တာအိုခဲတံ ( အပူအပင်မဲ့ အင်မော်တယ် ) (ချင်းကျူ) ( စ / ဆုံး )

8 - 14

#အပူအပင်မဲ့အင်မော်တယ်
Book 24
Chapter 8
သေမင်း ထောင်ချောက်

“စိတ်မပူပါနဲ့။ မင်းတို့ ရင်းကလန်က မျိုးဆက်သွေးတွေဟာ ငါတို့ ခန္ဓာကိုယ်တွေထဲ ထာ၀ရ စီးဆင်းနေမှာပါ”
ဆေးမိစ္ဆာလည်း ရက်စက်တဲ့ အပြုံးကို ပြုံးရင်း ပြောလိုက်ပါတော့တယ်။

အစောပိုင်းတုန်းက ပြောခဲ့သလိုပဲ စကြ၀ဠာ ဆေးမိစ္ဆာ နှစ်ဦးဟာ သွေးမျိုးဆက်တွေကို စုပ်ယူပြီး တန်ခိုးကျင့်စဉ်အဆင့်ကို တိုးတက်အောင် လေ့ကျင့်နိုင်စွမ်း ရှိကြပါတယ်။

ဒီအတွက်ကြောင့်လည်း သူတို့တွေက လေလွင့်တန်ခိုးရှင်တွေ ဖြစ်ကြပေမယ့် မဟာစကြ၀ဠာ ဒဿမအဆင့်အထိ တက်လှမ်းနိုင်ခဲ့ကြတာပါ။

ဘိုးဘေးသူတော်စင် အဆင့်ကို ရောက်တဲ့ အချိန်မှာ သူတို့ရဲ့ သွေးမျိုးဆက်ကို ပြောင်းလဲပြီး မျိုးဆက်တွေကို အကျိုးရှိအောင် ဆောင်ရွက်ပေးနိုင်နေပြီ မဟုတ်လား။ မဟာစကြ၀ဠာ အဆင့်ဆိုရင် ဆိုဖွယ်ရာ မရှိတော့ပါဘူး။

လောကခုနစ်ပါးရဲ့ သမိုင်းကြောင်းတလျှောက်မှာ တခြားလူရဲ့ ဝိညာဉ်စွမ်းအင်ကို ဝါးမျိုးစားသုံးခဲ့တဲ့ ကျင့်စဉ်မျိုးတွေ ပေါ်ထွက်လာဖူးတဲ့ သမိုင်းမှတ်တမ်း အများအပြား ရှိခဲ့ပါတယ်။

ဒါပေမဲ့ ဒီကျင့်စဉ်တွေက ဖြတ်လမ်း ကျင့်စဉ်တွေပါ။ သူတို့တွေက အချိန်တိုအတွင်း တစ်ဦးရဲ့ တန်ခိုးကျင့်စဉ် အဆင့်ကို လျှင်မြန်စွာ တိုးတက်စေပေမယ့်လည်း ဝိညာဉ်စွမ်းအင် ပိုမို ဝါးမျိုလေလေ သွေးလေဖောက်ပြန်ဖို့ ရာခိုင်နှုန်း ပိုပြီး များလာလေလေပါ။ နောက်ဆုံးမှာတော့ တစ်ဦးအနေနဲ့ ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်း ကင်းမဲ့သွားပြီး ပေါက်ကွဲသေဆုံးသွားနိုင်ပါတယ်။

ပြီးတော့ ဒီလို ကျင့်စဉ်မျိုးတွေက အလွန်ကို ပြင်းထန်လွန်းပါတယ်။ တဖက်လူရဲ့ ဒန်တျန်ကို အဓမ္မ စားသုံးရတာ မဟုတ်လား။

ဘယ်သူကများ သူတို့ နှစ်ပေါင်းများစွာ လေ့ကျင့်ထားတဲ့ တန်ခိုးကျင့်စဉ် အခြေခံကို လိုလိုလားလား ပေးမှာမို့လဲ။

ဒီအချက်တွေ အပြင်ကို အသက်ဓာတ်ကို ဝါးမျိုနိုင်တဲ့ ကျင့်စဉ်တစ်ခုလည်း ရှိပါသေးတယ်။ အဲဒီကျင့်စဉ်ကလည်း အလားတူပဲ အလွန်ရက်စက်တဲ့ ကျင့်စဉ်တွေပါ။ အဲဒီကျင့်စဉ်ကို မိစ္ဆာ ကျင့်စဉ် အဖြစ် သတ်မှတ်ပြီး လေ့ကျင့်ခြင်းကနေ တားမြစ်ထားခဲ့ပါတယ်။