O kadar güzel sövdünüz ki bana hayran kaldım Benim okuyucularım olduğunuzu belli ediyonuz helal olsun
Ha bir de şey... Amk yorumlar evlenecek sen gel'e döndü
Dolu gözlerle ona bakarken o benden cevap almadan dudaklarıma bastırmıştı dudaklarını. İlk önce birkaç saniye hareket etmesem de yavaş yavaş gözlerim kapandı ve dudağımda hareket eden Hyunjin'in dudaklarının hızını yakaladım.
Belimden tutup beni kendine iyice çekti ve bacağımın birini kendi bacağının üzerine çekerek dudaklarımı daha rahat öpmeye başladı.
Öpücük uzun sürecek gibi sonunu düşünmeden devam ediyorduk. Dudaklarıma değen diliyle ağzımı araladım ve son kez sesli bir öpücük verip ayrıldım.
Sanki nefes alıyor gibiydim. Yani bugüne kadar nefes almamış
Şimdiye kadar yanında olmaya korktuğum adamın kollarında güvende hissetmem saçma mıydı?
İlk başlarda sadece yüzü hoşuma gitmişti ancak onu gerçekten tanıdığım zamanlar sevdim.
"Sanırım sana aşığım." Sadece nefeslerimiz duyulurken Hyunjin sessizliği bozdu.
"Hayır... Sana gerçekten aşığım, Her bir zerreni istiyorum."
Ona cevap vermeden sadece yüzüne bakıyordum.
Kollarımı boynuna uzattım ve sıkıca sararak tekrar dudaklarımızı birleştirdim.
Artık önümüze engel çıkmasından çok korkuyorum.
Ben tüm şansımı onun bana aşık olmasını sağlayarak kullanmış olmalıydım. Başka açıklaması yoktu.
Nefesimiz kesilene kadar öpüşmüş olsak da sonunu fazla uzatmadan onun kucağında uyuyakaldım.
O gece benim için çok güzeldi. ***
Uyandığımda yanımda hyunjin yoktu. Kalkıp üzerinde dün değiştiremediğim kıyafetleri değiştirdim. Dizlerimin üzerinde biten şort ve neredeyse şortun boyunda tişört giyip aşağı indim.
Merdivenlerden inerken Hyunjin'in bulaşıkları yıkadığını gördüm. Ya bu adam dışarıdan içtiği suyun bardağını götürmez gibi duruyordu ancak çok marifetli çıkmıştı sanki?
"Hyunjin?"
Bana baktı ve çekingen bir tavırla gülümsedi.
"Sana kahvaltı hazırladım, sen geç ben geliyorum."
"Hyunjin buna gerek yok."
"Bundan sonra var. Çok zayıf olman sinirimi bozuyor."
Masaya oturup Hyunjin'in gelmesini bekledim.
Elindeki tabakları önüme koyup karşıma oturdu ve ilk önce bir tabağa hazırladığı şeyler koyup benim önüme koydu daha sonra bir tabak daha hazırlayıp kendi önüne aldı.
"Puanla."
"Ne?"
"Yemekleri puanla."
Çatalı alıp rasgele birinin tadına bakmıştım. Cidden lezzetliydi.
"On üzerinden on. Mükemmel olmuş."
Koskocaman gülümsedi ve masanın üzerinden yüzüme yaklaştı.
"Evlenince yemekleri ben hazırlarım." Yanağımı öpüp geri çekildi. Ben anın etkisi ile yediğim lokmayı yutamazken kalbimin hızlanması daha da üstüme gelmişti.
"Neden öylece baktın? Ciddiyim." Diyerek pişkince sırıttı ve yemeğini yemeye başladı.
"İki hafta evdeyiz... Sence ne yapmalıyız?"
Konuyu değiştirmek adına uydurup atmıştım önüne birşeyler.
Ama yine ters tepti. "Sevişebiliriz."
Dedi ve benim öksürmeme sebep oldu. Yanaklarım git gide kızarırken artık kalp hızında nefes almam zorlaşıyordu. Sıcak basmıştı sanki!
"Ne diyorsun."
"Fikrimi sundum. Güzel olurdu bence ama neyse..."
Hayır. Hayır. Hayır. Geçen gece gördüğüm rüyalar aklıma dolanıyor ve en kötüsü alt tarafımda birşeylerin uyuştuğunu hissediyorum.
O görüntülerin aklıma gelmesi ile kan alt bölgeme hücum ederken masanın üzerine çıkıp dudağına yapışma fikri. Çık aklımdan!!!
Abi sizi nasıl memnun ederim bilmiyorum.
Hyunjin kötü olsa sövüyonuz, iyi olsa sövüyonuz.
Felix şirin olsa sövüyonuz, çirkef olsa sövüyonuz.
Sevisseler sövüyonuz, sevişmeseler sövüyonuz.
Şimdi şöyle bunlar sevisirse sürtük dedikleri gerçek oldu diye yüzüme vurursunuz. Karar veremiyorum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
