Bir Sanal Hikayesi

Başlangıç

Her zaman ki gibi sıkıcı bir gün de twitterda takılırken bir mesaj geldiğini farkettim ve mesajı açtım Utku kişisinden bir mesaj vardı. "Selam" demişti, bende "selam" yazdım ve anında cevap verdi "naber" demişti ve böylece konuşmaya devam etmiştik sonra ben numaramı vermiştim aramıştı konuşmuştuk Ankara'da oturuyordu ama babası polisti başka bir şehir için tayin istemiş ve İzmir'i istiyormuş tesadüf bende İzmirliyim. Utku ile çok yakın arkadaş olmuştuk sanaldan hiç böyle dost olunacağını aklımdan geçirmezdim ama oluyormuş işte. Utku ile hep dua ederdik inşallah babasının tayini İzmir'e çıkar diye keşke çıksaydı hep beraber takılırız aynı lisede okurduk benim okuduğum liseye kayıt olurdu diye hep hayal kurardık telefonda saatlerce konuşur hayal kurardık gerçek olamayacak kadar güzeldi.

Utkuyla tanışalı daha 1 ay olmuştu ama sanki hep benim dostum en yakınımmış gibi hissederdim o da bana söylerdi sanki hep beraberdik bana çok yakınsın derdi ki öyleydi de. Hep dertlerini anlatırdı, bende anlatırdım hep benim yanımda olurdu her akşam skype da konuşurduk annemler bile biliyordu Utku'yu ben anneme her şeyimi anlatırdım o da hep hoşgörüyle karşılardı canım. Babama dertlerimi anlatamazdım, anlardı beni. Canım sıkkın olduğunda hep gider ona sarılıp ağlarım, hiç sormaz nedenini, hiç.

Ben Ezgi. 17 yaşındayım, İzmirliyim. Benden 2 yaş küçük erkek kardeşim var, ve çok hoşgörülü annem ve babam.
Çok takıntılı biriyimdir, eleştiriyi çekemiyorum galiba ama eleştirmelerini istiyorum kötü eleştirseler bozuluyorum ama belli etmiyorum sonuçta ben sordum.
Bir sanal hikayem can dostum Utku.
Bir Selam
Bir Cevap
Bir Dost
İşte bunlar benim önemli cümlelerim çünkü hepsi Utku.