Aşkın Gerçek Rengi {Zorla Güzellik Serisi 3}

Deniz'ler Sorun Yaratıyor 😅

Evet, kesinlikle sorun yaratıyor...😅

Ben yazarken zorlanıyorum, bir de onlar ne yaşıyor acaba?! 🥲

Ha, bir de sen neler yaşıyorsun, kim bilir...😶

Denizlerle konuştum...😅

Buna bir çözüm bulmamız gerek, dedim.

Böyle olmaz, dedim...

Onlar da sağolsun, olaya el attılar...🤭

Çözüm buldular...

O da bu bölümde👇👇👇

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

İçeri giren teyzesinin ardından Deniz'e döndü. Gözleriyle vedalaşıp yanından ayrıldı. Deniz de onun arkasından mahçuplukla dudağını büzdü. Arabasına binip eve yol aldı.

- Teyzeciğim, beni bir dinler misin?! Bak... Bilmediğin şeyler var senin... Allah aşkına beni bir dinle yahu... - teyzesinin ardından konuşa konuşa ikinci kata çıkmıştı.

Ve bu konuşması teyzesinin kapıyı suratına çarpması ile sona ermişti. " Ama neden böyle yapıyorsun ki, teyzem yaa... " kendi kendine konuştu.

- Biliyorum, senin şahit olduğun şeyler bir azcık garipti. Ama bunlar öyle büyütülecek şeyler değil, konuşulur, hallolur yani bunlar. Problem oluşmasın evimizde, teyzem. Allah aşkına, beni bir dinle. Sonra karar ver, yargıla, gerekirse, dövebilirsin de... Vallaha bak... - kapının ardından sakin sakin konuşmayı denedi.

Ama yok, teyzesi hiç pas vermedi.
- Ama yapma bunu, teyze yaa... - ağzındaki kelime teyzesinin kapıyı açması ile ağzında kaldı.

- Teyze..!?
- Tek kelime; görüşmeyeceksin!
- Ne diyorsun sen, teyze?! Ne dediğinin farkında mısın?
- Gayet de farkındayım, ayrılacaksın ondan...

- Ama teyzeciğim sen bizi zaten yalnış anladın, bir dinlesen beni aslında, ne güzel olacak... 
- Onu bunu bilmem ben... Görüşmeyeceksin işte o kadar... Bitti, gitti.

Yeniden odasına girdi kapıyı çarparak. Kapının sesinden irkildi.
- Yarın konuşuruz, o zaman her şeyin yoluna gireceğinden eminim... - diye kendine teselli vermeye başladı.

Sonra da odasına geçip dinlenmeye karar verdi.

- Ha, vardın mı abi?! - Filiz abisini görünce mutlu olmuştu.
- Vardım, kız... Ne çok seviyormuşsun sen de beni, doyum olmuyor vallaha...
- Aşk olsun, be abi... Biliyorsun seni ne kadar sevdiğimi... Ama hâlâ bana laf ediyorsun... Vallaha kırılırım bak...

- Amaaan... Çok ta fifi...
- Aa, aa... Ayıp ama gerçekten ya...
- Takılıyorum, kızım, biliyorsun. Alınma...
- Biliyorum, ben de takılıyorum zaten....

- İyi o zaman...
- Neden gittin abi ya... Sensiz tadı tuzu yok buraların...
- Harbi mi?
- Harbi...

- Saçmalama, kızım... Benim evim var, zaten...
- Evet, haklısın. Orası da burası...
- Şahsi evim var benim, ve ben şu an oradayım.
- Ama ben seni özlüyorum, - dedi dudağını büzerek...

- Sağ ol, be Fifi... Hakikaten... Senden başka benimle ilgilenen insan yok ya... Benim için endişelenen, merak eden, arayıp soran...
- Amma yaptın sen de abi... Hümeyra sultan var... Sonraaaaa... Deniz var meselâ...