WHAT LIES ARE MADE OF (Arcajedo Series #2)

Chapter 9

                              Chapter 9
                                 Fake

"Hindi ako nagkakamali, Maine... Kotse nga iyon ng lolo mo kahapon." Gulat na gulat ang kanyang reaksiyon pagkatapos kong i-kwento sa kanyang ang nangyari.

Kinagatan ko ang suman. "Hmm..."

"Tama lang na dinala kita rito. Kailangan ni Tita amalia ng pahinga, at kailangan mo ng lugar kung saan komportable ka. At perfect na perfect ang beach na ito!"

We're here at the Pebble beach Kung saan maramdaman mo ang ihip ng hangin, kitang kita ang araw, sobrang tahimik, makakapaghinga ng maayos, at makakapag-isip ng malalim.

Hindi ko nga alam kung bakit ako nandito, basta ang alam ko ay hinila lang ako ni Ericka at pinilit na sumama sa lugar na ito. The house is boring though and I wanted some big fresh air from the sea so I just come with her.

Malayo ang lakad namin papunta sa lugar nato at malapit pa akong nawalan ng pahinga.

Pebble beach is a perfect place for foreigners who wants to travel at Philippines. After I step my feet at this soft and smooth sand, all I want is to lay down and run as fast as I can like I was in a television show role as the Female Character.

Nagtaka ako kung bakit wala ng mga taong naliligo rito. Eh this place is amazing! Sure they've regret for choosing some other places to do beach thingy.

"Ang ganda talaga rito..." Puri niya sa beach.

I wear my shade after finishing the suman. Nakasuot ako ngayon ng dress na sleeveless, hindi naman maiksi at mahaba ang dress dahil hanggang toes ko lang naman. Kitang-kita ang kili-kili ko.

It fits to me. Especially the color of the dress.

Samantalang nakasuot naman si Ericka ng isang white shirt na may X sa likod, it's a bit sexy.

I didn't notice before because she was wearing a jacket. Nakasuot siya ng sumbrero na pang dagat.

Tumayo siya at ngumiti. "School are stressing me out..."

"I agree with that..." I laughed.

Schools are stressing students. That doesn't change the fact that some teachers almost forgot that students have to maintain their mental health. May iba kasing mga guro, ang iniisip ang mga grades lang ng mga advisor nila. It's pathetic.

Instead of learning, they'll probably make students experiencing being a patient.

"Maine." Mahina niyang tawag sa'kin.

"Oh?" Uminom ako ng coke sa plastic bottle.

"Sa tingin mo... May chance paba ako? May chance paba ako kay Devon?" Her face was hoping.

That guy again. She's really crazy over him. Hindi ko alam kung bakit bigla akong nasaktan sa sinabi niya. If I say yes, would she believe me?

Napatingin ako sa kanya. "H-hindi ko alam..."

"Mahal na mahal ko siya. Gagawin ko ang lahat para makuha siya, Maine. Tulungan mo ako." Lumapit siya sa akin at tinignan ako gamit ang kanyang nakakaawang mga mata.

I couldn't speak to her. I was so glad that she did this.

"Ericka, stop. Bakit ako ang sinasabihan mo niyan? Hindi naman kami magkakilala ng crush mo---"

"Wag ka ng magmaang-maangan! Rietta said that Emma Arcajedo called you to meet Devon, ang anak niya!" Ramdam ko ang galit sa kanyang boses na mas lalong ikinabigla ko.

Parang iba ang nakikita ko. Parang hindi siya ang kaibigan ko. She looks so mad. I could see irittation in her eyes...Rietta? At paano niya nalaman ang tungkol sa pag-pilit ni Tita Emma sa akin na ipakilala ako sa anak niya?