sordu, sesi hâlâ çok uykuluydu.
"İyi uyudun mu, Ned?" Peter ona usulca sordu. Ned sadece başını salladı ve yanıt olarak homurdanarak onayladı.
"Neredeyim ben?" Ned sordu, hâlâ tam olarak uyanmamıştı.
"Benim evimde, Yenilmezler Genel Merkezinde" diye bilgilendirdi Peter. Ned uyandığından beri ilk kez çevresini incelerken gözleri fal taşı gibi açıldı.
"Aman Tanrım..." diye fısıldadı Ned, şaşkın bir halde ve iri, sevgi dolu gözlerle Avengersa baktı.
"Siz kimsiniz?" diye sordu Ned, sonra bunun kulağa kaba geldiğini fark etti, "efendim." diye ekledi.
Eski Kış Askeri kendini "Ben James Barnes ama Bucky'yi tercih ederim" diye tanıttı. Sonra Ned, Bucky'nin metal kolunu fark etti.
"Bu metal bir kol mu?" diye sordu genç ilgiyle. Bucky utançtan hafifçe kızardı ve üzgün üzgün kucağına baktı ama yine de başını salladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Live For Me /irondad/
FanfictionPeter Parker nam-ı diğer Örümcek Adam, İronman tarafından iç savaş nedeniyle Almanya'ya getirildi. Onun yokluğunda teyzesiyle yaşadığı evi alev aldı. Teyzesi yangından sağ çıkamadı. Peter suçluluk duygusuyla baş başa kaldı. Teyzesinin ölümünün üstes...
