Bazı Bi'şeyler

1- Benimkiler

Sabah yine on iki alarmdan sonra annem uykusuzluktan daha açılmamış gözleri, sabahlığı ve dağınık saçlarıyla tepeme dikilmiş ve her sabah olduğu gibi beni uyandırma çabalarındaydı.

"Kalk artık okula geç kalacaksın.. "

"Beş dakika daha.."

Annem bu vaz geçer mi? Geçmez. Yorganı çekiştirdi. Bende çekiştirdim ama bir şekilde çekti ve aldı yorganı. Homurdanarak geri yatağına dönerken bende gözlerimi ovaladım ve yastığımım altına giren telefonumumu çıkardım.
Bizimkiler uyanmıştır düşüncesiyle mesaj atmak istedim. Genelde onlar atardı ilk mesajı, onlar benim değerlilerim. ~Benimkiler~ dememin sebebide bu sanırım, onlar Benim!♡ Hepsi çok değerli. Buğra, Ayça, Berk, Kaan ve Büşra. Sabah yine onlar iyi ki var diye düşündüm. Sonra kendi kendime "Yine duygusala bağlamadan mesaj atıyım hemen. " Dedim.

**~Benimkiler~ whatsapp konuşması:

Gamze: Uyananları görelim..

Berk: Ben uyanmadım.

Buğra: Günaydın.

Gamze: Of mal Berk.. Sanada günaydın Buğra..

Büşra: Oha Gamze erken kalkmış ses kes.

Ayça: Sabah sabah yine ne bok yiyosunuz ya?

Gamze: Annem yine sabah sabah uyandırma işkencesini uyguladı da..
Lan bizim salak nerede?

Buğra: Harbiden Kaan nerede? Yine geç kalacağız biriniz uyandırsın şunu?

Gamze: Bu sefer ben uyandırmam.

Büşra: Ben o taraflardayım. Bende o iş. Sonra nerede buluşuyoruz? Yine mi Buğra 'da?

Ayça: Aynen.

Buğra: Al şu malı da geçin bize.

Gamze: Ben hazırlanıp çıkıyorum. Öpüldünüz. Buğra 'larda görüşmek üzere.

Berk: Aynen.. **

Yataktan kalkıp aynanın karşısına geçtim. Dolabımı açtım, dakikalarca bir Gamze klasiği olan giy çıkart olayından sonra sonunda karar verdim ve giyip çantamı aldığım gibi aşağıya indim.

"Anne! Ben çıkıyorum.. "

"Kahvaltı yap -"

Demeye kalmadan çoktan çıkmıştım bile. Buğra 'gilim evine yaklaşık on dakikada gidiliyordu. Apartmanın önüne geldim tam bahçe kapısından girecektim ki hiç de yabancı olmayan bir ses

"Prenses.. beklesene. "

Arkamı döndüm. "Oo Berk erkencisin? "

"Aaa çok ayıp sanki hep geç kalıyorum. " dedi ve güldü. Biz konuşurken Ayça da bize katıldı. Hep birlikte merdivenlerden çıktık ve sonunda daire nin önünde durduk. Zili çaldım. Bir, iki, üç falan tam kapıya tekme atacaktım ki Buğra kapıyı açtı.

***
Büşra Kaan 'ı uyandırmaya gitmişti ve hâlâ oradaydı. En son kafasına yastığı geçirip yorganı çekmiş ve uykusunun içine sıçmıştı. Kaan söylene söylene kalkıp üzerini değiştirdi. Sonunda evden çıkıp yola koyuldular.

Biz yine her zamanki saçma sapan hallerimizde evin içinde bir oyana bir buyana gezinip saçmalıyorduk ki zil çaldı. Ayça Buğra 'nın, Buğra Berk 'in, Berk ise benim açmamı bekliyordu.

"Off tamam ya açarım ben.. " dedim, ayağa kalkıp kapıya yönelirken. Büşra zile Kaan ise kapıya tekme atmakla meşguldü.
"Lan totoşlar çatlamayın. Geldim! " kapıyı açtım ve ikisi aynı anda kapıdan içeri giriş yaptılar. Buğra her zamanki köşesinde diz üstü bilgisayarı ile uğraşıyordu, Ayça telefona gömülmüş, Berk ise yine bir kızla tanışmış son surat ona yavşıyordu. Buğra oturduğu yerden
"Lan piç hep seni mi bekliycez?! Lan oğlum bir kerede erken kalk da şaşırt bizi. "

"Gece yine kızlar uyutmadı ne yapıyım? " diyerek yanıtladı Kaan 'da. Yine klasik biz.. Buğra ve Kaan konuşurken Büşra,
"Ya abi siksen bir daha bunu uyandırmaya gitmem ya. Kış uykusuna yatıyo resmen. Gamze bile daha çabuk uyanıyo." dedi Büşra ve güldü. Ben ordan lafa atladım "Ay götüm bana diyene bak. " Ayça bitkisel hayatta diye düşünürken birden ayağa kalktı ve
" geç kalıcaz devamsızlık göte dayandı zaten. Hadi, gidelim artık. "
"Oo ablamız konuştu. Herkes kalksın.."

***

Ders zili çalmadan sınıfa girdik ve yerlerimize oturduk. Ders matematik olduğu için yüzümüzdeki mutluluk yerini hüzüne bağlamıştı. En iğrenç derslerin olduğu bugün nasıl mutlu olabilirdik ki? Matematikciyle sorunu olan Berk " kodumun malı da hiç çekilmez şimdi." demişti. Aslında güzel biriydi fakat gıcıktı.

Dersler, gıcık öğretmenler ve ders araları derken sonunda son dersin; son beş dakikasına girmiştik. Son saatin de vermiş olduğu bir gevşeklikle bizde dahil bütün sınıfın çenesi açılmıştı. Bu dakikadan sonra ders anlatamayacağına inanan canım hocamız serbest bırakmıştı ve kitabı eline alıp birşeyler okumaya başlamıştı. "Çıkışta ne yapıyoruz? " dedi Ayça.
"Sizi bilmem ama bizim erkek erkeğe işimiz var, demi beyler? " diye yanıtladı Buğra.
Kaan ve Berk başlarını aşağı yukarı haraket ettirerek onayladı.