EPILOGUE

2.2K 72 10
                                    


Hael's Point of View

1 years passed by, "Here comes the aliens!!!" malakas kong sigaw habang tumakabo papasok sa kwarto ni Zie. "Ahhh!!!" isang humahagikgik na pagsigaw nitong ani, bago kinuha ang umiilas niyang espada at itinutok sa akin.

"I will not let the alien get Fifi!!! Hide behind me Fifi!" matapang nitong sambit bago humarang kay Fiel, na busy sa pagaayos ng buhok sa kanyang vanity table. Nothing changed, her beauty was endless, either night and morning, she glowed like she's the most beautiful star in the universe.

"Hey, you guys better stop that," She uttered but her knight in shining protector in his dinosaur costume was in a fight with me, and I will not let it slide. "Here I come!!! Roar!!!!" I jumped in the bed where Zie was standing, he immediately kicked me on my shoulder causing me to lay on the bed, while he pointed his sword at my neck.

"You are a weak alien, I will tell Daddy I defeated you in just a snap!!" Zie confidently said. Before he ended my life as an Alien from Mars. "I will come back, ah," I act like it was my last breath before I close my eyes.

"Tumigil na nga kayong dalawa d'yan, haha hihintay na tayo ni Love sa concert, magpalit na kayo baka malate pa tayo." Fiel gently said before standing up and walk out of her room, umupo ako at kumandong sa akin ang anim na taong gulang na si Zie.

He just arrived here in L.A. a week ago, it's the time of the month when he would stay with us. Because he's living with his Dad Zign, naging ganito ang set up nila dahil sa naging kondisyon ni Fiel. She can't remember some of her memories after the accident, even, her father asked her what she wanted to do after getting discharged from the hospital.

Sabi niya gusto nitong mag-aral muli, at ngayon pinili nitong mag-aral ng fine arts dito sa L.A., ako ang pinakiusapan ng magulang nito na samahan siya dito sa L.A., agad akong pumayag dahil gusto ko si Fiel, pero hindi sapat iyon para itake advantage ko ang kalagayan niya at maging kami.

After a year of living together in L.A. we stayed friends, and nothing else. Also, I respect Zie's dad, Zign. I'm just here for Fiel, and to watch her be happy every single day in her life. Sapat na iyon para sa akin.

"Do you think Fifi will remember my dad? It's been a year and she just remembers me but not my dad." napatingin ako kay Zie, bakas ang lungkot sa mukha ng bata dahil alam kong naghahangad itong makasama ang magulang niya sa iisang bubong, pero dahil sa sitwasyon, kailangan niya pang magpalipat-lipat para lang makasama ang mga ito.

Gusto ni Zie na mabuo ang kanyang pamilya, pero mukhang malabo pang mangyari.

***

One day in L.A. after a month we move in, "Fiel, I cooked pasta for you, kain ka muna bago mo tapusin yang assignment mo," nakangiti kong sambit habang pinagmamasdan siyang seryoso sa kanyang ginagawa, busy si Fiel sa paggawa ng kanyang assignment, dahil first day niya palang sa university.

"Almost done," she said, finish writing before she stood up, pero natigilan siya at napahawak sa kanyang ulo. "Ah!" agad ko itong dinaluhan at inalalayan, "Are you ok?" tanong ko, pero patuloy pa'rin ang paghawak nito sa kanyang ulo.

"Fiel, anong nangyayari?" nagsimula akong kabahan ng may tumulong luha sa kanyang mga mata, bago siya nanghihinang napaupo sa sahig. "Fiel!!!" kukunin ko na dapat ang phone ko para tumawag ng doctor, pero bigla siyang nagsalita.

"Where's my son?" tumigil sandali ang pagpasok ng hangin sa aking buong katawan ng marinig iyon, nakakalala na siya? "Fiel?"

"Hael, nasaan si Zie? Nasaan ang anak ko?!" she shouted at me and started crying louder.

His Fallen Ally (LOA 2 #5)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon