Chapter 2

51 11 0
                                    

Chapter 2

Hindi pa rin ako makagetover kagabi, paano nya nalaman ang second name ko? Tinanong ko sya kung saan nya nalaman pero secret daw. Bakit naman dumagdag pa sya sa isipin ko, kainis naman.

Pero ibig sabihin hindi n'ya ako nakakalimutan? I can't remember everything 7 yrs ago. I just..... I just remember that we were together for a short period of time.

"Agang tulaley" Nicky laughed. Umupo s'ya sa tabi ko at nilapag ang bag sa lamesa saka sya bumaling sa'kin.

"hey , may iniisip langg.." I sit properly and put my hand on my chin, sinusubokan ko pa rin alalahanin kung paano nya nalaman ang pangalan ko na 'yon.
I'm curious coz I never tell to anyone what's my second name. Nakakabaliw mag isip!

Nataranta ako ng pumasok si Ravione sa room pero napabaling naman agad ang atensyon ko kay Drix na nagkakamot ng ulong lumapit sa'kin. I look at him like asking what he wants.

"Oy Laveya, kung pwede ka raw makasabay pag uwe?" napakunot noo naman agad ako sa tanong ni Drix.

"huh? sino?" i asked.

"Si Cade"He said that and started to tease me. Parang gago mang aasar pa.

"hindi ko s'ya kilala." seryosong sabi ko

"basta mamaya na lang , hintayin ka daw n'ya.." sabi n'ya at umalis na agad.

Bastos hindi na'ko pinaimik.Pano naman ako sasabay sa hindi ko kilala? freak.

Buong klase ay wala akong natutunan , duh what do I'm expecting to myself? makikinig ako e antok na antok nga ako. Lagi ko sinasabi sa sarili ko makikinig na'ko but foc that sleepy head.

Uwian na at marami na ring mga kaklase ko ang nakalabas na. Nauna na rin umuwe si Nicky kasi may dadaanan pa s'ya sa DO. Hindi na s'ya nagpasama kasi baka raw matagalan.

Kinuha ko na ang bag ko at tumayo para lumabas na ng room. Shett. Naalala kong may gustong sumabay sa'kin. Is that true? or niloloko lang ako ni Drix. I think he just gagoing me.

"hoy Laveya , hinihintay ka na" shet speaking of.. so it's trueeee.

"hmm , i'm waiting for someone na eh. just told him na hindi ako pwede.." palusot ko. I pursed my lips and acted like I was chatting with someone.

" Aww sayang naman , kanina ka pa hinihintay eh ikaw na lang magsabi para makilala mo rin.." he give a convincing look. My brows furrowed. Do I really need to know that man?

Fine.

"hmm.. okey , do I have a choice? nakakahiya naman baka isipin n'ya suplada ako.." he laughed and pointed his friend direction. I nodded and went to him.

"hmm , hi?.." i started the conversation. i feel a little bit shy. Agad s'yang napatingin sa'kin at nagulat na para bang hindi n'ya inaasahang lalapitan ko s'ya.

In fairness ang gwapo!

"ah , hi okey lang ba sayo na sabay tayo?.." agad na tanong n'ya. Hindi manlang s'ya magpapakilala muna?

sasabay ba'ko o hindi?

teh ang gwapo! wala naman masama kung sasabay ako diba?

"sure , commute lang ako ikaw ba?.." i asked.

Why i felt shy when I told him that im just commuting! I don't know how to drive kase eh. tsaka hindi naman n'ya tinatanong!

"I drive , do you want to eat...something?"

teka , parang inaaya n'ya naman ako makipagdate sa kanya. Usapan sabay lang eh. Why is he asking me? I don't have time for dating. assuming.

"hmm , no kumain na kasi ako and I have something to do pa pag uwi." I refused to him , He scratched his nose and looked, thinking about what he would say.

When Destiny FailsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon