Live For Me /irondad/

Bölüm 7: Şaşkın Peter

Peter hafifçe başını salladı ve zaten çok azolan eşyasını toplamak için yatak odasına gitti.

Toplanırken neyi yanlış yaptığını ve Tony'nin onu neden dışarı attığını merak etti. Bay Stark her şeye rağmen onun yanında olacağına söz vermişti, öyleyse neden, neden onu şimdi bir çöp gibi atıyordu. Bavulunu topladıktan sonra genç, milyarderin onu beklediği oturma odasına geri döndü.

"Bütün eşyaların bunlar mı?" diye sordu Tony inanamayarak ve bavulu işaret ederek.

Pete başını salladı ve dâhinin içini çekmesine neden oldu.

"Tamam, bunu sonra da halledebiliriz." Bavulu Peter'ın elinden aldı ve asansöre doğru yürüdü. Peter tereddütle onu takip etti.

"Friday doksan birinci kat" diye emretti Tony yapay zekaya.

"Bekle, beni kovmuyormusun?" diye sordu Peter şaşkınlıkla.

Tony yüzünde büyük bir sırıtışla "Hayır, bekle seni atacağımı düşündün, neden?"

"Bana eşyalarımı toplamamı söyledin, ben de beni kapı dışarı edeceğini düşündüm." dedi Peter korkarak Tony'nin onu kovmasından korkuyordu.

"Evlat, benimle çatı katında yaşamanı istiyorum. Yanında olacağıma söz verdim ve elimden geldiğince sana yardımcı olacağım."

"Teşekkürler, Bay Stark."

"Tony."

"Ne?"

"Bana Tony de lütfen."

"Tamam, Tony." Asansörün kapıları açıldı Peter'ın gördüğü ilk şey şatafatlı çatı katı ve oldukça kafası karışmış bir Rhodey'di.

"Tony, çocuk kim?" diye sordu Rhodes.

"Peter Parker, bundan sonra burada yaşayacak. Peter bu Albay James 'Rhodey' Rhodes. Artık tanıştığınıza göre, Peter, ne yemek istersin?"

"Tony, aslında-"

Tony Peter'ın sözünü kesti "Peter, hayır. Bir şeyler yemelisin. En son ne zaman bir şeyler yedin? Dört gün önce mi? Şimdi bir şeyler yiyeceksin, tartışma istemiyorum."

Peter içini çekti ama sonunda pes etti. Tony bir konuda haklıydı, hızlanan metabolizmasıyla bayılmamış olması bir mucizeydi. Ve böylece yarım saat sonra oturma odasında Peter, Tony ve Rhodey masanın bir tarafında, pizza yiyorlardı.

Peter üçüncü pizzasını yemek üzereyken Rhodey ve Tony hala ilk dilimlerini yiyorlardı.

Rhodey, Tony'nin neden bu çocuğu fazlasıyla önemsediği merak ederek sordu. "Tony, şimdi bu çocuk tam olarak kim ve sen onunla nasıl tanıştın ve o neden burada?"

"Dediğim gibi, bu çocuk Peter Parker. O benim kişisel asistanım gibi ve onunla Eylül Vakfı'nda tanıştık. O burada, çünkü bütün akrabaları öldüğü için gidecek bir yeri yok. Bu yüzden onunla ilgilenmeye karar verdim." Tony tek nefesle bu kadar çok açıklama yaptığı için Albay şüpheyle tek kaşını kaldırdı.

"Tones, bunu herkese söyleyebilirsin ama bana söyleyemezsin. Birincisi, çocuk kaç yaşında, on dört mü?"

"On beş!" diye itiraz etti Peter, ama görmezden gelindi.

"Yani onunla Eylül Vakfı sırasında tanışmana imkan yok. İkincisi, asla bir kişisel asistan tutmazsın, üçüncüsü, kişisel asistanının burada yaşamasına asla izin vermezsin. Öyleyse amacın ne? Bu çocuk gerçekte kim?"

"Tony, ona stajı daha ayrıntılı anlatsak belki daha kolay olur." diye araya girdi Peter.

"Emin misin, Peter?" diye sordu Tony. Peter başını salladı.

"Sen öyle istiyorsan tamam ama ben seçimi sana bırakıyorum."

"Ben Örümcek Adamım."

"Bunun için biraz fazla genç değil misin?" diye sordu Rhodey şok içinde.

"Bilmiyorum" diye dürüstçe yanıtladı Peter "Ama bildiğim şey şu ki, bu güçlere sahibim ve eğer onları iyi bir şekilde kullanmasaydım ve birine bir şey olsaydı, kendimi suçlardım çünkü buna engel olabilirdim. Yardım etmek için elimden gelen her şeyi yapıcam. Büyük güç, büyük sorumluluk getirir."

Rhodes, genci anlayarak çocuğa sıcak bir gülümsemeyle baktı. Orduya katılmaya karar vermesinin nedeni de buydu; insanlara yardım etmek.

"Ne demek istediğini anlıyorum. Bir fark yaratabilirsin ama güçlerin olduğu takdirde hiçbir şey yapmazsan ve sonra kötü bir şey olursa, bu senin hatandır."

"Kesinlikle," dedi Peter, dördüncü pizzasının son parçasını bitirirken

Tony ve Rhodey hâlâ ilk pizzalarını bitirememişlerdi.

Arkasına yaslandı ve gözleri kapanmak üzereydi. Gerçekten çok yorgundu. Peter'ın son duyduğu şey bir Tony'nin sesiydi "İyi geceler,ufaklık" sonra derin bir uykuya dalmıştı.

Genç örümcek ertesi gün uyandığında artık oturma odasında değil, yabancı bir odadaydı. Kocaman bir yatakta yatıyordu, solundaki büyük pencereden güneş ışığı doğrudan üzerine düşüyordu. Bunun dışında odada komodin, çalışma masası, mini kitaplık ve büyük bir televizyon vardı.

Peter üç kapı gördü. Biri açıktı ve görünüşe göre banyoya açılıyordu, diğer iki kapı ise kapalıydı. F.R.Y.D.A.Y.'nin sesi duyulunca çocuk yataktan fırladı, "Merhaba Peter. Uyandığını görüyorum. Saat şimdi 14:27 ve Bay Stark kalkar kalkmaz oturma odasına gelmenizi söylememi istiyor."

"Teşekkürler F.R.I.D.A.Y.." diye yanıtladı Peter.

_________________________________________

En yakın arkadaşım korelilere taktı. Tamam iyi insanlar ama yetti artık.

Her neyse geçen bölümden sonra büyük bir U dönüşü yaptım beğendiniz mi?

💚