Sa Dalampasigan

Kabanata 4

I bit back a sound as I tried to stop myself from crying badly. Relapses. I always had them, crying out of nowhere was pretty the norms for me but still it hurted. Wala namang rason para umiyak pero humahagulhol parin ako. Siguro kasi parang wala nang maganda sa buhay ko eh. Buong pamilya nga lagi namang walang bonding, puro away, di pagkakaintindihan tapos ako? Nasa gitna sumasalba sa away nila, nagiging tagapakinig sa gabi sa mga away nilang parang di naman natatapos.

Pinapalibutan ako ng mga ka edad kong babae na ang layo layo sakin. Hindi naman sa gusto ko ding maging kagaya nila pero paminsan nakakainggit din eh matatangkad, magaganda, makikinis, mapuputi, at higit sa lahay slim ang pangangatawan. Samantalang ako? Wala lang. Di ako kagandahan, katangkaran, kayumanggi din ang kulay ko, may katabaan din ako.

Pero confident naman ako sa sarili ko, sometimes nga lang natitrigger ako at nagiging mainggitin at insecure pero tago lang ito, wala akong pinagsasabihan kasi nga ayaw ko namang magiba tingin nila sakin.

"Breathe in, breathe out." I said repeatedly in my head to calm myself down, that technique always worked.

I slept after that since I felt so tired.

While I slept, I dreamt of me at the sea, I was alone but it felt good, everything felt light there like I had no problems, no episode to be afraid of, no sadness to consume me, it was just me being happy. As I stood at the seashore, I heard someone call me, when I suddenly woke up.

"Ugh, pati ba naman sa dream bitin." reklamo ko ng magising. Ang ganda ng panaginip ko, masaya, peaceful, just exactly what I always wished for. Sana ganon nalang buhay ko, mapayapa, tahimik, walang ibang tao, ako lang.

Alas 6 ng gabi na pala ng magising ako, taranta akong tumayo ng higaan at nagmadali sa pagluluto kasi 6:30 ang uwi ni mama galing trabaho at nagagalit yon kapag pag uwi niya wala pang nakahandang pagkain. I cooked scrambled egg lang para mabilisan at may kanin pa kaya di na ako nagluto.

Narinig ko ang pagbukas at pagsara ng pintuan kung kaya't mabilis kong hinanda ang mga plato at kutsara. "Hi ma, kain na po tayo. I cooked scrambled po." Mama mumbled a small thank you.

Nang matapos iyon ay naghugas na ako ng pinagkainan namin. "Pahiram ako ng hanger nak? Nagamit ko na kasi ung sakin." ani mama. "Nakasungkit lang don ma. Kayo nalang po kumuha." saad ko naman dito kasi nga di pa ako tapos maghugas.

Umalis si mama papunta ng kwarto ko habang ako naman ay nagpatuloy sa paghuhugas ng pinagkainan.

"Esther, hali ka nga muna dito." lagot. Anyare, wala naman akong ginawa ah.
"Po ma?" nanginginig kong sabi dito. "Ano to? Kailangan bang kada uwi ko aasikasuhin pa kita? Ang sosyal mo naman ah? Siguro kailangan tanggalan muna kita ng selpon ano? Puro ka kasi selpon eh, nawawala kana sa sarili, kung kailan tumatada ka nagiging pabaya ka. Ano ba naman yan Esther, pagpahingahin mo naman ako!" sigaw ng nanay ko. Hindi ko pala nailigpit ang higaan ko dahil sa pag mamadali kanina na makaluto.

Nang makaalis si mama, huminga akong malalim. "Bat ba kasi kinalimutan mo linisin muna ang higaan Es? Lagi ka nalang pumapalpak." galit na sabi ko sa sarili. Parang kailan lang yong pagkain namin sa mandarin ngayon ito nanaman. It's fine tho atleast naging happy family kahit paminsan lang.

Nang matapos kong gawin ang lahat ng kinakailangan gawin, nagbasa na muna ako ng wattpad. Im currently reading "Loving the Sky" by inksteady, habang nagbabasa hindi ko maiwasang umakting-acting bilang si Reese. Hindi ko yon mapigilan natutuwa kasi ako kapag nag aacting-acting, feeling ko may potential ako dito eh.

Comfort ko ang pagbabasa ng wattpad, lalo na ang mga romance. Alam mo yung mga lalaki sa wattpad na talagang nililigawan yung babae? Na kahit parang ang hirap n sitwasyon di parin sila bumibitaw o di kaya kapag nag break sila, pag nagkita ulit, mahal parin nila ang isa't isa. Ang ganda nung ganon pero malabo na sa panahon natin ngayon, andami daming cheaters at mga issueng ganap. Saksi ako non, nanay at tatay ko nga eh lol.

Nang makatapos ako ng 5 chapters, nanood na muna ako ng kdrama. Im watching "Our beloved Summer" and ang ganda pala nito, napaka comforting ng vibe niya. Nang matapos iyon nag chat ulit ako kay J.

me:hi again! i watched our beloved summer today and super ganda niya! i know that your not really into dramas and all but its worth the watch, the quality of the vid is also really good. take care always J, thank u so much! goodnight!

As for J, my crush. Gwapo niya kasi kaya ganon, at tsaka alam ko namang di talaga ko rereplyan nito lalo na ang magkita kami malabo talaga, pero super gwapo niya talaga, sana makapapic ako kahit isa huhu.

Kinabukasan nag decide akong mag gala gala nanaman sa library at hopefully di maulit yung nangyari last time.

Today I wore flowy dress na baby blue ang color, white sandals and a black handbag. Also topped it with babyblue headband para cute. And as per my routine, nag picture picture ako sa sarili ko at nag post sa instagram with the caption.

babyblue is the color for today🩵.

While nasa jeep nag scroll ako sa profile ko sa instagram and saw countless pictures of myself from, makeup looks, outfits, scenery, daily life and my selfies.

I smiled looking at them, I love posting pictures of me but actually dati hindi talaga ako nag popost kasi nga nahihiya ako at baka kung ano sabihin nila sakin, pero sabi nga nila "you only live once." so nag decide ako to take one step at a time, to try not to mind what they would say and just be me.

I still remember being so happy to the point I got myself a mini cake, it was when I reached 10k followers sa instagram and now meron na akong 30k followers.

Nang makarating sa library, nag ikot ikot ulit ako para iadmire ang place and saw a big photo of the seashore at night.

It was beautiful, the last time I went here this picture wasn't here yet, it was actually a picture of a field of flowers, that one was pretty, but I think I like this more. It's funny cause I really don't know how to swim pero ang hilig ko sa pictures ng mga dagat. They give me a sense of peace and tranquility. I did'nt notice that I was staring at it for too long na when someone suddenly spoke behind me.

"Maganda diba?" it was a guy, his voice was oddly familliar but I did'nt bother looking back, I was pretty sure it was one of those guys na makikihit nanaman.

"Yeah, the photographer is really good, it's pretty hard to get this kind of quality especially since this photo is at night, he must have nice equipments." I said my thoughts.

"Well, would you like to meet him someday?" the guy said. I was caught offguard by that question, it was unforeseen.

"Not really." Sure the photo gave me comfort and all but seeing the photographer? nah, i'll pass. I don't wanna be forced to smile like a clown in front of people I don't know.

"Bro tayo na! Paalis na sila papa mo." rinig kong sigaw ng isa lang lalaki.

"Bye miss, sana magkita tayo ulit!" papalayong sigaw naman ng lalaki at doon ko pa nakuhang lumingon sa likod ko pero wala na yong lalaking kausap ko.

After that encounter, kinuha ko ulit yung book na pinili ko last time at yon ang binasa basa ko. I spent an hour or two sitting at my spot until I felt na sumasakit na yung pwetan ko kakaupo kaya I decided na umuwi na since 12pm na din ng hapon, pero before going home kumain na muna ako sa isang karenderya.

For the whole day, I just spent my time alone and nag linis linis nalang sa bahay, nagbasa ng wattpad, nanood ng kdrama, sumayaw sayaw tapos nagpalipas ng oras sa pag aaral ng mga lessons na mga nakalimutan ko.

Nang gabing iyon, ganon parin ang routine, luto, kain, hugas pinggan, magbasa, manood ng kdrama tapos matulog.

Before sleeping that night, my mind wandered around back to that guy na nakausap ko.

"Familliar talaga boses niya tho. Omg! What if kakilala ko pala yon tapos naging rude ako kasi di ako humarap sa kanya habang kinakausap, oh my gosh, take note Es, next time harapin yung kinakausap wag agad mag assume na lalandiin ka. hays naman. maka chat nga sa baby ko."

me: hi its me again lol. may nakausap ako today, its a guy and no hindi naman siya lumandi sakin. i think i was pretty rude sa kanya tho. anyways, how's ur day! take care always ha! goodnight.