Ƴar Shila

3.9K 8 0

by ayshajb

by ayshajb

YAR SHILA
An yi wani saurayi wai shi Sabana a garin nan da nake ba ku labari. Ya kasance da wata budurwa mai suna ‘Yar Shila. Su na matukar son juna. Ga tsananin sha’awa a tsakanin su. Hirar su dai irin hiran nan ce ta yaran zamani. Shan minti ba!!!
Wato ba wai su kan ci duri ba ne. A’a kowa na boye tashi sha’awar. Sai dai in an zauna na ne sai ka ga ya matso ta matso. Ya gangaro ta gangaro. Ya lallabo ta lallabo. Nan za ka ji an hade tsakiyar kujera. Cinyoyin ta na gugar cinyoyin shi. A haka za a yi hirar. Shi ya tashi wando jike ita ta tashi fanti jike.
Wata rana wani abokin Sabana dan hassada ya samu ‘Yar Shila har gida ya gaya mata wai Sabana dan iska ne. Ya yi wa ‘yanmata saba’in ciki. Guda tamanin sun haihu. Ya hau diyar sa ya ci jikar sa. Wai ita ma ya na lallaba ta ne. Da ya samu ta bude mishi dan mamman shi kenan zai rabu da ita. Sabida haka da ya zo wajen ta ta mishi wulakanci.
To ina ba ku labari. ‘Yar Shila ta yi wa abokin nan godiya. Su ka sallami juna. Ta ko yi sa’a. Bai yi awa uku da tafiya ba sai ga Sabana ya lallabo ya zo a saukar da raba a kori bazara a kawo damina. Daman lokacin ta na zaune ne a kofar gida. Sabana da ganin ta ya fara washe baki. Maimakon ya ga ta taso ta tarbe shi kamar yadda suka saba. Yadda take yi kamar za ta rungume shi din nan. Ta dake ta yi kamar ba ta gan shi ba.
Nan da nan hankalin shi ya tashi. Ya yi sauri ya je gaban ta “, sahiba ta kalau na ga ran ki a bace haka? ” Ba Ta ko tanka mishi ba. Shi kuma da ganin kirjin nan nata burar shi ta fara harbawa. Wato rigar ce malam nonuwan sun bultso kamar za su fita. Ya zare idanduna zuru-zuru ya na kallon birnin albarka. Har a ran shi ya ji kamar ya taba.
Ya dubi nonuwan nan ya dubi fuskar ta ya ce “, haba rabin rai na burin zuciya ta. Kin san fa ke ce kwallin kwal. Bayan ke ba macen da nake gani hankali na ya kwanta.” Ta kauda fuskar ta gefe. A ran shi ya ce ga kayan abinci ba abun hadi. Ya kewaya ya koma gaban ta “, haba ‘Yar Shila baturen nama! Ko a tattabaru ka ji an ce ‘Yar Shila ta daban ce. Ko a gashi sarki ke ya zaba.” Dama jira ta ke ya yi irin wannan kalaman nashi.
Ta yi zumut “, daman na san ba ka dauke ni komai ba. Burin ka kawai ka lalata ni ko? To wallahi karyar ka ta sha karya!” Shi ko ya na jin kalaman nan ya fahimci ‘yan bakin ciki sun shiga tsakani. Ya ce “, wallahi tallahi sahiba ta duk wanda ya zo ya miki wannan karyar dan bakin ciki ne. Wato ya ga ki na so na ina son ki shi ne kawai ya ke so ya raba mu. Dun Allah wa ya gaya miki wannan zancen?”
Ta ce “,ba wanda ya gaya min. Bincike na ne ya nuna min haka.” Ya dan zauna gefen ta. Da ya ke injin ruwa ce. Cinyar shi na taba cinyar ta sai ta fara haurawa. Gindi ya soma naso. Ya ce “, tsakanin ki da Allah tunda muke da ke na taba miki wani abu na iskanci?” Ta yi shiru. Ya ce “,dun Allah tunda muke tare da ke na taba taba jikin ki da sunan iskanci?” Ta amsa “,a’a.” Ya ci gaba “, to me na taba miki na iskanci?” Ta ce “, ba ga shi ba kullum in ka zo zance sai ka ce mu shiga lungu kar jama’a su takura mana.”
Ya ce “, eh haka ne ina cewa mu shiga lungu sabida ‘yan sa ido ba wai dun in miki wani abu ba. Yanzu ma dai tashi mu shiga lungun kar wani ya ji mun samu sabani ya samu abin yayatawa.” Da ya ke wawanya ce ta bi shi su ka shiga lungun.
Nan fa ya share mata wuri ta zauna. Ya zauna gefen ta. Ya dube ta da kyau ya na murmushi. Ya ga dai damun nan ya sha suga da furar gero. Ya ce “, ke ba ki san halin mutanen garin nan ba. Su fa hira ma iskanci ne wurin su. Yanzu a matsayi na na saurayin ki dun jiki na ya taba jikin ki ‘Yar Shila dun Allah wani abu ne?” Ta ce “, a’a ai ba da nufin wani abu ka yi ba.” Ya ce “, to kin gani! Inda kike burge ni kenan sahiba ta. Ki na da kaifin tunani.”
Ta dan yi murmushi”, uhm masoyi na kenan, ka fara ko.” Ya ce “, su fa wajen su in na dan dora miki hannu haka,” ya dora mata hannu a cinya “, shi kenan mun yi iskanci.” Ta ce “, ah haba dora hannun kawai!” Wai ita ta ji mamaki. Kuma fa ta kasa har ta soma jika. Shi kuma dan nema bura sai naso take cikin wando.
Ya ce “,ballantana in dan shafa miki cinya,” ya shafa mata cinya. Ta ji wani irin dadi har kwanya. Ya ce “, to su na gani za su ce muna iskanci.” Ta ce “, haba dun ka shafa min cinya shi kenan sai ya zama mun yi iskanci!” “Ai na gaya miki su komai iskanci ne.” Ya fara gane ta na jin dadin abin. Ya ci gaba da shafa ta su na hada ido su na yi wa juna kallon sha’awa.
Ya ce “, kin ga da kamar su ne na taba miki nan?” Ya taba mata nono. Ta ji wata kifiyar nishadi ta soke ta a kirji. Ta ce “,ehh,” a rikice. Ya ce “, sai su ce mun yi iskanci.” Ta ce “, a’a maganar gaskiya Sabana wannan iskanci ne. Ya za ka taba min nono ka ce ba iskanci ba?” Ya ce “, ki na nufin kin fara daukar halin su kenan?” Ta ce “, ba wani zancen daukar halin su. Kai dai in za mu tsaya iya inda muke tsayawa to.”
Ya ce “, shi kenan ‘Yar Shila, ki na so ki ce ni dan iska ne ko? Ba damuwa tunda ‘yan bakin ciki sun gaya miki haka dole ki dauke ni dan iska!” “Ni fa ban ce da kai dan iska ba,” ta dan dora mishi hannu a cinya. Ya ji wani kaikayin dadi malam. Ai sai lumshe ido. Ta ce “, yanzu dai ka yi hakuri amma gaskiya kar mu fara wasan taba nono.” Ya bata rai “, ni dan iska ne kenan!” “Ka yi hakuri,” ta dan shafa kirjin shi. Ya ji wani tsam. Ya ce “,daga dan taba nonon ki hakan shi ne iskanci ko? Ba damuwa!” Ya sake taba nonon. Haba yarinya ta ji wani mugun dadi ya mamaye ta. Duri har da tsargin ruwa. Ta ce “, a’a ba iskanci ba ne masoyi na, ka yi hakuri,” ta na yi ta na shafa mishi kirji.
Ya ce “, ni ‘Yar Shila na fi so ki na fahimta ki na ganewa. Kin fi kowa sanin hali na. Shekarar mu guda kenan muna tare, na taba shafa jikin ki da nufin iskanci?” Ta ce “, a’a ba ka taba ba.” Ya ce “, shi ne na ke so ki fahimta ki gane ki san ina kaunar ki.” Ta ce “, na san ka na so na, an gaya min ne wai yaudara ta za ka yi.” Ya ce “, ki daina sauraron irin wannan mahaukatan. Ke kan ki sheda ce a kai na.” Ya dan kara taba nonon. Ya ce “, a’a sabida tsabar sa ido da ka taba nono sai a ce ka yi iskanci!” Ita kam dadi ya kai ta madina. Jin ta ke wani haka haka.
Ya ce “, to ma in mun yi iskancin zan aure ki ai. Ba iyakar ta kenan ba?” Ya kama nono hannu biyu. Gaba daya yarinya ta rikice. Ga dadi ta na ji ga tsoro ya kamata. Ba ta son ya bar taba nono kuma ba ta so a ci duri. Ga shi ta ji ya na cewa in sun yi iskanci ma zai aure ta. Ta ce “, Sabana ka na taba min nonowa fa.” Ya ce “, ba dadi ne?” Ta ce “, akwai amma ina jin tsoro,” ya matsa mata da karfi “,wash Sabanah!” Ta sa hannu ta rufe bakin ta dun kar mutane su ji.
Ya ce “,ai na fi so ki ji dadin. Ga shi sun ce miki iskanci ne.” Ta ce “, amma dai ina tsoron mu yi ka guje ni.” Ya ce “, sai dai ma in kara son ki.” Ai da ya ji ta fahimci abin da za a yi sai ya zare zip din wandon shi. Ya tura yarinya jikin bangon. Kamin ta ankara ya banye mata zane. Ta ce “, Sabana me za ka min?” Ba sai ta ji bura na bude kofar gindin ta ba! Ta buga wata kara “, ahhhh!” Ta yi sauri ta rufe bakin ta da hannu. Sabana ko sai ya ji shi kamar a sama. Ta ce “,Sabana bura ce fa kake sa min!” Ya ce “,ba dadi ne?” Ta ce “, akwai amma ina jin tsoro.”
Ya ce “wash na fi son ki gane ‘Yar Shila.” Ya buga mata gwatso. Ta buga ihu “, wayyo Allah na!” Ya ci gaba soka mata bura ya na fitarwa. Ji kake “, ahhhh ash Sabanaaaah wayyo Allah naaah.”
“oush ahhhhh ki na da dadi!”
“Wayyo Allah za ka kashe ni.”
“ahhhhh zan kawoooo.”
“ahhhhh wayyyyyyyoooo Allah, ” yarinya kawai sai ruwa ke fita daga gindin ta kamar sabon burtsatse. Nan fa Sabana ya buga ihu ya maza ya zare bura. Sai ga ruwa na fita tsul-tsul. Gaba daya ya jike mata duwaiwai da ruwan maniyi. Yarinya ta jingina jikin bango shiru. Jikin ta duk ya mutu. Sabana ya maida burar shi cikin wando ya koma gefe ya zauna.
Yarinya fa ta na dawowa cikin haiyacin ta ta fara zargin kan ta. Yanzu kuma in ciki ya shiga fa. Ya za ta yi kenan. Ai ko ta yi abin kunya. Ta dubi Sabana ta ce “,Sabana ka ci ni fa!” Ya ce “, ba dadi ne?” Ta ce “, akwai amma ina tsoron ka min ciki ka gudu.” Ya ce “, sabida na san za ki yi tunanin hakan ne ma ban zuba miki ruwa a gindi ba. Sai na zuba miki a duwaiwai.” Ta shafa duwawun ta ta ji shi jabe-jabe. Ta ce “, yaushe ka min haka ban sani ba?”
Ya ce “, yi sauri ki daura zani kamin ‘yan sa ido su fara kewayawa. Ta yi sauri ta maida fantin ta ta daura zani. Ta gama kenan su ka ji muryar baban ta ya na cewa “,’Yar Shila ihun me na ji ki na yi?” Ta ce “, muna hira ne na ga kunama amma Sabana ya kashe ta.” Ya ce “, tun ina masallaci na ke jin ihun ki, a kan ganin kunama ne kawai!” Ta ce “, eh.” Ya ce “,Allah kara ka karewa.” Ta ce “, amin Baba.”
Sabana ya miko baki” “,ina wuni Baba.” Baba ya amsa “, lafiya kalau Sabana. Ka ji yarinya sabida kunama kawai ta dinga zabga ihu!” Sabana ya ce “,ai kunamar ce da girma Baba. Ni ma sai da ta tsorata ni.” Baba ya ce “, bari in shiga gida, yaran zamani kun fiye tsoro!” Ya shiga gida.
Nan ‘Yar Shila ta tsorata. A ran ta ta na tunanin mutum nawa kenan su ka ji ihun ta. Ta ce “, ka ga irin abin da nake tsoro. Ga shi kowa ya ji mu.” Ya ce “, ki kwantar da hankalin ki, na fi son ki na ganewa ki na fahimta ina kaunar ki. Yanzu dai ki shiga gida zan dawo da yamma.” Ta ce “, tom amma ka zo da wuri.” Su ka yi sallama!