Ondskans återkomst

6

Loki o günkü tüm derslerini bitirmiş, bahçedeki yalnızlığının keyfini sürüyordu. Derslerin her biri o kadar sıkıcı geçmişti ki, birkaç kez daha öldürülmeye hayır demezdi. Sıkıntıyla başını ağaca yasladı ve gözlerini kapattı. Ağacın gölgesi onu güneşin göz kamaştırıcı ışınlarından koruyordu.

Gözlerini kapatmasıyla Asgard'ın gözünün önüne gelmesi bir olmuştu. Sözde adaletten bahseden bir grup aptal tanrı ve dırdırları kulaklarında yankılanıyordu. Sanki tekrar oraya dönmüştü... Bu düşünce kanının kaynamasına sebep olmuştu. Özlem, sevgi, kaygı ya da başka bir duyguyla değil. Öfkeyle kaynıyordu kanı. Asgard'a ve oraya dair her şeye derin bir öfke ve nefret duyuyordu. Duygularına karşılık veren büyücü aniden yükselmişti. Bunu farkedince ufak bir çabayla büyüsünü kontrol altına aldı. Etrafta ona bakan birini hissetmişti. Gözlerini açıp etrafa bir göz gezdirince bunun bir yılan olduğunu farketti.

"Bir büyücü... Ormanımızı ne zaman rahat bıracaklar..."

"Muhtemel olarak birkaç yıl içinde, küçük yılan." Diye yanıtladı Loki. Yılanın söylenmesi ilgisini çekmişti.

"Bir konuşmacı!!"

"Evet. Ama normal bir konuşmacı değilim, küçük yılan."

Yılan Loki'den gelen enerjiyi hissedince gururla dik tuttuğu başını saygıyla eğdi.

"Efendimizi tanımayamadım. Affedin efendim."

Loki af dileyen yılana gülümsedi. Bir kez ölmüş olmasına rağmen o hala Loki'ydi. Yılanların, kurnazlığın, şakanın, kötülüğün tanrısı.

"Affedildin küçük yılan."

"Bu yılan efendinin merhaneti için minnettar. Bu yılan efendinin birkaç yıl içindeyle ne demek istediğini sorma cüretinde bulunabilir mi?"

"Ah, tabi ki küçük yılan. Birkaç yıl içinde gördüğün tüm bu ölümlüler benim emrim altında olacak ve eğer ben istemezsem, ormana adım bile atamazlar."

"Efendiden beklendiği gibi. Bu yılan o günleri görmek için sabırsızlanıyor. Bu yılanın efendiye göstermesi gereken bir şey var."

"Nedir bu?"

"Bu yılan maalesef cevap veremez. Efendi bu yılanı takip etmeli."

"Pekala. Yolu göster kücük yılan."

Sarı-yeşil desenli yılanın yönlendirmesiyle Loki, yasak ormanın derinliklerine doğru indi. Hiç kimsenin onları gïrmediğinden emin olmuştu. Ne de olsa burası yasak ormandı ve cezaya kalmak gibi bir isteği de yoktu. Küçük yılan onu ormanın derinliklerinde garip, olmaması gereken bir güç hissetti. Burada olmaması gereken, eski bir dost. Bir Crímsonar.

Yılan bir kenara çekildiğinde Loki eski dostuyla göz göze geldi. Normalde olması gerekenden çok daha büyük boyutlardaki bir tilkiydi. Bembeyaz tüyleri bir meleği anımsatırcasına parıldıyor; ne açık, ne de koyu mavi olan gözleri etrafındaki büyüyle bir uyum içerisinde gibi görünüyordu.

"?"!>"

Bilinmeyen bir dil ruhani bir sesle beraber ormanda yankılandı.

"^?^(~";    π{;^\^   *@   ^;<|";({*"

"("*{*\^    π{;^\^(<*"

"?^₺<   \"?^*\<;#^   *^(<?   °@ *@\@* π{;^\^(<*"

"π@*\@   (@*>*   π>?#@*>  {#{|";\{#"

"|^*>   *^(<?   °@  *@\@*   π{;^\^<{    (@*\@     π>?#>|";({*"