Shaizhey
Ngayong araw na malalaman kung hanggang saan kami aasa sa pangarap namin, ngayong araw na namin malalaman kung magbubunga na ba lahat ng pagsisikap namin at kung saan ako dalhin ng pangarap ko, kung saan ako dalhin ng minimithi ko, tatanggapin ko at kung hindi pa ito ang araw na itinakda sa akin ng Diyos at maiintindihan ko.
Pero katulad ng mga kaklase ko sa Star Section na 'to, tulad ng mga kaibigan ko na alam kong kinakabahan ngayon, aasa ako, aasa ako na Isa ako sa mapili para makasama sa concert.
"Nervous?"malumanay pero seryosong tanong sa akin ni Isaac dito sa tabi ko.
"Hindi."maikling sagot ko sa kanya sabay iling niya.
"And you think? Maniniwala ako sayo?"takang tanong niya.
"Shut up Isaac, oo na, kinakabahan na ako, happy?"Mataray na tanong ko sa kanya.
"Don't be, alam ko naman na makukuha ka, I know that you can do it, ikaw pa."Aniya.
"Sa tingin mo? E, mas madami pang magaling kesa sa akin, kaya medyo malabo."saad ko sa kanya
"Seriously? Wala kang tiwala sa sarili mo, yes, maraming magaling, pero ikaw ang deserving. So don't think too much."Aniya na ikinatahimik ko na lang.
Ghabriella
"And now is the day, alam kong ito na ang araw na pinakahihintay niyo ang araw na malalaman niyo na kung sino sino ang makakasama sa concert ng BGYO, at gusto ko lang sabihin sa inyong lahat na nawa'y hindi dito huminto ang pangarap niyo, nawa'y hindi dito tumigil ang mundo niyo nawa'y maging daan ito upang mas lalo niyong hangarin ang tagumpay dahil hindi dito natatapos ang kabanata ng buhay niyo, oo, malayo pa kayong lahat sa tutok, pero gusto kong malaman niyo na malayo na ang narating niyo kaya ipagpatuloy niyo yan at wag na wag kayong susuko sa pangarap niyo."Saad ni Sir na ikinangiti namin lahat.
Tama siya, malayo pa, pero malayo ka at higit sa lahat tama siya na wag kaking susuko lalo na at ito ang hiniling namin, ito ang pinangarap namin, wala na 'tong sukuan, lalaban na kami hanggang sa huli.
"Wag na natin patagalin 'to, ang mga pinalad na makasama sa concert ay sina Isaac, Jude."tawag sa pangalan ni Jude sabay tingin ko sa kanya ma ngayon ay nakangiti sa mga kaklase namin. "Siyempre papahuli ba sila Denver, Michael at Harri."tawag ni Sir sa mga kaibigan namin na ikinangiti namin lahat lalo na at natawag si Harri.
"Sila ang mga lalaking makakasama sa event, so boys congratulations sa inyo, patunayan niyo na hindi kami nagkamali ng pagpili sa inyo, nagkakaintindihan?"
"Yes Sir!"
"Good then, tutungo na tayo sa mga babae, girls are you all excited?"tanong ni Sir sa amin sabay tango namin.
"Mabuti naman, dahil hindi kumpleto ang concert kung wala ang mga talento niyo do'n so expected ko na talaga na handa at excited na excited na kayo, kaya wag na natin pa 'to patagalin. Ang mga babaeng makakasama sa concert ay sina Shaizhey, Ghabriella, Kate, at Mitch. Congratulations girls."
Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko ngayon, natawag na kami at higit sa lahat na tawag ako, natawag ang pangalan ko, kaytagal ko itong hiniling, kay tagal ko itong pinangarap, at pinapangako ko, magiging idol ako, magiging idol ako.
Rhean
Isang linggo na kami dito sa Amerika at ganoon pa din si Lolo, ni hindi pa din siya nagigising, pero naniniwala akong kaya niya, naniniwala akong babalik siya sa akin na makakasama ko pa siya at mapapatawad niya pa ako naniniwala ako na magugising pa siya.
"Lo."mahina kong sambit hawak hawak ang kamay niya. "Gising na po kayo, Lo, hinihintay ko na po na bumalik kayo, balik na po kayo Lo, puwede po?"
"Rh-Rhean."Aniya na ikinagulat ko kaya agad akong napatayo mula sa aking pagkakaupo.
"Lolo?"mahina kong sambit sa kanya.
"Lo, ano pong masakit sa inyo? Nauuhaw po ba kayo? Nagugutom?"sunod sunod kong tanong sa kanya sabay ng pagtulo ng luha ko.
"A-apo."tawag niya sa akin sabay hawak ko sa kamay niya ng mahigpit. I'm sorry Lolo."hingi ko ng tawad sa kanya habang umiiyak. "I'm sorry for being failure, sorry po."
"Shh, I'm the one who need to say sorry, sorry kung pinipigilan kita sa pangarap mo, sorry kung pinipigilan kita maabot ito."Aniya na ikinayuko ko.
"Lo-lolo."
"Pangarap rin ng ama mo ang pagsasayaw, suportado ko siya noon, pinagmamalaki ko siya noon, pero dahil sa Isang Aksidente na may kinalaman ang pagsasayaw ay nawala Ang papa mo sa atin, Ang papa mo na anak ko, alam mo yan, kaya ganoon na lang kung pigilan kita Rhean, sinabi ko na 'to noon sayo, pero uulitin ko pa din, ang rason kung bakit kita pinipigilan ay ayaw kong mawala ka, ayaw kong matulad ka sa Papa mo."saad niya na ikinatingin ko sa kanya.
"Lolo, hindi ako mawawala sa inyo, hinding hindi ako mawawala. Tatalikuran ko na po lahat para sa inyo, hindi na po ako aalis sa tabi niyo Lolo, nandito lang po ako hanggang gumaling kayo."
"Apo, shh, susuportan na kita, malapit na akong mawala, ramdam ko na, susuportan kita hindi dahil ito lang ang maiiwan ko sayo, kundi susuportan kita dahil may tiwala ako sayo, alam kong magiging idol ka apo, Rhean. alam ko, dahil magaling ka, dahil pangarap mo "to, naniniwala ako sa kakayahan mo alam kong kaya mo."
"Lo-lolo."
Babalik na ako, talagang babalik na ako.
Happy reading, can't believe 2 chapters na lang at babye na tayo sa Journey to the Sky, pero nawa'y ang mga aral na puwede niyong makuha dito ay wag niyong kalimutan, ang saya lang dahil makakatapos na ulit ako ng kuwento, sobrang saya lang. Marami pa kayong aabangan sa mga bida natin, lalo na at Plano ko silang gawan ng story Isa-isa for now ito muna, ang kuwento muna kung paano nila naabot ang tagumpay na kanilang Kay tagal inasam, at kung paano sinubok Ang kanilang samahan at pagkakaibigan ng panahon. Good morning everyone and enjoy reading. Xoxo.
Hart Moon
BINABASA MO ANG
Journey to the Sky
Teen Fiction(COMPLETED) (STAND- ALONE) (UNEDITED) Life isn't what you want it to be, it's what you make it become. Nabuhay para mangarap, at mabubuhay dahil sa pangarap. A story of friendship, a story of trust, a story of believing, a story of dream. " "Jou...
