Herkes Gider mi? (Texting)

Özel Bölüm

Bugün evliliğimizin beşinci senesiydi. Elimdeki testi sıkıntıyla pantolonumun cebine soktum. “Güzel karım, ben geldim,” diyerek Murat gülümseyerek yanıma gelmişti. Kendimi gülümsemek için zorladım. Murat belimden tutarak beni kendisine çekmiş ve boynumdan öpmüştü. “Naber bebeğim?”

“Bebeğim mi?” dedim hızla kaşlarımı çatarken. “Evet. Sen benim bebeğim değil misin?” dedi Murat gülümseyerek. “Ne bebeği Murat ya?” dedim ters bir şekilde sızlanarak. Ondan uzaklaşmıştım. “Özel gününde falan mısın?” dedi Murat merakla kaşlarını çatarak.

“Hayır,” dedim ters bir şekilde. “Aman, zaten bugün çok özel bir gün,” dedi Murat gülümseyerek tekrar bana yaklaşırken. “5 sene önce bugün evlendik biz seninle,” dedi ellerimden tutarken. “Diyorum ki, bu akşam birlikte bir yere gidelim. Ne dersin?”

“İstemem,” dedim koltukta otururken. “Asiye? Ne oluyor?” dedi Murat daha fazla dayanamayarak. “Bir bok yediysem de bileyim. Bir anda bana böyle ters yapman gerçekten anlamsız.”

“Yedin, evet. Bir bok yedin,” dedim sinirle. “Şimdi de bana kızacaksın ben istemiyorum diye.” Ağlamak üzereydim. Bütün sinirlerim bozulmuştu. “Ne yaptım ya?” dedi Murat anlamayarak. “Sana korunmamız gerek dedim.”

“Kimden?” dedi anlamayarak. “1 ay önce olan olayı diyorum, Murat,” dedim gözlerimi devirerek. “1 ay önce ne oldu?” dedi hâlâ anlamayarak. “Seviştik ya geri zekalı,” dedim bağırarak. “Ne var be seviştiysek? Karım değil misin?” dedi o da ses tonu yükselirken.

“Korunmadık ama,” dedim gözlerinin içine bakarak. “Ne olmuş yani korunmadıysak?” dedi sinirle. Öfkeli bir şekilde cebimdeki testi çıkarıp ona gösterdim. “Al bak, elinin körü oldu işte.”

Murat donakalmıştı. “Bu...” dedi kısık ses tonuyla. “Ben...” Titrek bir nefes verdi. “Hassiktir...”

“Bak Murat, sakın bana aldır falan deme,” dedim sinirle. “Ne?” dedi Murat afallamayla. “Biliyorum, baba olmayı istemiyorsun ama bu senin suçun, ben sana korunalım dedim ama sen dinlemedin, yani asla benim suçum değil, bu yüzden de-“

“İstiyorum,” dedi Murat hızla lafımı keserek. Gözleri dolmuştu. Şaşırmıştım. “İstemediğini söylemiştin,” dedim şaşkınlıkla. “Korkuyordum çünkü,” dedi sesi titrerken. Gözlerinden bir damla yaş aktı. “Ben bilmiyorum ki bir baba ne yapar, nasıl sever, nasıl davranır...” Bunu söylerken kollarını çaresizce iki yana açmıştı. “Ama istiyorum Asiye. Becerebilir miyim onu bile bilmiyorum....Kızım ben şimdi baba mı oluyorum lan?”

Gözlerim dolarken gülümsedim. Evet anlamında kafamı salladım. “Baba oluyorsun,” dedim gözlerimden yaş akarken. “Vallahi de,” dedi titreyen ses tonuyla. “Vallahi. Ben de anne oluyorum bu arada.” Çok fazla duygusallaştığım için kendimi daha fazla tutamayıp ağlamıştım. Murat da ağlarken beni kendisine çekip sarılmıştı. “Ben seni çok seviyorum,” dedi ağlarken. “Ben de seni.”

Yüzümü avuçladı. “Bakma öyle kurban olayım,” dedi titreyen ses tonuyla. Korkuyordum. “Her haltı beceriyoruz da anne, baba olmayı mı beceremeyeceğiz kızım?” dedi dolu gözleriyle gülümserken. Ben de gülümsemiştim. “Sence kız mı olur, erkek mi?”

“Bilmem,” dedi omuzlarını çekerek. “Bizim olacak ya, önemli olan o.” Tekrardan sarılmıştı bana. “Bak evliliğimizin beşinci senesinin hediyesi oldu bu da,” dedim gülümsemeye devam ederken. “Bu hayatımda aldığım en iyi hediye o zaman.”