Elimde varken bunu da aynı gunde atayim dedim, iyi okumalar 💔
⋆ ˚｡⋆୨୧˚ ˚୨୧⋆｡˚ ⋆
-Nereye gidersem gideyim burası evim değil, korksam bile, daha derine ineceğim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•Ay çocuk•
Beş gün geçmişti. Eunho beş gündür gelmiyordu bu depoya. Nedenini bilmiyordum, en son Seokjin'in ziyaretine gitmişti ve sonra gelmemişti bir daha.
Onun yokluğunu fırsat bilen adamlarından biri kilitli kapıyı açıp çıkarmıştı beni buradan. Bana acımıştı çünkü ölmek üzereydim. Tam 7 gündür bir lokma dahi yememiş, bir damla su içmemiştim ve biraz daha gelmeseydi oracıkta öleceğimi düşünüyordum.
Bayılacak gibiydim ve yiyip içmediğimden dolayı halsizlikten kolumu dahi kıpırdatamaz hâldeydim.
Şimdi ise o piçin yokluğunun rahatlığıyla beni odadan çıkarıp yemek yememe izin vermişlerdi. 7 günlük açlıktan sonra tıka basa yiyeceğimi düşünüyordum ama midem almıyordu.
Bağışıklık sistemim alt üst olmuştu. Bu piç bazen daha güçlü olmam için -korumasıydım sonuçta- patlayana kadar yediriyor, bazen ise günlerce aç bırakıyordu.
Midem ne tepki vereceğini şaşırıyordu artık.
Daha fazla yiyemeyeceğimi anladığımda tabağı ittirip kenardaki su şişesine uzandım. En azından suyu midem kabul ediyordu. Fazlasıyla susamıştım zaten.
"Olanları duydun mu?" Diğerleri yemek yerken adamlarından biri bana dönüp sorduğunda olumsuz anlamda kafa salladım. O odada bir hafta boyunca kilitliyken neyi duyabilirdim ki?
"Seokjin-"
"Ne olmuş Seokjin'e?" Onun ismini duyar duymaz endişeyle sözünü kestiğimde duraksadı.
Ah, bu kadar belli etmemeliydim..
Ani tepkime şaşırsa da önemsemeyip devam etti anlatmaya. "Eunho Seokjin'i akıl hastanesinden çıkarmayı planlıyor."
"Ne?" Madem çıkaracaktı, neden piçlik yapıp bir sürü hile hurdayla oraya göndermişti bir kere?
"Kaç gündür belgelerle uğraştığı için gelmiyor buraya. Hatta bugün çıkaracak sanırım."
Dediğinde ne tepki vereceğimi kestiremiyordum. Haksız yere yattığı akıl hastanesinden çıktığı için sevinsem mi yoksa yine Eunho'nun onu rahat bırakmayacağı için endişelense miydim bilmiyordum.
Sonuçta kaldığı yer Eunho'nun yanından daha güvendeydi. Akıl hastalarıyla dolu bir yer bile Eunho'nun ona bir ayda verdiği acıyı veremezdi.
Bir tepki veremediğimde diğeri söze dalmıştı. "Asıl haber o bile değil. Şaşırtıcı olan patronla tekrar sevgili olması."
