Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fikret Yıldız Hatrı sayılır ailenin tek çocuğu olmasıyla birlikte yakışıklılığını, yeteneğini, zekasını, kurnazlığını yalnız kendi için kullanıyordu Fikret Yıldız.. Umursamaz, inatçı ve çıkarları için her şeyi göze alan yapıya sahiptir. Ailesinin ona altın tepside sunduğu her nimeti çekinmeden kullanmış ve istediği evliliğide gerçekleştirmişti. Tek gerçeği "Para" olan adamın hayatta elde edemediği tek şey için savaşı 30 sene önce durulsada, artık tekrardan sularında bulanıklık hissediliyordu.. Bu kez daha güçlü, daha kurnaz, daha da saplantılı şekilde..
(Şarkıyla birlikte okursanız eminim zevkli olucaktır ♥️)
Büyük bombanın üzerinden 4 hafta geçmişti.. Ziya Aslıyı da almış gitmişti o gün. 4 hafta da habersiz geldiği gibi izliyordu kenardan Alanur'u.. Kara günlerin bitmesi gerekiyordu.. Acımadan geçiyordu yıllar, pişmanlıklar da daha fazla yola çıkmadan buna son vermesi lazımdı.. Bir kaç gündür tam boşanmış adam olmanın verdiği huzurla üzerinden bir yük daha kalkmıştı.. Yeni evinin bahçesinde aklında bir sürü planları toplarken Alanur'u aramanın zamanı olduğunu farketti.. Sabahın erken saatlerinin verdiği avantajda vardı tabii..Hoş utanmasa her saat arayacaktı... Ömrünün her yaprağında acıya duvar gibi dayanan Alanur ise yine yaptığı ve yapacağı en iyi şeyi yapıyordu.. "Çalışmak".. İçten- içe "ergen misin" sorusunu kendine sorsa da Ziyanın aramaması içine ukte gibi düşmüştü.. Vazgeçtiğini bile düşünüyordu artık.. Telefonda beliren isimle hemen açmıştı en taze duygularla aramayı.. - Günümü güzelleştirmenin tam zamanıydı.. Alanur'un yüzüne yine baharları yerleştirmeyi başarmıştı Ziya.. - İyice vazgeçtin sanmıştım. Neredeydin? - yüzleşmem gereken doğrular vardı diyelim.. daha da önemlisi kendimle savaş halindeydim.. bil bakalım ne oldu? - ne oldu? - yine sana yenildik iyi mi.. ama çok güzel mağlubiyet.. Zafer senindir hanımefendi.. Alanurun kalbinin çarpması ayrı, elleriyle masadakı her eşya ile oynaması iyice mest olmasının kanıtıydı.. - Bir şekilde unutturuyorsun her şeyi insana.. her gün yaşadığım sonbaharı..sokaklar hep mi sana çıkar be adam? - O zaman yarın sabahın da bana çıkmasına itirazın yoktur.. Bu gün kaçırmam lazım seni, yoksa tüm İstanbul alevler altında kalır. Saat söylersin, konum bir de.. Hasret yeter bence bu kadar.. 4 hafta 4 asır gibi geldi.. Gelme desende gelirim. Alanur'un inkâr eden tarafı dahi şimdi "evet" diyordu.. Bunu sonuna kadar yaşamalıydı.. Sabırsız hayaller kurmanın zamanıydı şimdi..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
