Ağa'nın İstanbullu Sevdiği (AĞA GELİNİ 1. KİTAP)

21. BÖLÜM

Yazar'dan

Barn bir an önce eve ulaşıp küçük karısını görnek istiyordu. Çok özlemişti gün içinde onu. Bir an önce bu özlemini gidermeliydi. Yoksa sinirleri  yerinden oynuyordu ve etrafındaki insanlara sataşıyordu.

İşleri bitince arabasına atladı ve hızla evlerine doğru sürmeye başldı. Güzel karısının kendisini brklediği evlerine. Yarım saatlik yol bir türlü bitmezken hızını biraz daha arttırdı ve arabasını sürmye devm etti.

Yirmi dakika içinde evine varan genç adam lüks arabasını kapının önündeki kendisi gibi çam yarması olan korumlarının birine verdi ve sağ kolu Onur'a yaklaştı.

"Oldu mu gelen giden?"

"İlknur Hanım gelmişti ağam,o da çıktı on dakika önce."

Baran'ın kaşları hızla çatılırken sordu.

"Niye gelmiş?"

"Bilmem ki ağam. Çıkarken yüzü baya endişeliydi ama. Heralde yengeyle kavga etti diye düşünüp bir şey demedik."

Çatılı kaşalrı yavaşca gevşerken konuştu.

"Kokusı çıkar şimdi çok geçmeden."

Baran karısını görmek için adımlarını konağın girişine yönlendirdi. Kapının yarı açık olduğunu görünce kaşlarını hafifçe kaldırdı ve kapıyı itip içeri girdi.

Solunda gördüğü görüntü ile dona kalırken kapıyı kapatmak için kaldırdığı eli havada asılı kalmıştı.

Gizel karısı kanlar içinde yerde yatıyırdu. Açık renkteki tenine ve beyaz elbisesine kırmızjnın en korkunç tonu bulaşmıştı ve bu görüntü Baran'ı çileden çıkarmıştı.

Olanları idrak eden Baran hızla Meleğinin yanına ilerledi. Dizlerinin üzerine çöküp yanklarını avuçladı.

"Melek!"

...

"H..ha..hadi bebeğim. Ce..cevap ver bana."

...

"Hayır! Sen de gitmezsin değil mi? Sen de bırakmazssın beni?"

Genç adam delirmiş gibi kafasını iki yana sallarken gözünden bir damla yaş aktı. Bir yandan karısının yanaklarını avuçlarken diğer yandan kan kaybettiği için solan dudaklarına kendi dudaklarını uzınca bastırdı.

Baran Yılmaz bunca yıllık hayatında ilk kez kekelemişti. Sevdiği kadının avuçları arasından kayıp gidecek olma düşüncesi onu deli gibi korkutuyordu ve bu korku diline vuruyordu. Çok seviyordu bu kadını. Kimsenin sevmediği ve herkesin yaraldığı kadını sevmeye bile kıyamıyordu bazen.

Şimdi böyke cansızca kollarının arasında yatması adamı zıvanadan çıkarıyordu.

"Onuuur!"

Kpının önünde korumalarla laflayan adam abisinin acı kükreyişiyle hızla içeri koştu. Peşinden de tüm korumlar.

Adam kapıdan girince gördüğü görüntüyle donakalırken abisinin kükreyişiyle kendine geldi.

"Ne akıyorsun aval aval! Çabuk arabayı hazırlayın!"

Onur aldığı komut ile birlikte hızla arabalara ilerledi ve korumalara emir yağdırmaya başadı.

"Beş kişi burda kalsın. Biriniz gidip Selma analara heber etsin. Geri kalanlar arabalara doluup Baran Ağa'nın arabasını takip etsin."

Korumalar hemen kendilerine verilen görevler için dağılırken Onur Baran Ağa'nın arabasını hazırladı.

Baran Ağa ise karısını kucaklayıp hızla konaktan çıktı ve arabaya yerleştiler.